AŞK CİNAYET SEVER

BÖLÜM-4 ŞÜPHE

Wendy hızla eve geri döndü telefonu eline alıp gerlinda'yı aradı ikinci çalıştan sonra hattın diğer ucundan "evet" dedi Wendy hızlı bir şekilde konuşup olan Biten herşeyi anlattı ve en son olarak "yarım saat sonra bizim cafede seni bekliyor olucam" gerlinda'nın bir şey demesini beklemeden telefonu kapattı paketinden sigara çıkardı ve içmeye başladı.

Kısa bir süre sonra cafede sessiz sakin bir yer bulup oturdu ve gerlinda'yı beklemeye başladı. On dakika sonra cafenin giriş de görüldü
"merhaba"
"Merhaba"
"anlat bakalım bu kadar önemli olan ne? "
"Nasıl anlatılır bilmiyorum ama anlatacağım şeyler biraz canını sıkabilir" gerlinda anlamsız bakışlarla Wendy'e bakmaya başladı küçük bir sessizlikten sonra gerlinda "hadisene neyi bekliyorsun"
"Tamam bugün sabah evden çıkarken elime bir mektup geçti "
"Eee sonra? "
" ve bu mektup dün gece armas tarafından bana bırakıldı "
" burda ki amaç ne peki ?"
" aslında pek inandırıcı gelmedi bana ama istersen sende bir göz gezdir şu mektup' a " Wendy çantasından mektubu çıkardı ve gerlinda ya doğru uzattı gerlinda okudukça kaşlarını çatıyordu arkaya doğru yaslandı aklında birşeyleri tarttıktan sonra Wendy'e dönüp "bana inandırıcı gelmiyor"
"Evet bu işte bir iş var "
" ben iki gün önce kevin amca ile konuştum gayet iyiydi şu mektubu tekrar verebilirmisin"
"tabi hemen... al bakalım" "şu mektubu baştan oku ip uçları bulmamız gereken şeyler var o mektupta Wendy"
"Tamam"

Wendy herşey o kadar hızlı oluştu ki size haber veremedim babam kalp krizi geçirmiş şu an da yoğun bakım da ve durumunun iyi olmadığı söyleniyor. Annemin bana haber vermesi ile öğrendiğim herşeyi öğrendiğim zaman bende inanamadım ama belki babamı son görüşüm olabilir onun için gitmem gerekti.
Bu süreliğine okulu dondurma kararı aldım en yakın zamanda telefon alaçam. Size ulaşamaya çalışıcam "kendinize iyi bakın".

Emma armas

"Bir şey bulabildin mi?"
"Hayır"
"Peki ne yapmayı düşünüyorsun?"
"Bilmiyorum Lanet olsun ki bilmiyorum"
" hişş tamam sakin ol elbet bir şey buluruz"
"Tamam ama diğerlerine ne dicez ki?"
"Hiç bir fikrim yok!"
"Gerçeklerimi söylemeliyiz yoksa armas' ın bize anlattıklarını mı?"
"Bak gerlinda armas' ın bize anlattığı şeylerin yalan olup olmadığını bile bilmiyoruz" gerlinda sert bir şekilde elini yumruk yaparak masaya vurdu ve " sen ne diyorsun ya anlattıkları değil yazdıkları bize ulaşmadan gitti ve bu işte bir iş var eminim!"
O kadar sert ve yüksek sesle konuştu ki etrafların da ki bütün insanlar onlara bakıyordu. " gerlinda kendine gel herkes bize bakıyor"
"Üzgünüm böyle olmasını istemezdim!"
"Bak bende seninle aynı durumdayım ama sadece bize ulaşmasını beklemekten başka caremiz yok "
"Sen bekleye bilirsin ama ben beklemeyecegim!" "Sen bilirsin ama ben bu işte yokum sadece bir gün tatilim var ve onu da armas' ın saçma sapan garip yaşantısı ile mahf etmeye niyetim her neyse benim gitmem lazım bi gelişme olursa haber verirsin ya da veririm"
Gerlinda' ın bi şey söylemesini beklemeden cafeden ayrıldı. Gerlinda duyduğu şeylerin halen şokunu yaşarken Wendy' nin bu kadar duygusuz olduğuna bir türlü anlam veremiyordu. hesabı ödedi ve evin yolunu tuttu.

Elinde ki kahve ile televizyonun karşında ki koltuğuna oturdu bi kaç kanal çevirdikten sonra belgesel izlemeye kara verdi. Sigarasını yakmak için ateşi aradı ama ateş yerine geçen gün koltuğun üstüne bıraktığı postadan gelen Zarfları gördü eline alıp incelemeye başladı elektirik faturası su faturası telefon faturası derken küçük bir zarf gördü üstünde ise gönderenin Aldo Rossi
Olduğu yazıyordu "ahh lanet olsun yine ne sebeple yazdı ki!"