Wat uit dwang begon werd liefde

deel 33

Perfectief: Samir

Ik probeer zo zacht mogelijk binnen te komen om lina niet wakker te maken. Ik neem aan dat ze al slaapt aangezien het al half 3 is. Ik heb nog een tijdje rond gereden toen ik terug kwam uit rotterdam. Ik ben zo de kluts kwijt ik weet niet wat ik moet doen, ik weet het wel maar het is zo moeilijk, want die gevoelens die ik voor samira had waren nu terug gekomen na ik haar had gesproken. Terwijl dat helemaal niet de bedoeling was, ik zou met haar praten om dat hoofdstuk van mijn leven af te sluiten en door gaan naar het volgende hoofdstuk. Maar vanavond had ik dat hoofdstuk bijna opnieuw beleefd toen we bijna gezoend hadden. Ik ben er denk ik nog niet aan toe. Ik word wreed uit mijn gedachten verstoord als ik de woonkamer binnen loop en ze daar zie zitte. Jawad en lina, jawad mijn beste vriend en mijn vrouw die in elkaarsarmen zitten en in slaap zijn gevallen. Ik voel een steek van jalouzie. Ik geloof mijn ogen niet! "gezellige boel hier" roep ik hard zo dat ze wakker worden. Ik zie jawad geschrikt op kijken en me recht in de ogen keek, maar als lina me aan kijkt schrik ik, ik blijf verstijft kijken. Haar ogen zijn helemaal rood en opgezwollen en ziet helemaal bleek. Ze maken zich los van elkaar en gaan recht zitten. Ik kijk terg naar jawad die een beetje ongemakkelijk. Ik word boos hoe durft hij ze3ma mijn beste vriend ik beschouw hem als mijn eigen broer!!! "ik kom een keertje laat thuis en zie meteen mijn beste vriend in de armen van mijn vrouw!" schreeuwde ik. Jawad stond op en wou langs me weg lopen. Maar hou hem tegen en duw hem terug. Ik keek m aan, ik was woedend, ik kon niet meer helder nadenken. Wij zaten zelfs bijna nooit zo alleen per uitzondering en nu zie ik hen zo zitten. Mijn bloed kookt. "ze3ma beste vrienden yek, brada's 4-life? Toch, hoe kun je me dit dan flikken!" schreeuwde ik. Hij keek me strak aan en zei niks. " wolah ik vertrouwde je man, hoe kun je me dit aan doen" hij heeft zijn ogen geen seconde van me afgezonderd. En toen keek ik naar lina, hoe durft ze "in mijn eigen huis??" jawad stond meteen op en kwam voor me staan "luister, je weet niet wat er gebeurd is. Kom niet hier binnen rennen en mij beschuldigen van iets" hij begon steeds harder te praten "vraag je vrouw eerst waarom ze rode ogen heeft en ga dan verder vragen of roepen wat je wilt.!" schreeuwde hij. Ik keek om me heen ik keek lina aan die aan het huilen was en toen naar jawad die me vol afschuw aan keek. "waarom nam je je telefoon niet op?" vroeg lina huilend "hij lag op mijn kantoor en ik was bezig met een project en hoorde het niet. "weet je dat zeker?" vroeg jawad zacht zo zacht dat ik het net kon horen en lina niet. Ik keek m aan. Had m niks verteld over wat ik zou doen hij zou het afkeuren, net als de vorige keer. Hij schudde met zijn hoofd en liep langs me.

Hij draaide zich opeens om "en ow ja, wat ik net heb gedaan, was echt voor jou, mijn broer. Thalla lina let goed op je zelf" en liep richting de deur en hoorde de buiten deur dicht gaan.

Ik blijf naar de deur kijken en denk aan zijn woorden mijn broer, ik heb het geloof ik goed verknalt. Tfoee wat haat ik dit van mezelf eerst doen dan denken. Mijn beste vriend mijn bro is gewoon boos op me dat is 1 keer voor gekomen en dat was toen we klein waren om knikkers!. Ik draaide me naar lina toe. Als blikken konden doden dan was ik wel 4 keer vermoord. Ze stond op en liep langs me zonder ook maar een woord te zeggen. Ik heb geloof ik heel wat goed te maken.

Ik hoor lina de douch uit komen en loop dan naar de slaapkamer om verhaal te halen.

Als ik de deur open doe schrikt lina en laat de handdoek die ze omzich heen had gewikkeld half langs haar lichaam vallen waardoor ik een naakte deel van haar lichaam zag. Snel pakt ze de handdoek wikkeld het om zich heen en trekt een badjas aan. Ik ga op het bed zitten met mijn rug naar haar toe zodat ze zich rustig kan omkleden. Ik leun met mijn armen op mijn knieën en denk aan jawad. Tfoee soms kan ik echt dom zijn, hoe heb ik jawad boos kunnen maken. Jawad die nooit boos werd, reed je zijn auto in de prak? Gelukkig ben ik verzekerd zegt ie dan. Ik bel hem morgen wel eerst ff dat met lina recht zetten. "Lina?" vraag ik zachtjes "hmm" hoor ik achter me. Langzaam draai ik me om, om haar niet te laten schrikken. "wil je me uit leggen wat er is gebeurd?" "kan dat morgen?" zegt ze als ze in bed stapt. Onder tussen had ik mijn broek en shirt al uit gedaan. Ik stapte ook in bed "eigenlijk wil ik het nu wel weten, want ik kan niet slapen als je boos op me bent" als ik het lichtje naast mijn bed aan wil doen zie ik dat ie weg is. "wat is er met het lampje gebeurt?" vraag ik aan lina". door de tranen heen moet ze eigelijk wel lachen.

Ze vertelde me het hele verhaal, en bij elke zin die ze uitsprak voelde ik me meer schuldiger, omdat ik 1 tegen haar had gelogen, en mijn telefoon niet had opgenomen 2 dat ik bij samira was, 3 dat ik ruzie heb met jawad en 4 omdat ik haar alleen had gelaten. Maar toen ze het vertelde keek ze me niet een keer aan. Tfoee had ik die KKR telefoon nou maar opgenomen, dan was dit allemaal niet gebeurd! Ik werd boos om me zelf. "zo nu je het weet, ga ik proberen te slapen" en draaide zich met haar rug naar me toe. Ik probeerde ook te slapen, maar het kon gewoon niet. Het schuld gevoel zat me gewoon in de weg. Ik pakte mijn telefoon en stuurde jawad een berichtje: sorry, ik wist niet wat me bezielde. Shokran bro je staat bij me in het krijt  samir.

Ik staarde naar het plafond, morgen ga ik niet werken, k denk dat lina ook niet gaat en ga het goed maken, met lina en jawad. ik kan hier niet mee leven. En probeerde in ieder geval een paar uurtjes slaap mee te pikken

Eyemaa ik ben nu 124 in romathiek maar ik was 38 weyooww😭 Ahahahaha duusss vergeet aub niet te stemmen en kijk ik ben lief geweest ik heb 3 deeltje op een dag geplaatst ojaa mo of samir!?!