Wat uit dwang begon werd liefde

deel 31

Langzaam open ik mijn ogen, en kijk door een kiertje van de gordijnen naar buiten. De bladeren die van de bomen zijn afgevallen worden door de wind ophoog geblazen en zweven rond. Ik hoor het regen tegen het raam tikken. Snel trek in de deken over me heen en draai me nog een keer om. Ik moet er eigelijk uit maar heb helemaal geen zin. Opeens zie ik dat samir zijn hoofd ook onder de dekens heeft gestoken, er komt een schorre "he" uit zijn mond. Ik kijk m aan met een glimlach "hey". we kijken elkaar in de ogen, ik moet lachen "ook geen zin om eruit te gaan?" vraag ik m zachtjes. "nee echt niet zo koud!" zegt ie als zijn hele lichaam trilt. Hij komt dichter bij me liggen, hij kijkt me aan in mijn ogen. Langzaam voel ik zijn lippen op de mijne, en liet het gaan. Ik genoot met volle teugen, tot hij zijn lippen van de mijne haalde. "Ik....ehmmm...ik moet denk ik gaan" kwam er sullig uit "ja, ikke ook" zei samir. En sloeg de deken van ons af. Met moeite stond ik op, en trok snel mijn badjas aan. Snel liep ik naar de badkamer en nam een warme douch. Na de douch, kleedde ik me om en begon aan het ontbijt.

na het ontbijt ruim ik snel af om naar school te gaan "moet ik je weg brengen moet toch die kant op" vraagt samir me, "is goed ff mijn tas pakken" nou dat is mooi meegenomen hoef ik niet in deze kou met de tram. maar meteen gingen mijn gedachtes naar mo, stel hij ziet ons wat zal hij denken?? ik kijk er naar uit m hem te zien en krijg een glimlach op mijn gezicht.

naar mate we dichter bij school komen hoe zenuwachtiger ik word, zo stom maar ik wil niet dat mo mij ziet met samir.samir stopt de auto achter mijn school "ehmm ik kom vanavond iets later thuis, moet ff wat regelen voor werk" "is goed doei" snel druk hij een kusje op mijn mond en rijd dan weg. ik sta nog versteld achter als ik mo naar me toe zie lopen shit shit shit ook dat nog! "dag schoonheid" zegt hij als hij naast me komt staat, bij mij komt er niet meer dan een "hey" eruit. "je broer?" vraagt hij nieuwsgierig "gaat je niks aan", en loop dan door ik wil zo min mogelijk met hem te maken hebben. "owke, verder alles goed?" zegt ie als hij naast me komt lopen "yep, met jou?" "altijd, he!" zegt hij als hij me bij mijn arm vast pakt en me stil laat staan. "waarom doe je zo?" "hoe?" vraag ik sarcastisch "zo, ongeintereseerd, sarcastisch, als je me niet om je heen wilt hebben moet je het zeggen" je moest eens weten dacht ik "ik kan niet met je omgaan, op de manier die jij wilt" zei ik met moeite "owke, kan ik me leven" zegt ie als hij met zijn hoofd knikt "ga je mee?" zegt ie als hij me aan mijn arm mee trekt.

Mo mo mo mo mo! Dat is het enige wat er vandaag door mijn hoofd zwerft. Ik open de deur en loop naar binnen. Mo had me weer voor gesteld om me weg te brengen, hoe graag ik het wou heb ik het toch maar niet gedaan. Ik loop naar de koelkast om te kijken of er iets is te eten. Het is zo stil hier.dat ben ik niet gewent normaal is het helemaal voor en hoor ik overal geschreeuw vandaan komen gelach, er was altijd wat te doen. Als mijn moeder er niet was was mijn vader er was die er niet waren mijn zusjes er of mijn broertje. Dat mis ik het meest de drukte hoewel ik er soms helemaal gek van werd. Ik pak de telefoon om laila te bellen. Na 6 keer overgaan neemt ze eindelijk op "met laila" antwoord ze als ze haar telefoon opneemt "he met mij, alles goed?" "ja met jou?" "hamdoulillah, he heb je zin om langs te komen ben alleen thuis en samir is pas laat vrij?" "oow sorry, maar ik kan nu echt niet, volgende keer" zegt ze met een zielig stemmetje "maakt niet uit, dan spreek ik je nog wel, thalla" "doei" en legde toen neer. Ik besloot assia te bellen. Die nam gelukkig wel snel op "heey met lina" "hee schatje, alles goed?" zegt ze enthousiast "goed, met jou?" "ja toch altijd" "maar he kom je langs, iets eten beetje kletsen?" "ja leuk!!!" ik gaf de wegwijzingen door en nam afscheid. Na dat ik had neer gelegd begon ik aan het eten. Ik zette muziek op en vergat even alles. Ik was zo bezig met koken toen assia aanbelde."kom maar naar boven" riep ik door de intercom.

"kijk is" roept ze als ze een tas omhoog houd " milka meegenomen voor jou" ze wist dat ik gek was op milka "thanks!!" en groet haar met 4 kusjes "kom verder" en doe een stap opzij zodat ze er langs kan. "home alone?" vraagt ze als ze rond kijkt in de gang "soort van"antwoorde ik haar toen ik naar de keuken liep. Toen ik de woonkamer binnen kwam lopen zag ik haar bij het dressior staan en had een foto van samir in haar handen. "broer?" vroeg ze nieuwsgierig "nope" "neef?" "nope" "beschikbaar?" vroeg ze hoopvol "nope" "nou vertel dan!" vroeg ze. Ik hield mijn hand omhoog ze keek er naar en keek weer terug naar mijn ogen "nou?" en bewoog met mijn ringvinger. Ze sloeg haar handen tegen haar mond "nee!" hoorde ik er tussen door komen "aha" "neee!" "jawel" "hoelang!?" vroeg ze toen ze mijn ring aan het bewonderen was. "pas, ga zitten en dan vertel ik je alles ff het eten pakken.

Ik had haar alles verteld, van het begint tot het eind. Het voelde goed om het iemand te vertellen ik moest het kwijt. Ik hield het natuurlijk niet droog en assia ook niet. We hebben daarna nog lekker gegeten en heel lang geklets.

VOTE⭐️

COMMENT💬