Miss Author ;
Walang pakialam si Klarenze kahit bakas sa mga mukha niya na pagod na pagod siya pero hindi parin siya tumitigil sa pagtakbo.
Nang makarating si Klarenze sa Airport hingal na hingal siya tapos nilibot niya yung mata niya para makita at hanapin si Gill. Lahat kung saan saan na siya pumunta.
"Gill! nasan kanaba!" naiiyak niyang sabi.
"Nandito na ako wag ka nang umalis please!" sumisigaw na siya. Pinagtitinginan siya ng mga tao sa airport yung iba vinivideohan siya.
All flights going to U.S are now boarding...
"Gill huli na ba ako?" bakas na bakas sa mukha niya yung lungkot.
Aalis na siya sa airport kasi alam niyang wala nang pag-asa. Nag huling sulyap siya na baka makita niya si Gill.
Kaso nabigo siya kaya naglakad na siya pauwi na sobrang lungkot at umiiyak.
"Where do you think youre going?"
Bigla siyang natigilan sa sinabi niya. At humarap siya at niyakap niya si Gill.
"Kala ko iiwan mo na ko."
"Oo iiwan kita kasi pupunta na ako ng U.S. Bakit ka nandito diba kasal niyo ngayon?"
"Gill mahal kita! Mahal na mahal kita! Hindi ko na tinuloy yung kasal namin kasi nalaman ko na ikaw yung mahal ko! kaya Gill dont leave me."
"Pano mo naman mapapatunayan yan?"
Nilagay ni Klarenze yung dalawa niyang kamay sa gilid nang bibig niya tapos sumigaw.
"LISTEN! LAHAT NG NANDITO! ITONG BABAENG TO MAHAL NA MAHAL KO TO! TINIGIL KO YUNG KASAL KO DAHIL SAKANYA. SIYA LANG NAG PAPASAYA SAKIN NG SOBRA! HINDI KO KAYA NA MAWALA PA SIYA SAKIN! kayaaaaa..
Lumuhod siya tapos nilabas yung singsing na hawa niya..
Nagulat si Gill sa ginawa niya.
"Tumayo kana nga jan!"
"Gill Torres Will you marry me?"
Nagulat si Gill at napalagay niya yung kamay niya sa bibig niya.
"Oo Klarenze ."
"Woo! Its A YES!"
Niyakap ni Klarenze si Gill at hinalikan niya ito sa labi. Ganon din ang ginawa ni Gill sakanya.
Halik na puro pagmamahal at walang galit.
Lahat ng mga tao sa Airtport at nag palakpakan ...
----
