- Յունա ներիր ինձ, ես չէի ուզում, որ նա քեզ հետ այդպես վարվեր,- նուրբ ու անկեղծ ձայնով ասաց ինչ-որ մեկը։ Շրջվելով ես տեսա, որ կողքիս Մարկն է նստած:
- Մա՞րկ, ի՞նչ ես անում այստեղ։
- Յուն ես ամեն ինչ տեսա:
- Եվ ի՞նչ տեսար։
- Տեսա թե ինչպես էր Յունգին քեզ համբուրում։
- Մա...,- չթողնելով ավարտել խոսքս՝ նա ասաց.
- Յունա, ես քեզ վերջին անգամ եմ ասում, եկ վերադաենանք ԱՄՆ:
- Չէ Մարկ,-կտրուկ ասացի ես,- ես չեմ կարող:
- Ինչի՞, քեզ դու՞ր է գալիս այսպես ապրել, եթե դու ինձ մեկ հնարավորություն տաս ես կուղղեմ իմ զգացմունքմերը:
- Խնդրում եմ, հերիք է խոսես քո զգացմունքների մասին:
- Եթե դու ինձ հետ չվերադարնաս ԱՄՆ, ես կզանգահարեմ հարդ և ամեն ինչ կպատմեմ:
- Դու նման բան չես անի, Մարկ:
- Սխալվում ես, ես կանեմ հանուն քեզ։
Ես այլևս իվիճակի չէի ոչինչ ասելու, արագ վազեցի տուն, ցանկամում էի փակվել սենյակումս և ամեն ինչ իմի բերել:
***
Ջինայի կողմից
Յունգին հետ եկավ առանց Յունայի։ Մի պահ զարմացա, չէ-որ նրանք միմյանց դեմ էլ ոչինչ չունեին: Լավ ճանաչելով եղբորս, ես ենթադրում եմ, որ նա ինչ-որ սխալ բան է արել:
- Եղբայր, իսկ որտե՞ղ է Յունան։
Յունգին անգամ դեմքիս չնայեց, բարձրացավ սենյակ և դուռը կողպեց:
- Ի՞նչ է կատարվում նրա հետ,-հարցրեց Թեհյոնը:
- Ինձ թվում է նա նորից նեղացրել է Յունային,-վստահ ասացի ես:
- Ջին, իհարկե կներես, բայց ես պետք է նրա հետ առանձին խոսեմ:
- Թեհյոն միայն խնդրում եմ, պարզիր թե ինչ է եղել, մինչ այդ ես գնամ Յունայի տուն:
- Լավ։
***
Թեհյոնի կողմից
Բարեբախտաբար Ջինայի մոտ գտնվեց նրա սենյակի մյուս բանալին: Մտա սենյակ, հավատս չի գալիս...իմ այսքան տարվա ճանաչած հպարտ Յունգիի աչքերը թաց էին։
- Յունգի, դու նրան ամեն ինչ ասե՞լ ես։
- Նա երբեք չի ցանկանա ինձ տեսնել:
- Ի՞նչ ես ասել նրան։
- Ասել եմ, որ նրա սերը անպատասխան է, ասել եմ որ եթե անգամ ես նրա հետ շփվեմ, պետք է շփվեմ միայն ստոր մտադրություններով։
- Յունգի, դու հիմա՞ր ես, ինչպե՞ս կարող էիր նրան նման բան ասել։
- Թեհյոն ես վախենում եմ, վախենում եմ նրան ցավ պատճառելուց, չեմ ուզում նրան խաղալիքի վերածել:
- Ուրեմն լսիր, Ջինան հիմա նրա մոտ է գնացել, մենք ամեն ինչ կկազմակերպենք, դու կխոսես նրա հետ և կասես քո իրական զգացմունքմերի մասին:
- Ես արդեն ուշացել եմ:
- Այսի՞նքն։
- Իմ ստոր քայլից հետո Մարկը վազեց նրա հետևից:
- Իսկ դու ինչի՞ ես ենթադրում, որ Յունան նրան ներելու է։
- Չգիտեմ... ես համբուրել եմ նրան։
- Մի մտածիր այդ մասին... հիմա դու կանես այնպես, ինչպես ես քեզ կասեմ:
- Շնորհակալ եմ Թեհյոն:
-Շնորհակալություն հետո կհայտնես...
ВЫ ЧИТАЕТЕ
Իմ կյանքը Սեուլում
عاطفيةԱյս պատմվածքը մի աղջկա մասին է ով նոր է տեղափոխվել Սեուլ և հանդիպել մի գեղեցիկ տղայի , իսկ շարունակուեյունը կիմանաք պատմվացքը կարդալուց հետո)))