Heartbeats

CHAPTER 8 : EYE TRANSPLANT

Benj's Pov

"Talaga?!! Naku, maraming salamat ha. O tara na. Ano pang hinihintay natin?" talagang excited si Tita Kath pero nag- aalala sa mangyayari kay Mama.

Nakuwento ko ang lahat kay Tita Kath, Divina at Samantha. Tuwang- tuwa sila pero nalulungkot dahil mamamatay na si Mommy.

Fast Forward...
Hospital...

"Ok na ko, anak. Handa na ko."

"Tita, maraming salamat po at ibibigay nyo po sakin yung mga mata nyo. Utang na loob po iyon sakin." sabi ni Samantha na nakahiga rin sa kama na medyo magkatabi sila ni Mama ng kama.

"Basta, maalala mo sana ako dahil kay Benj at especially sa mga mata ko."

"I'm really sorry, but the Transplant will start in 5 minutes."

"Sorry, Doc. Benj, I Love you."

"I Love you, too." sagot ko at lumabas na nang room.

Lumabas kami ng room. Doon kami sa Waiting Room umupo para hintayin. Pero na- bored kami at nagdasal sa Mini Chapel. Naglaan kami ng 17 minutes sa Chapel. At nagsayang ng 38 minutes sa Canteen. D*mn ang bigat ng tyan ko.

{A/N: Yung Eye Transplant po ay nangyari kinabukasan.}

After 7000 years, tapos na ang Eye Transplant nang hinihintay namin sa Waiting Area.

"Realatives of the Family?" tanong ni Doc.

"Kami nga po. Kamusta po yung pamangkin ko, Doc?" tanong agad ni Tita Kath pagkatayo.

"I have a good news and a bad news. The Good News is that the patient, Ms. Hulleza is alright. Na- transffer na namin ang mga mata ni Mrs. Andrews at naipalit. Already, nakakakita na si Ms. Hulleza."

"Doc, ano pong yung Bad News?" agad kong tanong. Then the Doctor took a deep breath.

"The Bad News is that Mrs. Andrews did not make it. Hindi na nakaya ng Immune System ni Mrs. Andrews at sya ngayon ay binawian na ng buhay. We did all we can pero that's the matter of fact. Excuse me."

Napaluha at umiyak ako. Nakaalis na ang doktor. Agad akong pumasok ng room.

"Sorry po, Sir. Pero na morgue na po yung pasyenteng namatay."

Agad akong tumakbo ng mabilis papuntang Morgue. At nakita ko nga si Mama. Nakabalot ng kumot na syempre hindi na nahinga. Agad ko itong niyakap ng nabuklat ko ang kumot habang naiyak.

"Ma, wag mo kong iwan!!! Ma, mag- isa na lang ako ngayon!!!"

May humawak na lang sa balikat ko.

"Iho, nakikiramay kami. At dahil laking pasasalamat namin na nakakita si Samantha. Nandito lang kami para damayan ka."

Hinihimas himas ni Tita Kath ang likod ko at pawang naiyak sa pagkamatay ni Mama.

"Benj, sasamahan ka namin. Kami na ang bahala. Handa kaming makiramay para sa nanay mo." sabi ni Divina habang naiyak.

"Benj?" narinig ko ang boses na yun kaya napalingon ako sa likod.

"Anong ginagawa nyo dito?"

Nakita ko si Samantha na naka- wheel chair at may tumutulak na nurse.

Nung nakita ko si Samantha, agad akong nagalit at tumakbo palabas ng Morgue hanggang sa nakatakbo ako palabas ng ospital at nagdrive pauwi.

Agad akong galit na pumunta sa kwarto ko at nagkulong na naman. Umiyak muna ako ng mga 1 hour and 29 minutes.

"Master, wag na po kayong magalit. Eto na po yung Dinner nyo."

Hinarap ko sya. Lumabas ako ng kwarto.

"Dito nyo na ihanda ang burol ni Mama. Walang magpapapasok ng kahit sinong Samantha Hulleza sa burol na iyon."