Wat uit dwang begon werd liefde

deel 39

Lina Pov.

"he slaapkop" hoor niks "he slaapkop" roep ik weer. Hij opent zijn ogen een beetje en sluit ze dan weer. "yoehoe", en hoor nog steeds niks. "dan niet" en sta dan op. Blijkbaar iets te snel want ik word duizelig en kan nog net het bed vast pakken. " weyoow" ik hou mijn hand tegen mijn hoofd.

"gaat het" vraagt  samir bezorgt "ben je eindelijk wakker" en ga dan op het bed zitten. "ik hoorde je en schrok" hij kwam naast me zitten. "heb je je medicijnen al ingenomen?" ik schud mijn hoofd. Hij staat op en komt terug lopen met een glas water en een pilletje in zijn hand. Ik neem het aan en hou m in mijn hand "ga je het nog innemen?" vraagt hij me als hij zijn armen over elkaar slaat en tegen de muur leunt. Kijk m dan sexy doen, denk ik. In zijn boxers en zijn blote bovenlichaam. Ik neem het pilletje in en drink het glas leeg. "zo" ik stond weer op pakte mijn badjas en liep richting de woonkamer. Ik loop door naar het raam en kijk naar buiten. Het was aan het sneeuwen, alles was wit. Het ziet er mooi uit.  Samir kwam achter me staan en sloeg zijn armen om mijn middel. "mooi he" zegt hij als hij zijn hoofd op mijn schouder laat rusten "zeker". ik sloeg mijn armen weer om die van hem. Ik genoot van zijn aanwezigheid, elke aanraking, elke blik die hij me geeft. Tijden veranderen dat blijkt. Want paar maanden geleden had ik m gewoon van balkon af kunnen duwen. "trrrrrrrrrrrrring" de deurbel "ik ga wel" en  samir maakt zich los van mij, ik vind het eigelijk wel jammer maar ik laat het niet merken.

"hey" en zie het jongere zusje van  Samir op me aflopen "hey, hoe gaat het" en groet haar met 4 kusjes "goed met jou? Al beter?" "helemaal, ga zitten ga ik ff thee maken" zei ik tegen haar als ik richting de keuken wil lopen "ik doe het wel" en  samir sprint al naar de keuken "ajoow wat heb je met hem gedaan? Toen hij bij ons woonde wist hij niet eens wat een keuken was" "hahaha mannen moet je hard aan pakken" ze3ma "nee hoor ik ken hem niet anders". we waren over meiden dingen aan het praten toen  samir binnen kwam lopen. Hij had een schaal met kopjes thee en koekjes neer gezet en nam plaats op de bank . we bleven hem aan kijken. Hij schenkt nog gerust een kopje thee in en pakte een kopje thee en een koekje, "zo" zegt hij als hij achterover gaat zitten en een hapje van zijn koek neemt. We keken hem nog steeds aan. "wat?" ik trok mijn wenkbrauwen omhoog. Hij keen om zich heen "volgens mij word ik geroepen" hij stond op en liep toen weg. "zo die heeft m ook eindelijk door" zegt zijn zusje. Ik schenk voor haar thee in en overhandig het haar. "moet je niet naar school?" vroeg ik haar. "3 tussen uren en ik zit hier dicht bij op school". even was het stil "he" zegt ze dan opeens "ja?" "kun je een geheimpje bewaren?" "alsof ze van mij zijn" antwoordde ik haar. Ze kwam dichter bij me zitten en keek naar de deur. "ik heb al een tijdje een vriendje" "wat is een tijdje?" "owke anderhalf jaar dan" zei ze toen ze naar de deur keek. "zooo, hoe oud ben je?" "ik word volgende 17 bijna 18" ik schrok "ben jij er niet een beetje te jong voor?" vroeg ik haar nieuwsgierig. "dat dacht ik ook maar als ik te jong was zou het dan zo lang kunnen doorgaan?" "hoe oud is hij?" "19, het is echt een lieve jongen, hij werkt, zit op school, heeft een auto en hij is echt lief voor me." " als je maar oppast. Weet je broer hier van?" "nee!" zet ze bijna schreeuwend "ow owke" "ajow als hij het weet eet hij me op. Maar het probleem is nu, ik hoor van allerlei mensen dat hij het niet bij een meisje houd." ze frutselde met haar vingers. "ik had het hem gevraagd en hij is boos geworden omdat ik het hem vroeg, en nu is het uit" ze liet een traan vallen. "heeft hij het daarom uit gemaakt?" "onder andere, hij wou trouwen. Maar ik wou niet ik zit nog op school en ben gewoon te jong." "helemaal gelijk" ik sloeg mijn arm om haar heen. "maar jij wilt dus niet dat het uit is. "nee. Ik hou echt van hem" en keek me met betraande tranen aan. Ik vond het zo zielig, het is fout een vriendje maar ik zie dat ze er echt mee zit. "mag ik zijn nummer?" ze gaf me haar telefoon "hij heet amin" ik zocht zijn nummer op en noteerde die. "ik zal kijken wat ik voor je kan doen, maar waar ken je hem van?" "ik was ooit met 2 vriendinnen op scheveningen, we waren wat gaan drinken. En hij kwam later met een groepje vrienden binnen lopen, we hadden meteen oogcontact. Maar ik wou me niet met jongens bezig houden" ze haalde diep adem en veegde haar tranen weg. "ze kwam achter ons zitten, maar ik trok me er verder niks van aan. Maar toen ik naar de wc moest kwam ik hem daar tegen, hij hield me tegen en maakte een praatje. Hij vroeg mijn nummer, ik gaf m nooit aan iemand maar ik kon geen nee zeggen, en sinds dien hebben we contact" ze nam een slokje van haar thee. ze keek naar de klok "shit ik moet naar school" ze stond op "ik zal voor je kijken wat ik kan doen" en gaf haar een knuffel "thanks, het moest er echt ff uit" we liepen naar de deur "je weet me te vinden als er wat is he" ze knipoogde naar me en vertrok zo ik moet straks ff een belletje plegen. "is ze al weg?" vroeg  samir die uit de slaapkamer kwam lopen. "ze had les, moet jij niet werken?". vroeg ik m opeens "heb vrij genomen" "ow" ik vond het niet erg ik wil wel bij hem zijn vandaag. Maar nu eerst een telefoontje plegen

Heeyyy 2 dingen ⭐️&💬 Voor de rest dikke kusjess😘 from Schrijfstertje❤️