Chapter 25 Amnesia

107 29 2
                                    

Hello, it's me. Hihihi. Hello ivysamanthamondia .

DIA POV

I'm so useless. Lima na nga lang ang kaibigan ko, wala pa akong nagawa para protektahan sila. Ang ngayon wala pa akong magawa para mapagaan ang loob nila.

Kanina pa pinasok si Clyde sa Emergency room. At batid kong kanina pa din 'tong si Ralley dito. Mas nauna kasi sya dito dahil hiningi pa ng mga pulis ang mga statement namin. Naabutan namin syang nakatayo sa harap ng pinto ng ER at hanggang ngayon nakatayo parin sya.

Napaisip na lang ako. Hindi ba sya nangangalay? Nakaheels pa man din sya. Baka magka stiff neck sya, kanina pa kasi sya nakasilip sa pinto kahit na ang green na kurtina lang naman ang makikita.

Si Siera ang katabi ko na nakasandal ang ulo sa dingding. Si Ace na katapat ko habang nakahilamos ang kamay sa mukha. Si Lance na pinapaikot ang cellphone sa right hand nya.

I look at my wristwatch. It's already 4:27 pm. Napaisip ako na hindi man lang pala kami nakakain kahit breakfast kaya naisipan kong bumili sa baba.

"Bili lang ako ng makakain natin." Walang ka energy-energy kong sabi. Wala akong narinig na sumagot at I already expected it.

I took a deep breath and started walking. I need to be strong, hindi ako dapat nagpapadala sa ganitong situation. I want them to feel like everything is going to be alright. That kaya namin toh dahil magkakasama kami, and that's our source of strength right now.

LANCE POV

As I watch Flame taking a deep breath and started walking. I can't help but to appreciate it. She's the one who break the silence. She remain strong even if I know how painful it is for her.

I smile and started following her. I get it she want to be strong for us. I will be strong too.

Umakbay ako sa kanya nung naabotan ko sya. Nagtataka syang napatingin sya, I just smiled at her ngumiti din naman sya sabay irap.

"Guys kain na muna tayo, baka pagnagising si Clyde hindi na naman tayo tirhan nun. Alam nyo na, matakaw eh." She said hapily as we arrived habang dala-dala ang mga pinamili namin.

"Yeah right! That ugly creature is so matakaw pa naman." Sagot ni Ralley as she wiped her tears.

"Hahaha." We all laugh.

"Guys"napatingin kami kay Flame.

Yumuko sya sandali at huminga. Hinihuntay namin kung anong sasabihin nya.

"I know we are all great pretender." She pauses and looked at each of us.

"And I know that we are all pretending right now." She pauses again and she take a deep breath.

"But this time iba na, may maasahan na tayo. Di tulad ng dati na na sarili lang natin ang masasandigan natin. I want you all to stay strong cause we are stronger." She stop and smiled.

"Cause we have each other." She continue kaya napa group hug kami sa kanya.

"Kaya natin toh!" Ace said while we are still in a group hug.

"Kaya natin toh!" We say in union. And I just can't help but to smile.

"Let's just pray for his fast recovery dahil He can do even the impossible." Siera pointed upwards. Walang umangal sa kanya. In this barkada she is the most religious one.

"And syempre that Clyde is a masamang damo naman eh, so it still takes a long time para kunin sya ni Lord." And we all laugh because of Ralley's joke.

Judge Me NotTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon