In Love With That Krung Krung?!

Chapter 31: (SINO KA BA?!)

A/n: hi guys!hope na Magustuhan nyo. I dedicate this chapter to iannyang. Ayan na ha!!

Kapanipanibago ang mga kinikilos ni Kyla simula ng magaway sila ni Luhan sa bahay nila. Pati mismo ang sarili.nya ay din nya na rin makilala. Ang dating makulit,kalog, at childish na babae ay naging Kyla na punong puno ng katahimikan.
Lunes ngayon at papasok na rin si kyla sa school. Pagpasok nya sa gate ay nakita nya ang phnomenal 7 dahilan ng pagtigil nya sa paglalakad.

Tahimik lang na nakatingin si Kyla habang bumababa sa sasakyan ang pito.

Si kyla ba yun?? tanong ni alexander sa sarili.

Napansin ni Kyla na nahagip sya ng mata ni alexander ay agad siyang nagtago sa pader.
Sinilip silip nya pa sila kung nakaalis na para naman makalabas na sya. Ng masigurado nyang hindi nya na makikita ang mga ito ay lumabas narin sya at huminga ng maluwag.
"Hayyss. Bakit ba ko nagtatago?? Takot ba ko sa kanila oh nahihiya?? Hayys! Bakit naman ako mahihiya??!" Kausap nya sa sarili tsaka naglakad papaalis papunta sa kanyang room.

Naalala ni Kyla na magkakaklase pala sila ng phenomenal7 ay nakaramdam ito ng pagkabahala at pagkahiya. Na hindi nya malaman kung anong dahilan. Bago ito tuluyang pumasok sa room ay sinilip nya muna kung nandoon na sila. At tama nga sya. Kaya mas lalo pa itong kinabahan.
"Hayaan mo sila. Dedmahin mo lang." Tuluyan ng pumasok si kla sa loob ng classroom ng nakayuko. Umupo narin ito agad.

Now she's getting away. Sabi ni luhan sa isip at tsaka ngumisi.

"Okay class blah! Blah! Blah!"

------------------------------------------------------

Recess.

Sa lahat ng miyemro ng pito si Alexander lang ang nakapansin sa paninibagong kilos ni Kyla. Hindi sya sanay na iba ang mga kinikilos ni Kyla.
Paglabas pa lamang ng room ay kinuha agad ni Alexander ang bag nya at agad na inakbayan si Kyla.

"May problema ba krung? Makikinig ako?"
"Wala akong problema pwera na lang sa pagtawag mo sakin ng krung." Natawa si Alexander sa sinabi ni Kyla at dumiretso sila papunta sa canteen. Napagdesisisyunan ni Alexander na wag munang makisabay sa pito . Para masamahan si Kyla.

"So ano nga? Bakit ang tahimik mo? Ngayon lang kitang nakitang ganyan eh." Sabi nito tsaka sumipsip sa straw ng kanyang softdrinks.
"Kasi ano eh...Kuya kasi eh... di ko alam eh."

Tok!!
"Magsasalita ka ng maayos? O aayos ka?" Nangamot si Kyla ng kanyang ulo dahil sa sakit na dulot ng batok ni Alexander.
"Eto na nga diba! Aishhh. Wala lang kasi. Hindi ako sanay na. hindi ako sanay na.."
"Na??"
"Na., hindi nya ko kinakausap." Napatungo pa sya ng sinabi nya ito. Nagmaiangat ni kyla ang kanyang ulo ay nakita nyang nagpipigil ng tawa si Alex. Na nagpasimangot sa kanya.
"Ano ba?!?! Aishh. Kuya naman eh!"
"Bakit? Ano bang ginagawa ko?"
"Tawa tawa ka kasi dyan eh!"
"Natawa lang ako. Kasi naisip ko na. Talagang imature pa kayo. Sobra." Uminom ulit ai Alex ng softdrinks nya.

"Ang gawin mo krung krung. Kausapin mo mamaya. Kamustahin mo lang. Baka naman may problema lang."
Nagulat si Kyla sa sinabi ng kuya nya. Alam nya sa sarili nyang hindi nya ito dapat pagkaabalahn at pagkakabahan. Pero ito parin ang kanyang nararamdaman. Kaya naman ikinuyom nya ang kanyang kamay na nagporma ng kamao.

Walang ibang dahilan!! Hindi ka lang sanay!!

Maya maya pa ay tapos na ang recess at napagdesisyunan ni Kyla na kausapin si Luhan.

"Uy! Ipis! ayos ka ha?" May halong pangaasar na sabi ni kyla. Tumingin sa kanya si Luhan. Ng seryoso at walang emosyon. Ang titig na yun. Ay di katulad ng dati. Pero halata sa mata nya ang galit.
"Go away." Cold na sambit nito.
"Ano bang drama mo?"
"CAN YOU PLEASE GO AWAY AND JUST SHUT THE FUCK UP?!?!"
boogsh!!!
Suntok ang inabot ni Luhan kay kyla. Pinunasan ni Luhan ang gilid ng kanyang labi dahil pairamdam nya may dugo na ito.
"Nagtanong ka ba kung totoo ang ibinibintang mo???? Nagtanong ka ba kung ginawa ko talaga ang mga yun?!?!"
"I dont care. Ive had crap enough! Im so stupid to fall for you! Isa pa! sino ka ba?! Ano ba kita??!"

Napatahimik na lamang si Kyla sa sinabi ni Luhan.
tama sya. wala akong karapatan. Wala naman ako sa buhay nya eh. Isip ni Kyla tsaka yumuko na lang sa kahihiyan. Binangga sya ni Luhan paalis na mas lalong nagpalala ng sitwasyon.

Hindi na maibabalik ang dati. Tumigil ka na. Sabi ni Kyla at tsaka umalis.

------------------------------------------------------

Gabi na ng makauwi si kyla dahil sa dami ng pinaggawa sa kanila ng kanyang teacher.
May kinukuha lang si Kyla sa kanyang bag ng may isang lalakeng tumangay sa kanya papasok ng isang van.

Pinipilit ni Kyla na kumawala sa pagkakahawak ng lalake sa kanya. Sumigaw sya ng sumigaw pero. Hindi sya marinig sa labas ng van. Natanggal nito ang kanyang takip sa bibig.
"Sino ka ba?!" tanong ng dalaga.
Nagulat si Kyka ng bigla na lamang tumawa ang lalake.

Teka?!  pamilyar ang bosea na to!?

Tinanggal ng lalake ang kanyang maskara at pinakita kay kyla ang mukha nya na ikinagulat nya rin.

"Ikaw?!?!?!?!!" sigaw ni Kyla sa gulat.

Comment what do you think?!

Votes! Comments! Love lots!!

-author