Wat uit dwang begon werd liefde

deel 20

Heeyy lezertjess sorry dat Lang niks van mij heb laten horen( vanwege privé omstandigheden) duss zijn hier special 3 deeltjes voor julie❤️

Perfectief: lina 

"piep piep piep" ik schrok wakker ik kijk op de klok. "09.30!!!" Samir schrikt wakker "he!? is er iets!!??" snel sta ik op "we moeten om 10.00 in checken!" hij springt uit z'n bed. "shit we hebben ons verslapen.

snel spring ik onder de douch kleed me snel om en zoek mijn laatste spulletjes bij elkaar ik verslaap me nooit!. "owke, heb je je spullen?" vraagt hij haastig "ja, paspoorten tickets owke we kunnen gaan" en snel liepen we naar de receptie om ons uit te checken. er stond gelukkig een taxi voor het hotel en vroegen hem zo snel mogelijk naar het vliegveld te rijden wat gelukkig dichtbij is.

we waren net op tijd met inchecken, en konden dus nog rustig ontbijten op het vliegveld. ik was helemaal licht in mijn hoofd en had ook nog eens hoofdpijn. "gaat het?" vraagt samir als hij een broodje naar binnen werkt "ehm ja" "klinkt niet echt overtuigend en je hebt nog niks gegeten" "ja ik eet zo wel wat" "eet nou iets voor je flauwvalt, je hebt nog niks gegeten" "ik zeg toch ik eet zo wel wat!" riep ik naar hem en liep snel naar de toiletten. ik kijk in de spiegel ik ben bleekjes terwijl ik een week in de zon heb gelegen. ik zoek in mijn tas naar asperientjes, ik neem er 2 in en was mijn gezicht. ik voel me wat beter maar nog niet optimaal. ik voel me schuldig dat ik tegen samir begon te schreeuwen.

ik loop de toilleten uit terug naar samir ik ga zitten. "sorry" hij knikte en at gewoon door. "ik voel me niet zo lekker en viel dus uit maar het was niet mijn bedoeling". "saffie" zei hij zonder me aan te kijken. ik voelde me schuldig hij bedoelde het goed.

we zitten in het vliegtuig en hebben geen woord gedeeld, ik vind het wel goed zo. op dit moment mis ik mijn discman tfoee tering lijers waarom moeten ze nou mijn discman meenemen!. over een half uur landen we in nederland.... jawad wacht ons daar op. ik sluit mijn ogen en denk aan straks dan zie ik mijn nieuwe 'thuis'. ik kan mijn moeder straks weer zien bij die gedachten word ik helemaal blij. ik heb haar gemist. ik ga daar vanavond meteen naar toe, en dan maar hopen dat mijn vader daar niet is want daar heb ik nu even geen zin in.

bij de aan komst hal zie ik jawad in de verte al uitgebreid zwaaien, haha die jonge is echt lache. ik pak mijn koffer van de band en loop vooruit richting jawad "3hlas lemtkoum!" roep hij als hij op me afrent en me de 4 gebruikelijke kusjes geeft "soo wat ben je bruin!!! noo je bent echt zwoeart!!" zegt hij met een surinaams accent "hahahah thanks!" zeg ik als ik mijn armen bekijk "jaa trek maar je jas aan zo want het is hier geen 30 graden!" "haha" "ewa!!" zegt samir als hij naar hem toe loopt en hem omhelsd. "alles goed jongen??" vraag jawad hem "rustig met jou" "hamdoulillah, ewa waar hebben jullie mijn vrouw gelaten in de koffer nigh!?, aah jullie hebben een mooie slanke den gekozen nice!!" zegt hij met een knipoog "hahaha een hele mooie" "kom de auto staat op een invalide parkeer plaats, dus samir wees je zelf" ik lag me helemaal dood met deze gast.