DENİZDEN GELEN / TAMAMLANDI -

Kaybolan DenizKızı

Keyifli Okumalar 🎀

Brayden gözlerini açtığında ne kadar zamandır baygın şekilde yattığını hatırlamaya çalıştı. En son kendisini ağacın büyük gövdesinden korumak için sola atmıştı ve kaygan çamurda yuvarlanmaya başlamıştı. Tutunacak hiç bir şeyi yokken nehire az bir zaman kala eline gelen bir dal parçasına tutunarak nehre yuvarlanmaktan son anda kurtulmuştu. Olan gücüyle kendisini yukarı çekmeye çalışarak saatlerce kaygan çamurda sürünmüştü. Hatırladığı kadarıyla yukarıya vardığı zaman yorgunluktan baygın düşmüş ve uyuyakalmıştı.

Yerinden yavaşça kalkarak etrafına bakındı. Hava hala karanlık olmasına rağmen sabaha karşı üç dört olduğunu tahmin ediyordu. Kendi arazisinde bulunan ıssız yolda yürümeye başladı. Bacağında ki hafif aksaklık yavaş yürümesine sebep oluyordu. İncitmiş olduğunu düşünerek çok fazla önemsemedi. Bir saate eve varacağını düşünerek umutsuzca ileriye bakındı. Başına bunların geleceğini hiç tahmin etmemişti.

~~~~~~~~~~

Avery, Melonia gittikten sonra sessizliğe bürünmüş bir vaziyette kütüphanede oturuyor ve Brayden'in kendisine bir keresinde okuması için verdiği kitaba bakıyordu. Elinde ki kitabın sayfalarını yavaşça çevirirken bir kaç satır gözüne takıldı. Aklına gelen anılarla yavaşça gülümsedi.

****
" Gerçekten 7 dil bildiğine inanmamı mı bekliyorsun yani diyerek raftan aldığı kitabın kapağını açtı. Rastgele bir sayfa açtıktan sonra oku diyerek kitabı kıza doğru çevirdi. Avery adamın kendisine inanmadığını farkederek açık olan kitaba baktı. Peki diyerek kitabı eline aldı.

Kitapta yazılana baktıktan sonra başını kaldırarak adamın gözlerine baktı. Gerçekten burayı mı okumasını istiyordu yani. Tekrar emin olmak adına bakışlarını Brayden'in yüzüne doğru kaldırdı. Gerçekten burayı mı okumamı istiyorsun diyerek sordu. Brayden sabırsızlandığını belli edercesine evet lütfen diyerek sırtını kitaplığa dayadı ve kollarını göğsünde bağladı.

Genç kız kitabı elinin üzerinde destekleyerek okumaya başladı. " İçime çektiğim hava gibi seni özledim." Pencereden içeri giren serin hava odanın içini doldururken genç kız devam etti. " Her zaman seni düşünüyorum " ... Avery boğazını temizleyerek duraksadı. İlk defa sıcakladığını hissederek tekrar okumaya çalıştı.
"Bu gece seni (rüyamda) görmek istiyorum " Brayden'in gözlerinden belli belirsiz bir parıltı geçti. " Sen bir yıldızsın... Benim yıldızım..."
"Sevgilim, seni seviyorum."

****

Omuzlarını düşürerek kitabı kapattı ve önünde ki sehpanın üzerine koydu. Brayden kendisini öptüğünden beri o anı aklından çıkaramıyor ve sürekli Brayden'i düşünüyordu. Burada kalma amacından tamamen sapmış gibi hissediyordu kendisini. Brayden'in arkadaşı olmak için kalmıştı. Kendisiyle olan savaşına bir son vermek için Brayden git dediğinde gitmemeyi tercih etmiş ve genç adamı eski günlerine döndürmek istemişti. Şimdi bu yaşanılan kendisini suçlu hissetmesine sebep oluyordu.

Genç kız neden suçlu hissettiğini içten içe bilerek ayağa kalktı. Brayden ilerde kendisini sevebilme ihtimalinden dolayı korkuyordu. Eğer böyle bir şey yaşanırsa denize dönebilmesi için gerekli olan tek şeyi kazanmış olacaktı. Peki ya gitmemeyi tercih ederse burada kalabilecek miydi. Geçmişini saklayarak ya da kim olduğundan bahsetmeyerek her şeyin üzerini bir yalanla kapatabilir miydi.

Avery böyle birşey yapamayacağını hissediyordu. Peki ya zorunda kalırsa ! Brayden'i severse o zaman zaten bırakıp gidemezdi. Denizin kuralları vardı. Genç kız , Bilge Karina'nın bu durumla ilgili bir şey söylememiş olmasına bir anlam verememesine rağmen hayatının sonuna kadar burada yaşayabilmesi gibi bir ihtimalin olduğunu sanmıyordu. Her şekilde dönmek zorunda olduğunu içten içe hissediyordu. İşte en zoru da bu diye düşündü. Bir gün burayı bırakıp gitmek zorunda kalırsa bunu yapabilecek miydi. Üstelik Brayden 3 gündür aklından çıkmazken onunla geçirdiği kısa zamanı aklından silebilecek miydi.