Nathan en een liefdesverklaring

177 10 1
                                    

Nina

Ik ga naast Robin zitten en pak mijn spullen. "Hey Robin" zeg ik. "Hai Nien" zegt ze en lacht. "Wat is er?" vraag ik haar. "Die ene Nathan zit weer naar je te kijken" zegt ze. "Oh nee" zeg ik en draai me om. Nathan kijkt snel weg en gaat met zijn vrienden praten. "Waarom vind je dat niet leuk?" vraagt Robin. "Ik heb geen zin in verliefd zijn en alles wat erbij hoort" mopper ik. "Maar..." zegt Robin. "Nee, even geen jongens voor mij" zeg ik en doe mijn schrift open.

Ik teken er wat poppetjes in en Robin houdt wijselijk haar mond.

Als de bel gaat, pak ik mijn spullen en loop samen met Robin naar de kantine. We gaan aan een tafeltje zitten en ik pak mijn appel. Ik zie Nathan onze kant oplopen en zucht.Robin draait zich om in de richting naar waar ik naar keek. "Oh" mompelt ze en kijkt me aan. "Ik vind 'm wel leuk" zegt ze plagend. "Je mag hem hebben" zeg ik lachend."Hallo dames" zegt Nathan. "Hoi" zeg ik. "Mag ik zitten?" vraagt Nathan en ik zie Robin knikken. Hij gaat naast me zitten en kijkt me aan. "Ehm Robin, zou je ons even alleen willen laten?" vraagt Nathan blozend. Robin lacht en knipoogt naar me. "Natuurlijk" zegt ze en loopt weg. Van een afstandje kijkt ze naar ons, wat Nathan (gelukkig) niet ziet. "Wat is er?" vraag ik. "Ik wil je wat vragen" zegt Nathan en hij pakt mijn hand. Het zweet breekt me uit en ik weet niet hoe ik moet reageren."Lieve Nina.." begint Nathan.

~Cliffhanger~

ON HOLD *De journaliste en het interview*Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu