Wat uit dwang begon werd liefde

deel 35

Ik voel iets door mijn haar gaan, ik heb geen energie om op te kijken. Het voelt wel goed kan ik je zeggen. Ik voel iets ruw onder mijn gezicht. Ik probeer nog wat slaap mee te pikken, maar te vergeefs. Ik open mijn ogen en zie lina recht op zitten, ik besef me nog niet echt waar ik ben, en moet me zelf nog effen beseffen waar ik ben. Het is lina's hand dat door mijn haar gaat. Ik kijk haar aan en ze kijkt snel van me weg. Ik probeer overeind te komen maar ik zit zo lekker. Ik lig met mijn hoofd om het bed van lina. Ik sluit nog even mijn ogen, en laat lina's hand door mijn haar gaan. Precies zoals mijn moeder altijd deed als ik niet kon slapen, of als ze me vast hield. Ik pak haar hand vast en kom dan overeind "goedemorgen doornroosje" zegt ze met een glimlach, het deed me goed om haar te zien lachen "goede morgen" antwoord ik haar en geef haar een zacht kusje op haar hand. "ben je al lang wakker?" vraag ik haar als ik mijn haar goed zet "een uurtje" zegt ze terwijl ze naar de klok kijkt die aan de muur hangt. "en hoe voel je je?" en breng dan mijn hand naar haar voorhoofd, en voel dat ie afgekoeld is "beter dan gister, ik kan nu kijken zonder dat het pijn doet". het was een opluchting dat het weer beter met haar gaat. Ik kijk naar de klok en zie dat het 9 uur is "ik ga even naar mijn werk bellen" en stond toen op. "wil je mijn moeder ook even bellen?" vraagt ze me lief "ja tuurlijk" en sluit dan de deur achter me.

"hallo" hoor ik aan de andere kant, het was het broertje van lina. "he met samir" "ow" antwoord hij dan, hij mocht me nog steeds niet en het leek me dan ook niet zo verstandig om het hem te vertellen. Hij zal me meteen uitschelden en de verkeerde conclusies trekken "is je moeder thuis?" "yemma!!!! Hoor ik m dan roepen. "alo?" ik nam een diepe zucht "alo samir" "wach samir koelsie labas?" vraagt ze me opgewekt "hamdoulillah en met u?" vraag ik haar in het marokaans "goed goed mijn zoon" "ehmm" ik wist niet zo goed hoe ik moest beginnen, ik moest het rustig brengen zodat ze niet in paniek raakt "ik ga je wat zeggen maar niet van het ergste uit gaan en in paniek raken" "is er iets gebeurd?" vraagt ze bezorgt "ik ben nu in het ziekenhuis, en lina is opgenomen, maar alles gaat goed" zei ik snel achter elkaar voor ze er tussen kon komen "ajow! Wat is er gebeurd, wanneer is het gebeurd? Welk ziekenhuis? Waarom ligt ze daar? Kom er meteen aan?" en legt dan meteen de hoorn neer. Het schuld gevoel komt weer naar boven, en draai het nummer opnieuw maar niemand die opneemt, maar ik probeer het gewoon opnieuw. "Allo!?" hoor ik haastig "he ik wil door geven dat we in het westeinde ziekenhuis zitten" "owke" en legt dan de hoorn neer. Phoee bij haar broertje heb ik het helemaal verpest.

Ik loop dan terug naar haar kamer, ik loop naar binnen en zie dat er een zuster bij staat, ik loop naar haar toe en stel me voor "samir, haar echtgenoot" en geef haar een hand. Ze knikt "en hoe gaat het met haar?" "ze gaat heel goed vooruit, we controleren haar vanmiddag weer en misschien mag ze vanavond naar huis maar dat is nog niet zeker. Ik laat het u wel weten." "dank je wel" antwoorde ik haar terwijl ik naar lina keek. En zie uit mijn oog hoeken dat ze de kamer verlaten heeft. Ik ga op de stoel zitten waar ik op heb geslapen en ga naast haar zitten. Ze zit er vermoeid bij "kan ik iets voor je doen?" "nee, ga maar naar huis, slapen en douchen?" ik doe mijn arm omhoog en ruik aan mijn oksel "stink ik zo erg dan?" ze moest lachen, die lach opende mijn hart ik zou haar heel de dag kunnen horen lachen. " nee joh, gewoon opfrissen" ik zag dat het haar moeite koste om te kunnen praten. "weetje ga jij maar slapen, dan ga ik me even omkleden thuis, en dan kom ik terug" ik keek har aan in haar ogen die zich langzaam sluiten. Ik gaf haar een kusje op haar voorhoofd en liep naar de deur. Als ik net naar buiten loop neem ik nog een kijkje en zie haar daar rustig slapen.

Vermoeid loop ik het huis binnen. Ik kijk rond en zie dat er nog wat rotzooi ligt van de afgelopen nacht. Mijn gedachten gaan naar jawad die ik nog niet heb gesproken, ik pak mijn telefoon en toets automatisch zijn nummer in. Hij gaat over maar ben er nog niet van bewust van wat ik aan het doen ben en schrik als ik zijn stem hoor "met jawad" "ewa met mij" hij wist meteen wie ik was "hey alles goed?" "ja toch met jou?" "hamdoulillah, he wil je alsjeblieft even komen ik.." mijn stem begon te trillen. "ik ben er zo" ik was opgelucht, ik dacht dat hij me niet meer wou spreken "thanks" en leg dan de hoorn neer. Ik loop naar de douche, zodat ik straks weer fris naar lina toe kon.

Ik loop de woonkamer binnen en zie jawad al voor de tv zitten. " hey" "yo" en hij kijkt me even aan. Ik zie aan hem dat hij nog boos is ik kan het ook wel begrijpen ik viel voor niks naar m uit " iets drinken?" "nee thanks, waar is lina?" vraagt hij zinder zijn van de tv weg te kijken. Die vraag kwam hard aan ik ga zitten op de bank en haal die adem. "gister avond kreeg ze opeens koorst en het werd gevaarlijk, ik heb haar toen naar het ziekenhuis gebracht en daar is ze nu" hij kijkt me aan "hoe gaat het met haar? Of o wacht mag ik dat wel vragen" "het gaat beter met haar en kan misschien vanavond naar huis" ik keek jawad aan en zag dat hij opgelucht was, die gozer gaf echt om haar maar niet op die manier waarop ik gister avond dacht. "ik ehmm he sorry man van gister ikke" pfff ik was hier zo slecht in normaal belde wel elkaar en dan deden we alsof er niks was gebeurd. "saffie is al goed" ik zag aan hem dat het nog niet helemaal goed was "ik stond op en ging naast m staan "   Wolah ik meende het niet wat ik gister allemaal zei ik vertrouw je echt met lina ik was er gewoon niet helemaal bij gister, en je weet je bent en blijft mijn bro wat er ook gebeurd" het voelde opgelucht het was er uit eindelijk. Hij stond op en bleef me strak aan kijken, opeens schoot hij in de lach. "ewa heb je me gemist?" zegt hij als hij me omhelst "ja toch ik kon niet slapen omdat je niet bij me lag" "ewa niet raar gaan doen he!" zegt hij als hij een stap naar achter doet. "he schiet op dan gaan we naar lina, als je het niet erg vind dat ik mee ga dan" "nee tuurlijk niet, ik wou je het vragen" ik was blij dat het goed was tussen ons.

Heeyy sorryy sorry ik weet ik weet ik heb lang niet geupload maarrr hier was duss een deeltje en er komen er nog meer aan vergeet aub niet te stemmen en laat wat weten in de reacties DIKKE BOESAA😘