Gevaar

Hoofdstuk 3

"Zijn auto staat er wel," concludeert Fenna na een snelle observatie van de straat. Ze draait weer terug naar Bram, die opnieuw op de bel drukt. Ze proberen het al ruim vijf minuten, maar de deur is nog steeds gesloten. "Misschien moeten we maar gewoon die deur intrappen," stelt Bram voorzichtig voor. Ondanks haar slechte voorgevoel over de situatie kan Fenna om de opmerking lachen. Ze vist haar sleutels uit haar jaszak en overhandigt ze aan Bram. "Kan ook zo," grinnikt ze. Bram haalt zijn schouders op. "Ja, nou.. Wist ik veel." Mompelt hij verdedigend.

Bram aarzelt voordat hij de sleutel in het slot steekt. Hij kijkt Fenna even aan. "Gaan we naar binnen?" Vraagt hij. Ze knikt bevestigend. Ze heeft geen goed gevoel bij de situatie, en als ze tijdens haar carrière als rechercheur iets geleerd heeft, is het dat haar intuïtie meestal wel klopt. Ze haalt diep adem en probeert zich te focussen. Bram heeft ondertussen de deur geopend en ze stappen naar binnen. Na een korte inspectie van het halletje weet Fenna eigenlijk al dat Evert er niet is. Zijn jas hangt niet aan de kapstok, en ook zijn schoenen ontbreken. Ze kijkt Bram aan.

"Hij is hier niet," mompelt Fenna. Het kleine beetje hoop dat Evert zich gewoon had verslapen, en er niks aan de hand is, was verdwenen op het moment dat ze de lege kapstok had gezien. Bram legt zijn hand op haar schouder. "Toch even kijken?" Vraagt hij haar. Ze knikt. "Jij beneden, ik boven?" Stelt ze dan voor. Bram is het ermee eens, en dus loopt Fenna de trap op.

Na een paar minuten is Bram klaar. Evert is er niet, maar er is ook niks dat erop wijst dat er iets raars is voorgevallen in het huis. Eventjes wacht Bram onderaan de trap op Fenna, maar dan gaat hij ook naar boven. Door de open deur van de slaapkamer kan hij Fenna zien. Ze zit op de rand van het bed, en ze lijkt verslagen. Hij loopt naar haar toe en gaat dan naast haar zitten. Ze kijkt hem aan. "Hij is weg." Bram legt zijn hand op haar rug. Hij weet niet goed wat hij moet zeggen.

Een paar uur later is Evert nog steeds niet terug. Fenna heeft een gesprek met Van Zijverden over de situatie, en Bram houdt de deur van het kantoor in de gaten. Liselotte is naast hem gaan zitten, beiden zijn ze bezorgd om Evert, en willen ze alles doen om hem terug te vinden. Als Fenna het kantoor uitkomt zien ze gelijk aan haar gezicht dat het gesprek niet volgens haar plan gegaan is. Ze kijkt boos. Zonder iets tegen het wachtende duo te zeggen grijpt ze haar jas en loopt ze door naar buiten. "Hé, Fen!" Bram rent achter haar aan. "Wacht ff. Kom hier, vertel." Voorzichtig loodst hij Fenna mee terug naar Liselotte.

"Hij wil niks doen!" Gefrustreerd gooit Fenna haar jas terug op haar stoel. "Hij zegt dat Evert nog niet lang genoeg weg is. En dat er misschien wel een goede reden is dat hij niet thuis is en ook niet op ons reageert." Ze loopt heen en weer langs Brams bureau. Bram en Liselotte kijken elkaar aan. Misschien is Fenna wel te emotioneel betrokken om helder te kunnen denken. "Fen," probeert Bram voorzichtig, "zou het kunnen dat hij gisteren na jullie ruzie ergens wat is gaan drinken en per ongeluk met iemand mee is gegaan..?" Fenna stopt gelijk met heen en weer lopen. Ze kijkt Bram woedend aan. "Nee." Is haar korte antwoord. "Dat zou hij nooit doen." Voegt ze er zachtjes aan toe.

"Sorry," mompelt Bram, "het was maar een idee." Fenna kijkt hem nog steeds kwaad aan. "Slecht idee, Bram." Ze haalt diep adem en haalt haar hand door haar haren. "Als jullie me niet willen helpen ga ik hem zelf wel zoeken." Besluit ze dan. Liselotte kijkt verbaasd op. "We hebben nooit gezegd dat we je niet willen helpen." Gaat ze tegen Fenna in. De blondine haalt haar schouders op. "Jullie denken dat ik gek wordt. Ik zie wel hoe jullie naar me kijken. Maar ik weet dat er iets mis is."

"Hoe weet je dat nou?" Vraagt Liselotte aan Fenna. "Er is geen bewijs dat er iets met hem is gebeurd." Fenna zucht gefrustreerd. "Ik weet dat je bewijs nodig hebt, Lies, maar ik voel het gewoon." Liselotte rolt met haar ogen. Dit is haar probleem met Fenna, altijd maar die intuïtie. Bram onderbreekt de vrouwen voor een echte discussie kunnen starten. "Fen, blijf rustig," zegt hij zachtjes, "wat zeggen we altijd als mensen nog geen 24 uur vermist zijn?"

---------------------------------
Deeltje 3 😊😊
(Tips en feedback zijn altijd welkom! 😇)

xoxo Laura