In Love With That Krung Krung?!

CHAPTER 35: (THE ACCIDENT)

Luhan's POV

Hindi ko alam kung gaano na kabilis ang pagpapatakbo ko ng sasakyan ko. Walang oras para tumigil. Kailangan kong makapunta kay Kyla. Maraming oras at panahon na hindi ko sya naipaglaban. Mahal ko ang krung krung na yun. She deserves to be loved.

Nakikita ko na ang abandoned Store na sinasabi ni Lay. At alam kong hinihintay na ako ni Kyla doon. Tangina! Ano na kayang itsura nya? Kumain na ba sya? Damn you lay! Fuck it! Pag may nangyaring masama sa mahal ko. Swear! I'll do everything to Kill you asshole!

Malapit na ko sa pinupuntahan ko ng bigla na lang akong nakarinig ng putok ng baril at alam kong tumama ito sa gulong ng sasakyan ko. Putangina! What's happening?! Isa pang putok ng baril ang tumama sa kabila kong gulong. Kaya mas lalong nawalan ng control ang sasakyan ko. Hindi! Tangina wag ngayon!!! Naghihintay yung mahal ko sa loob! Hindi! Hindi!

Pagewang gewang na ang galaw ng sasakyan ko.

PEEP! PEEP!

May Isang 4 wheeler truck ang dumaan sa harap ko.

Teka...

Sandali...

Wala pa akong nagagawa...

Hindi ko man lang nasabi sa kanya...

Mahal.. Pasensya ka na.. Wag kang magaalala..Magiging okay din ang lahat..Wag mo kong intindihin.. Okay lang ako.. Mahal na mahal na mahal kita Higit pa sa buhay ko..

Third Person's POV

"Kyla!!!"Sigaw ni Gabrielle kaaama ang ibang miyembro ng P7. May mga kasama silang Pulis. Pero hindi nila ito agad pinapasok dahil ayaw nilang maa lalong lumabo at gumulo ang sitwasyon. Baka si Kyla lang ang mapahamak pagtapos nito.

Hinarap sila ni Kyla na may baka na pangamba sa mukha.
"Mga Kumag! Anong ginagawa nyo dito?? Umalis na kayo? Hindi kayo titigilan ni Lay!!"
"Hindi Kyla. Hindi ka namin iiwan dito." Sabi ni Max at Kevin.
"Umalis na kayo. Demonyo sya. Hindi nyo sya kakayanin! Pag di kayo umalis dito! Puneta kayo! Kokotongan ko kayo isa isa pag nakaalis ako dito!"

Haha. Hindi parin sya nagbabago. Tsk! Sadista pa din.Sya ng ang babaeng minahal ni Luhan.

Hindi na nagsayang pa si Kiefer at Kevin ng oras. Agad nilang pinuntahan si Kyla at kinalas ang pagkakatali nito sa upuan.
"Ulupong kayo! Lagot talaga kayo sakin. Sabi ng umalis." Tawa na lang at iling ang isinagot ng dalawa. Ng makalas na nila ang tali ay agad nilang inalalayan si Kyla palabas.

"So? Akala nyo. Makakaalis kayo dito ng ganon lang kadali? Haha. Mga hangal! Mga tanga!" Sigaw ni Lay tsaka pinaglaruan ang baril na hawak nya.
"Pigilan nyo ang bibig ng isang yan. Baka ipakain ko sa kanya yang baril na hawak nya.Aish."
Siniko naman agad ni Kyla si Maxx sa sinabi nito.
"Lay. Mahal mo ko diba?Please. Ibaba mo yung baril at hayaan mo akong makawala." Mahinahon na sabi ni Kyla pero halatang kabado ito.

"Hindi!! Kung pakakawalan kita! Anong mangyayari sakin?! Wala akong mapapala!!! Mawawala ka sakin. Mawawalan na ng saysag ang pagkabuhay ko sa mundo?!"
sigaw ni Lay habang tumutulo ang luha.
"Hindi pagmamahal ang ginagawa mo. Pagiging makasarili hayaan mo syang maging masaya. Love is all about Sacrifice." Sabi ni Gabrielle.

Dahil sakripisyo narin ang ginawa ko. Para sa dalawang taong mahal ko. Si Luhan at Kyla. Alam kong mahal nila ang isa't isa. Sakripisyo na lang ang nanguna sakin.

"Tumahimik ka wala kang alam!!!" Tumahimik si Lay ng sandali. At maya maya bigla na lamang itong tumawa.
"Sa tingin ko. Wala namang patutunguhan ang lahat. Siguro Kyla. Dapat la naring mamatay. Tulad ni Luhan. Para magkasama na kayo sa langit hindi ba?? Hhhahhahahahahahahaha!!"
Nanghina si Kyla sa sinabi ni Lay.

Pero? Hindi, mahal nya ko. Hindi nya ko iiwan. Hindi nya ko iiwan.
"Lay. P-patayin mo na lang ako."
"Haha! Kahit di mo sabihin gagawin ko!" Tinutok ni Lay ang baril kau Kyla at agad na hinila ang trigger nito.

Ultimo naging slow motion ang lahat. Tanggap na ni Kyla ang mangyayari sa kanya.

Hindi! Hindi ito pepwede!!

Agad na niyakap ni Gabrielle si Kyla at mariin na pumikit.
"Kyla. Mahal na mahal kita." Bulong ni Gab sa kanya.
Halos isanb minuto na ng nakalipas ng wala paring tumatama kay Gabrielle.
"Ktystoffer!!!!!" Sigaw ni Kyla.

Hindi tumama kay Kyla o Kay Gabrielle ang bala. Kundi kay Krystoffer. Maya maya pa ay maraming pulis ang pumasok sa loob at hinuli si Lay. Agad nang tumakbo si Kyla papunta kay Krystoffer na nakahilata sa sahig at bumubuhos ang sarili nitong dugo sa Tama ng bala sa kanyang dibdib.

"Hindi. Hindi. Krystoffer gising. Wag kang bibitaw tangina kang kumag ka! Hindi. Wag. Pati ikaw iiwan mo ko? Hindi. Wag!!! Gising krystoffer!" Patuloy na tumutulo ang Luha ni Kyla tulad ng pagagos ng dugo ni Krystoffer.
"Sakripisyo hindi ba? Haha. Sige na kyla. Alam mo. Kahit kailan di kita tinanggap para kay Luhan. Kaya hindi ko deserve ang pagaalala mo. " tumawa pa ito ng mahina kaya lumabas ang dugo sa kanyanb bibig.
"Tumahimik ka kumag! Kevin! Tumawag ka ng ambulansya"
"Oo. Kyla. Tumatawag na ako." Sagot ni Kevin.

"Ni Minsan. Hindi kita tinanggap kyla. Pero ngayon. Naisip ko na. Anong magagagawa ko? Mahal ka nga pala nya. Sige na. Okay lang ako. Isa lang ang hiling ko. Love him like How much He loves you." Dahan dahan ng Pumikit ang mata ni Krystoffer. Kasabay non ang pagdating ng ambulansya.
"Tangina! Iligtas nyo ang kaibigan ko!!"sigaw ni Alexander. Walang nagawa si Kyla kundi ang umiyak ng umiyak. Nakaramdam  ng pagkahilo si Kyla kaya naman. Nahimay ito.

"Kyla!!"

"Guys! Help kyla!"

Sigaw ng P7. Habang nakapikit si Kyla ay tumulo ang luha sa kanyang mga mata.
Sana paggising ko. Isang bangungot lang ang lahat. Baka pagnagising ako at maalala ang lahat. Hindi ko na kakayanin.

Author's note!
Guys! Next Chapter Epilouge! Wahhhhh! Mamimiss ko kayo.Swear! Pero please. Support may next story 'Tommorow With You' yehey!! Love you all!!!!!!