Wat uit dwang begon werd liefde

deel 23

Perfectief: samir

Snel leg ik de boodschappen in de keuken neer. ben helemaal dood op. Het valt me op dat het stil is in huis, zou ze weg zijn gegaan? Ik loop naar de slaapkamer, en zie dat het leeg is. Ook de douch is leeg, als ik in de woonkamer aan kom zie ik haar in haar pyama op de bang zitten, helemaal in een gekropen ze ziet er zo schattig uit. Ik zie dat ze slaapt ik pak een deken uit de kast en leg die over haar heen. Met een diepe zucht ga ik zitten haal mijn handen door mijn haar en kijk naar het plafond. Het is heerlijk om weer thuis te zijn, ik moet overmorgen weer werken ik kan niet wachten want ik hou echt van mijn werk en heb dan ook iets om mee bezig te zijn. Ik kijk naar  lina, ik was net boos op haar meskiena ze kan er eigelijk ok niks aan doen ik had niet zo moeten opdringen. Ze heeft het er echt moeilijk mee. "maar je bent niet de enige" zeg ik zachtjes. Ik hoor de huistelefoon afgaan, snel pak ik m op voor het lina wakker maakt. "met samir" "ewa bro!!" hoor ik aan de andere kant van de lijn, het was mijn kleine broertje anouar "hee anouar alles goed jonge?" ik was blij hem te horen "ja goed goed, en met jou ehmmm jullie bedoel ik" zegt hij lachend even kijk ik naar  lina "ja hamdoulillah, kom je zo langs?" "ik weet niet moet zo nog wat doen" ik had echt behoefte om hem ff te spreken "ewa probeer please te komen" "saffie is goed ben er over een uurtje" "is goed zie je zo thalla" "beslamma". En leg dan de telefoon op de haak. Ik kijk op de klok het is half 8. ik ga even douchen en dan maak ik wat te eten.

Wat een douch wel niet met je kan doen, ik voel me heerlijk. Als ik de badkamer uitloop ruik ik een heerlijke geur van allerlij kruiden. En volg de geur naar de keuken waar ik lina zie staan. Ze is druk bezig en heeft niet door dat ik sta te kijken. Met een handdoek om mijn heup loop ik naar haar toe "ruikt goed" ze schrok en liet een glas vallen dat kapot op de grond valt. "ow sorry"zeggen we tegelijk. Ik zie haar snel de scherven oppakken "laat maar ik doe het wel" en neem het van haar over "maak jij maar af waar je mee bezig bent" ik gooi de scherven weg en veeg de vloer. "mag ik vragen voor hoeveel personen je heb gekookt?" "ehmm 2, hoezo?" "ow ehmm mijn broertje komt ook en...." Nog voor ik mijn zin kon afmaken zei ze "maak niet uit ik maak wel extra" en zie haar naar de koelkast lopen. "dan ga ik m even omkleden" en loop naar de slaapkamer, ze is opgestaan en meteen gaan koken "begint goed" zeg ik met een glimlach. Snel kleed ik me om, ik kijk op mijn horloge en zie dat het bijna half 9 is. Ik had net meteen een nieuw sim-kaartje gekocht voor mijn telfoon. Ik zoek mijn telefoon in mijn tas en doe het kaartje in mijn telefoon saffie geen samira meer denk ik. Dat is afgelopen.

Ik hoor de bel gaan, snel loop ik naar de hal en open de deur en zie mijn broertje daar staan, en vlieg m om zijn nek "eehh man rustig rustig!!!" zegt ie als me van hem afslaat. Ik blijf m aan kijken "mag ik nog naar binnen offe....??" "ow ja sorry en doe een stap opzij zo dat hij naar binnen kan lopen. "sinds wanneer kan jij zo lekker koken?" zegt hij als hij met zijn neus in de lucht ruik "dat ben ik niet maar lina" "aha" zegt hij met een knipoog en loopt dan verder naar binnen de woonkamer in "waar is ze dan?" "in de keuken". En zie hem dan richting de keuken lopen. Lina is druk bezig met het koken "he" zegt anouar als hij de keuken binnen komt lopen "hoi, lina"zegt ze als ze haar hand uit steekt "anouar, ruikt lekker" "en nou hopen dat het te eten is" zegt ze lachend als ze door gaat met koken "moet ik je helpen?" "nee dankje het lukt wel" ik zie dat hij het goed met haar kan vinden ze praten en lachen aan 1 stuk door iedereen behalve ik kan zo met haar praten. Ik wil het zo graag proberen maar het is alsof ik haat voor haar voel als ik haar aan raak of aankijken. Maar dat komt allemaal door mijn vader als hij me niet had gedwongen was dit allemaal niet gebeurt en was ik nog gelukkig, want op dit moment ben ik alles behalve gelukkig.

Ik loop naar de woonkamer, als ik lang het dresior loop zie ik haar foto. Ik pak het foto lijstje op. Ze lijkt totaal niet op lina, maar als ik nu mocht kiezen tussen samira of lina was de keuze snel gemaakt. Ik zou voor de volle 100% voor samira gaan. Voor haar voel ik echte liefde, ik voel me goed als ik bij haar ben ik voel me als mezelf ik kan mezelf ook zijn. Bij lina is het anders ik weet haar lievelings kleur niet eens. Roze samira hield van roze, voor haar verjaardag had ik dan ook een roze tas met bijpassende schoenen gekocht maat 38 en de maat van lina weet ik niet eens.

Weer betrap ik mezelf erop dat ik lina met samira vergelijk. Ik word boos op mezelf waarom moet ik dat doen, klaar je gaat verder met lina!! samira bestaat niet meer. ik haal de foto uit het lijstje kijk er nog een keer naar en scheur het. Ik loop naar de raam en gooi het uit het raam naar buiten. "vaarwel" zeg ik zachtjes.

 Perfectief: lina

Ik loop naar de pan met stukjes aardappels en roer het door elkaar "geef maar doe ik wel" zegt anouar als hij zijn jas op de stoel neergooit en de lepel van me overneemt.

Hij is echt gewoon een kopie van samir alleen zie je wel dat hij jonger is, maar verder die ogen die mond die neus precies het zelfde "je lijkt echt op je broer" "vind je?" "ja echt 2 druppels water" "ik hoor het wel vaker hoor, alleen zeggen ze dan dat ik de knappere versie ben van hem" "hahahaha dan moet je wel heel leuk zijn wil je je broer overtreffen" ik schrok van wat ik zei ik hoop maar dat hij het niet heeft gehoort "nou dan moet je nagaan!" zegt hij en gaat dan gewoon door, gelukkig maar. Ik kijk naar de deur of ik samir zie staan, maar gelukkig staat hij er niet. "wil je die kipfilet omdraaien" en ga dan verder met mijn salade, koken is altijd mijn grote hobby geweest. Ik stond vroeger toen ik klein was altijd met mijn moeder in de keuken en heb dan ook heel goed leren koken.

Samir en Anouar zitten al aan tafel te wachten op het eten, ik kom met de borden aan lopen en neem dan ook plaats aan tafel "ow shit de salade" net als ik op wil staat zegt anouar "nee laat maar ik pak het wel" en loopt dan naar de keuken "hoe doe je dat?" vraagt samir me "hoe doe ik wat?" "hem aan het werk krijgen in de keuken, ik heb hem nog nooit in de keuken zien staan" "haha hij heeft het zelf aan geboden" "owke de salade en nu kunnen we beginnen" roep anouar als hij gaat zitten. "zied aanvallen" roept hij en begint volop te eten, ik had gebakken aardappeltjes gemaakt met kipfilet met allerlei soorten kruiden.

"pfff ik weet niet wat je allemaal wel of niet kunt maar koken!? Een dikke 10!!!" zegt Anouar als hij over zijn buik wrijft " hahaha dank je" "ik ben het helemaal met hem eens" zegt samir met een volle mond "hahaha dank je". Als samir uitgegeten is begin af teruimen "geef maar ik doe het wel" en samir pakt de borden op "nee geef maar het maakt niet uit, ga maar met je broertje bij praten ofzo" en neem de borden van hem over en ruim de tafel af. Ik heb afleiding nodig ook al is het schoonmaken.

Ik hoor ze binnen lachen en praten. Ik pak wat glazen en een fles cola, en een zak chips. Ik leg het bij ze op tafel "ik ga slapen, anouar jou zie ik nog wel he" "ow ja 100% tot je helemaal gek van me word" "haha owke dan".

Ik lig in mijn bed te denken en te woelen ik ben niet echt moe ook heb ik geen slaap. Ik hoor ze binnen lachen ze hebben heel wat bij te praten.

Morgen ga ik naar huis, naar mijn lieve moedertje. En nog wat spulletjes ophalen. Ik zat te denken of ik ze niet moet uitnodigen mijn familie en zijn familie ze kennen elkaar nog niet echt. Wil ik zijn familie wel echt leren kennen? Ik zou wel moeten. Ik moet een goeie indruk maken. Ik nodig ze morgen uit en dan ga ik koken. Maar morgen ga ik eerst naar huis voor ik hier aan de slag ga, ik verheug me op morgen. En val met een glimlach in slaap.

Perfectief: samir

"oow dus deze week is het noual, waarom ben je niet serieus man je bent al 20 denk aan je toekomst voor pa dat voor je doet" "ewa ik ben nog jong, ff kijken wat er rond loopt" "nee joh, waarom hou het bij 1 beter voor je, neem een net meisje waar je een toekomst mee hebt" "mohiem we hebben het er nog wel over het is al 11 uur ik ga naar huis moet morgen naar school" " is goed ik hoor nog wel van je" "zeker, na wat ik vandaag heb gegeten zul je me nog heel vaak zien!" "haha, je bent van harte welkom, he doe de groetjes thuis he" "is goed" en doe de deur dicht. Ik ben moe van de vlucht, ik loop naar de slaapkamer zie lina liggen. Ik doe mijn kleren uit en en ga liggen heerlijk weer in mijn eigen bed, ik heb mijn bed echt gemist en val dan ook als een baby inslaap.

Weer een deeltjee ik hoop dat het leuk was vergeet vooral niet te stemmen en laat me weten wat beter kan insha allah in de teacties                       Loveee you all❤❤