Judge Me Not

Chapter22 The Greatest Fear of the Fearless

Hello, wawarningan ko na kayo ha. Puno to ng grammatical errors, hihihii peace.

LANCE POV

   Start na nang battle of the bands ibig sabihin tapos na ang hugutan ng damdamin, simula na sigawan. At kung panalo o talo man kami wala na akong paki dun. Hindi pa kasi nasasabi ang results baka mamaya pa pagkatapos nito. I've been to a lot of music bands even out of the country, nga sikat pa yung mga pinupuntahan ko but I never felt like this. Enjoy na enjoy ako kahit wala na akong naririnig ang na lyrics, tanging sigawan ng nga tao na lang ang naririnig.

"Kyaaaaaahhhh! We're so dirty nah!" Sigaw ni Ralley para magkarinigan kami.

"Hahaha, oo nga! Pano kung tayo ang nanalo tapos kung tatawagin tayo, pupunta ba tayo kahit na ganito ang ayos natin?" Napatingin namin kami sa mga damit namin dahil sa tanong ni Ace. Oo nga noh, ang dungis na namin.

"Okay lang yan! Gwapo naman ako, tapos maganda si mis—este si Dia. Okay na yun" baliin ko kaya ang buto nitong si Clyde? Makapag akbay kay Flame eh. Ito namang si Flame makapag apir kay Clyde, bakit ba ako naiinis!

"Wow ha! Kaylan pa kayo naging close?" Tanong ni Siera na nagiging madaldal na din.

"Kanina lang! Hahaha!" Hindi ba talaga nya tatanggalin ang kamay nya sa balikat ni Flame? At ito namang si Flame feel na feel. May gusto ba sya kay Clyde?

"Ikaw gwapo? Duhh!" Inirapan lang ni Ralley si Clyde.

"Asus! Selos lang 'tong babe ko eh! Lumapit sya kay Ralley at umakbay dito.

"Babe?" Wow ha? Maka sigaw sya, may gusto talaga to kay Clyde eh.

"Kayo ha, may nililihim kayo sa amin." Dia. Pilit naman tinatanggal ni Ralley ang kamay ni Clyde pero hindi nya magawa.

"Ayeeii!" Panunukso nina Ace at Siera sa kanila.

"Tseh" inirapan lang sila ni Ralley. Si Clyde naman ay tudo ang ngiti.

Kung nagtataka kayo kung bakit ang dungis namin, well ganito kasi yun. Dahil sa kami ang last na sumalang tapos nagsimula na ang battle of the bands. Pero napansin naming may humagis sa amin na liquid na bagay nung tiningnan namin pintura para. At ang pinanggalingan nun si Flame at si Clyde. Kung asan nila kinuha yun? Di ko alam. Nainis kami kaya hinabol namin sila, naghabolan lang kami ng naghabolan. At dahil lintik lang ang wala ganti, nahuli ko si Flame at binuhos sa kanya ang cocktail na nasa mesa. Hangang sa nagbatuhan kami ng kung anu-ano. May spaghetti, may tubig, may powder. Kaya heto kami, ang dudungis pero masaya.

DIA POV

"What are you doing here?" Nabalik ako sa reyalidad dahil sa pagtawag sa akin ni Warrent. Busy kasi ako habang tinintingnan ang mga ibong lumilipad.

"Good morning" bati ko sa kanya.

"Good morning" sagot nya at tumabi sa akin. Nandito kasi kami sa may terrace.

"Tulog pa sila?" Tiningnan ko sya pero nabigla ako dahil nakatingin din pala sya sa akin. Natawa naman ako dahil humikab lang sya bilang sagot.

"Ba't ang aga mong nagising?"

"Nawala ka kasi kaya hinanap kita." Luko talaga, napailing nalang ako.

"Look at them." Sinunod nya naman ako at tiningnan din ang mga ibon.

"I wish I was like them." Tiningnan nya lang ako, siguro dahil hinihintay nya ang susunod kong sasabihin.

"FREE" nakita ko namang kumonot ang nuo nya. Binalik ko ang tingin sa mga ibon na parang naglalaro lang sa hangin.

"Free from all the worries, free from all the pain, free from all the judgements." Lumapit sya sa akin at inakbayan ako. I feel comfort pero natatakot ako. Natatakot na baka layuan niya ako pag nalaman nila kung sino ako.

"I am your friend, you can tell me." Napatingin ako sa kanya na diritso ang tingin sa mata ko. Ako na din ang unang umiwas ng tingin.

"I'm afraid." My voice shake.

"You don't have to, I'm here for you." And dun na pumatak ang lintik kung luha!

"Yun na nga eh! Nasanay ako na andyan ka. Pero pano kung iwan mo ako pag nalaman mo kung sino talaga ako." He hold my face and turn it to face him.

"I will never leave you. That's a promise and minsan lang ako nagpropromise." Hinawakan nya ang chin ko para magkapantay na ang mukha namin.

"Kahit pa sabihin ko sayong criminal ako? Na under ako ng DSDWD? At kapag mag 18 na ako, makukulong na ako?" I cried. He then hugged me at hinaplos ang likod ko.

"Kaya nag-aral ako ng mabuti, kaya gusto ko madaming makuhang awards kasi gusto ko bago ako makulong may Dia silang maalala na Valedictorian, Dia na SSG president, Dia na president ng halos lahat ng club sa school, Dia na pinagkakatiwalaan ng may ari ng school." I paused. Nakahawak lang ako sa damit nya habang yakap parin sya. Dun na lang kasi ako humhugot ng lakas.

"Ayokong maala nila ang Dia na criminal, ang Dia na mamatay tao!" At umiyak lang ako ng iyak.

"Kaya ako nagtitipid eh, kasi ayoko na maging burden sa family ko. They suffered too much because of me. Kaya nung sinira mo phone ko labis ang galit ko nun. Oo mayaman kami, pero ayoko na silang bigyan ng sakit ng ulo."

"Warrent, gusto ko din maging pasaway. Yung usual na ginagawa ng mga kaedadan natin. But I can't. Tiniis ko lahat ng judgement nila sa akin, lahat ng pang babackstab nila sa akin dahil lang gusto ko maabot ang goal ko. "

Nung naramdaman kong wala na akong luhang maiiyak. Humiwalay na ako sa yakap nya. Napatingin ako sa langit na ngayon ay makikita na talaga ang araw. Isinandal nya ang ulo ko sa balikat nya. Hindi nalang din ako umangal.

"Spill" yan ang bumungad sa katahimikan.

"I was once 9 years old back then nung may inattendan kaming funeral ng family ko. When I see her, nagyaya syang makipag laro sa akin. And as a child ay nakipag laro ako sa kanya." I paused

" then" napatingin ako sa kanya.

"Sabi nya ang lalaruin daw namin ay padamihang mahanap na bato. Hindi ko alam pero pumayag ako. Naghiwalay kami at naghanap ako ng bato. Hinanap ko sya habang dala ang bato ko nang makita ko sya nakahiga na sya sa lupa at may dugo ang ulo nya. Bago pa ako maka react may narinig na akong sumigaw sa likod. At dun na nagsimula ang lahat, mayaman ang pamilya ng bata at bata lang din ako hindi ko madipinsahan ang sarili ko nun. The cased was close making me guilty of killing her. At dahil 9 years old lang ako they refer me sa  pangangalaga ng DSDWD.  They see potential in me kaya pinalaya nila ako kapalit ng pagturo ko sa mga minors na nandun din. I agree pero hindi nagbago na pag nag 18 na ako. Makukulong na ako. " And that make me sob again.

"Shhhhh. Hindi ka criminal, hindi ka mamatay tao at hindi ka makukulong." He assured me.

"Hindi ako natatakot makulong. Natatakot ako na baka layuan nyo ako. Natatakot ako na baka mawala kayo. Natatakot ako na baka mawala ka." He caressed my head and kiss it. And I feel secured.

"You'll never be alone. Remember that." And I don't know kung paano ako magpapasalamat sa kanya for all the things he done to me.

***********************************
Author's note:

     Sa lahat ng umabot sa part na to,congratulations! Hihihi, thank you so much. Sana po patuloy nyo itong suportahan ang journey nila.

May niluluto din po pala akong story I will publish it soon. Sana basahin nyo din.

God bless. Don't forget to vote and comment.