Nadchodzący wiosenny bal stawia wszystkich na nogi od samego świtu.
Nie świadomi poddani nie wiedzą jeszcze co takiego szykuje Odyn na uroczystość z okazji rozkwitu przyrody. Loki jest obużony decyzjami ojca, który nie zwraca uwagi na jego uczu...
Obiecuję, że nigdy cię nie opuszczę. Nawet gdy już stracisz resztki nadziei to wiedz, że będę tuż obok, by pomóc Ci podnieść się z otchłani nicości. Nie zostawię Cię. Nawet gdy nieskończony smutek Cię pochłonie, będę obok, by móc Cię pocieszać i trwać u twego boku w nadziei, że kiedyś pokochasz mnie tak mocno jak ja ciebie.
Helen otworzyła oczy i podniosła się do siadu. Piękne słowa przysięgi nadal krążyły w jej głowie wywołując u niej uczucie spokoju. Nie mogła sobie jednak przypomnieć gdzie słyszała tak pełną oddania obietnicę. Miała pewne uczucie, że wypowiedź ta była nie kompletna. Czegoś brakowało. Jakiegoś ważnego elementu.
-Jak mogliście ją zgubić?! Nie ma jej już tydzień, a wy nadal nic!- wrzasnął Odyn na żołnierzy.- Macie mi ją znaleźć! Frigga podeszła powoli do męża z opanowaniem na twarzy. -Nie przesadzasz?- zagadnęła. Nie podobało jej się postępowanie męża.- Weź pod uwagę, że nasz syn ją kocha. -Nasz syn jest nią najzwyczajniej zaślepiony.- spojrzał na kobietę.- Dobrego usunął jej wspomnienia. To było skrajnie nie odpowiedzialne. Królowa spojrzała nań z politowaniem. - Chciał ją chronić. Ty też byś to dla mnie zrobił. -On wcale nie chciał jej chronić tylko zatrzymać dla siebie. To była zwykła chciwość. Powinien był ją zabić gdy o to prosiła. Pokręciła głową. -Być może... Ale to i tak nie zmienia faktu, że postępujesz nie właściwie. Odyn spojrzał jednym okiem na żonę. -No to zobaczymy moja królowo.
.... Coś dla was na poprawę humoru.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
