Hoofdstuk 28

342 17 8
                                    

"Fen? Fenna?" Evert schudt zachtjes aan Fenna's schouder. Ze was een paar uur geleden – na een lange discussie over rust pakken – toch in slaap gevallen. Evert zou haar graag nog wat langer willen laten slapen, maar Lukas is terug. Het is weer ochtend, ze moeten zich weer voorbereiden op een nieuwe dag. Fenna had hem vlak voor ze in slaap viel nog specifiek gevraagd om haar wakker te maken als Lukas terug zou komen, ze wilde wakker kunnen worden voordat ze oog in oog met hem zou staan.

"Hm?" Slaperig opent Fenna haar ogen. Vrij snel wordt ze zich bewust van haar omgeving. Ze kan een zachte kreun niet onderdrukken. Ze heeft nog steeds veel pijn, maar ze voelt zich ook zo vreselijk slap. Ze snapt dat ze veel bloed verloren heeft, maar ze had gehoopt dat ze zich na een beetje slaap wat beter zou voelen. Langzaam komt ze overeind, daarbij geholpen door Evert, die zijn hand op haar rug houdt en haar daarmee wat steun geeft. Ze leunt tegen hem aan en legt haar hoofd op zijn schouder. Even valt haar blik op haar bebloede joggingsbroek.

Lukas ijsbeert heen en weer. Hij is opgefokt. Hij probeert zichzelf te kalmeren, maar het gaat niet. Niet vandaag. Hij wil wachten tot vanmiddag met zijn plan, hij wil de rechercheurs angst laten voelen, maar zijn behoefte om ze pijn te laten voelen is zo veel sterker. Hij gooit de deur van de kelder open. Hij kijkt Fenna aan, en hij weet dat ze snapt wat hij wil. Toch wendt ze haar blik af. "Staan. Muur. Nu." Drie korte woorden. Langzaam loopt hij naar beneden.

Langzaam doet Fenna een poging om op te staan. Ze kan nauwelijks gewicht op haar linkerbeen zetten, het doet ongelofelijk veel pijn, en ze heeft het idee dat ze er doorheen gaat zakken. Met veel moeite krijgt ze het toch voor elkaar om bij te muur uit te komen. Ze draait zich om, en trekt dan voorzichtig haar vest uit, en haar mitella van haar arm af. Lukas knikt tevreden, al ziet ze in zijn ogen iets wat ze niet bij hem gewend is; onrust. Het maakt haar alleen maar banger. Hij was al absoluut vreselijk toen hij kalm was, nu is hij ook nog eens onvoorspelbaar.

Lukas bindt Fenna vast, en trekt daarbij wat harder aan haar linkerarm dan nodig was. Haar schreeuw van pijn bevredigt hem enigszins. Als ze vastzit draait hij zich om en loopt hij terug naar boven, vandaag heeft hij extra middelen nodig. Als hij terugkomt ziet hij Evert bij Fenna staan. In een impuls haalt hij zijn mes uit zijn zak. Hij steekt in Everts richting. Aan de schreeuw te horen heeft hij zijn doel geraakt, maar hij heeft het nauwelijks door. Evert beweegt zich weg van Fenna, terug naar de hoek. Lukas focust weer op Fenna.

"Evert?" Fenna's stem klinkt wat hoger dan normaal. Angst. Ze had het mes gezien, en toen Everts schreeuw gehoord. Ze ziet bloed, maar ze kan niet goed zien waar het vandaan komt, of hoe diep het is. Lukas hoeft alleen maar een blik op Evert te werpen om hem het zwijgen op te leggen. Fenna begint in paniek te raken, nog steeds kan ze niks zien.

Als Lukas naar Fenna toedraait, maakt Evert achter zijn rug oogcontact met haar. Haar ogen zijn groot, ze is bang. Hij houdt zijn arm omhoog. Zijn trui is kapot, er druppelt wat bloed op de grond, maar het valt allemaal mee. De wond is lang, maar niet heel diep. Evert ziet hoe zijn gebaar Fenna geruststelt. Hij knikt bemoedigend naar haar. Dit is niks waar zij zich zorgen over hoeft te maken op dit moment. Hij maakt zich er zelf ook geen zorgen over, er zijn andere dingen die hem op dit moment bezighouden. Met daarvan als meest belangrijke de vraag wat Lukas van plan is nu.

Nu ze weet dat Evert oké is, houdt Fenna weer elke beweging van Lukas in de gaten. Hij staart haar een paar seconden aan, dan pakt hij de plastic tas die hij op de onderste trede van de trap had neergelegd. Hij neemt de zak mee naar Fenna, en bestudeert dan de inhoud even. Fenna wordt nerveus van hem. Even kijkt ze Evert aan. Dan wordt haar blik weer naar Lukas getrokken – als hij iets uit de tas haalt. Fenna herkent het voorwerp in eerste instantie niet, dan worden haar ogen groot en angstig. Als Lukas iets draait ziet Evert het ook; een lange leren zweep.

----------------------------

Zondag, dus twee deeltjes 🤗
Fijne Pasen allemaal 😊

xoxo Laura

GevaarWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu