#Cemser (anlamlı hediye )

3bölüm:Arkadaş mı ? aşk mı? (hisse II)

"Anne" diye uykudan uyanan Eylül arkadaşlarını baş ucunda gördüğünde onlara sarıldı. kızlar onu çok iyi anlıyordu.Çünkü, onlar da anne acısı yaşamışlardı.Şimdi bile, Cemre annesinin nasıl gözleri önünde öldüğünü dün gibi hatırlıyordu.Ama şu an Eylül için daha çok üzülüyordu.Kendince Eylülün yeniden mutlu görmek için plan yapmıştı.Peki,Cemre planı gerçekleştire bilecekmiydi?!,yanında hep mutlu olduğu,sıcak ve derin bakışı ile kalbini yakan , insandan vazgeçe bilecekmiydi! O sıralar durumlar çok karışıktı.Eylül kardeşlerinin yurtta kalamadığını öğrendiği an,kardeşlerini de alıp evlerine gitti.Feride, Eylül ve kardeşlerini koruması için polislere haber verdi.O sırada okula yeni öğrenci katıldı.Olayların arasında Cemre hala kendi mutluluğundan vazgeçip Eylül ve Serkanı bir araya getirmeye çalışıyordu.Bu gün okulda bu yüzden kavga eden Serkan
-Cemre neden sürekli bana Eylülü soruyorsun,sanki ben onun sevgilisiymişim.
CEMRE:Serkan,şu anda Eylülün sana daha çok ihtiyacı var
SERKAN:Neden ?!,eskiden sevgilim olduğu için mi?!,
CEMRE:evet!!!sen onun sevgilisiydin.
SERKAN:Yeter Cemre!!! Sürekli beni neden kendinden uzaklaştırarak Eylüle itiyorsun.Suçluluk duyuyorsun biliyorum,beni severek ona ihanet etdiğini düşünüyorsun öyle değilmi? Sırf bu yüzden bir kaç gündür benden kaçıyorsun, benim bunu sana kaç defa söylemem gerekiyor. Biz ayrıldık ve ben ona geri dönmem.

Kafe

GÜNEY:ya..... Kader Songüle söylerken duydum,Cemreyle kavga mı ettiniz???
Serkan:Biraz öyle Güney.Eylül annesini kayb ettiği günden, Cemre benden uzaklaşmaya başladı Cemre kendini suçlamayı bıraksa ,bana bir şans verse benim ona gerçekten ilgim olduğunu sevdiğimi anlar,ama işte!....vaktimizi kavga ederek harcıyoruz.
Güney:Görüyorum sen gerçekten Cemreye abayı yaktın.Umarım sonu güzel olur kardeşim!
Bu gün sınfa gelen yeni arkadaş Cemrenin yanını boş görünce orda oturdu.
Tuna:Merhaba ben Tuna.
Cemre yeni gelen arkadaşın elini nazikce sıktı
CEMRE:Bende Cemre.

Serkan bu gün okula biraz geç geldi.Sınfa girdiği an her zamankı gibi gözleri Cemreyi aradı.Ama bu sefer az önce aşk dolu bakan gözler,şimdi ateş püskürüyordu.Onun kim ve neden Cemrenin yanında oturduğunu öğrenmek isterken,hoca
-Serkan yerine geç 'dedi.
Cemre bunu fark etdi Bu sırada Serkan da onlara bakıyordu.Cemre gözlerini hocaya çevirdi.Tuna:galiba benim burda oturmam birini çok rahatsız etdi.
Cemre:Nerden çıkardın bunu?
Tuna:Baksana sabahdan beri sürekli bize bakıyor.Yoksa sevgilin mi?
Cemre:..ha.a.yır!
Tuna:Kız bu kadar tereddüt ettiyse,demek öyle,ama bir şey olmuş.... Cemre ben öyle şeyleri iyi bilirim.
Cemre:Yoksa eski sevgililerinden mi?
Tuna:Demek doğru.Ama sevgililerimden değil kuzenlerimden .Neyse onlardan bahs edersem,akşama kadar burda olman gereke bilir.
Cemre:Demek öyle....
Tuna: seni de bir gün dinlemek isterim
Cemre Tunanın dediklerine gülümsüyordu.
TUNA: ya o kız kim senin arkadaşın mı?
CEMRE:Kader mi?
TUNA:ismi Kader mi,çok güzel bir isimmiş.
Uzaktan ne konuşulduğunu anlamayan Serkan Cemreyi kıskanmaya başlıyordu.Zil çalınca Tuna Kaderlerin peşinden gitti.Serkan yavaş addımlarla Cemreye yaklaştı.
SERKAN:Cemre biraz konuşa bilirmiyiz?
Cemre dün ona bağıran Serkanla konuşmadan odadan çıkıyordu.
Cemrenin kolundan tutan Serkan
SERKAN:dün öyle bağırdığım için özür dilerim
CEMRE:Önemli değil.....
SERKAN:Cemre!...
Ama artık Cemre gitmişti.
Akşam Feride kızlara iyi bir haber verdi.Eylül ve Büşra yurta geri dönüyordu.Sonuçta Eylülün yurtda kalması için,Feride Nerimanı zorla ithna etmişti.Ama Metin kalamadığı için Toprak ve Feride onu evlat edindi.Böylece çoçuklar bir-birinden ayrı kalamazdı.Aslında Eylülün evlerinde kaldığı sürece Toprak ve Feride yanlarından ayrılmamıştı.Akşam kızlar Eylüle moral vermeye çalışırken Eylülün telefonu çaldı.
EYLÜL:fendim Serkan?
SERKAN:Eylül iyi ki varsın
Bu sözler bile aslında Cemreyi üzüyordu.Ama şu anda üzülse bile Serkanın aramasından mutlu olan Eylülü görünce,
"böyle olması gerekiyordu".
'Ne bekliyordum ki, ben sonuçta Eylül onun eski bile olsa sevgilisi.Kardeşim, ben acı çeksem bile ,senin yeniden mutlu olmanı sağlıycam.
Zaman hızla geçiyordu Eylül okula devam ediyordu.Az da ola toparlanmış,arkadaşlarının yardımıyla herşeye yeniden başlıyordu.Cemre istediğine nail olmuştu,Serkan Eylülle ilgilenmeye başlamıştı.'sen üzülmeyeceksin" kendisi boş odalarda göz yaşlarını siliyordu.Eylül onunla Serkanla ilgili konuşmak istediğinde Cemre Cemre:Eylül Serkanın senin Atakanla gitmenden dolayı kafası biraz karışmıştı.Ona zaman ver,bak yine mutlu olucaksın.Bu senin hakkın
Eylül:...ya sen Cemre? Sen Serkanı..
Cemre:lütfen tamamlama,ben onu sevmiyorum.
İyi ki şu an Eylül ,onun nasıl o kelimeyi kalbini parçalayarak dilne döküldüğünü göremiyordu.
Tuna o sıralar Cemreyle iyi arkadaş olmuştu.Ama bundan rahatsız olan biri vardı.Kendisi Eylülle konuşurken bile içten içe onları izlemekten kendini alı koyamıyordu.Ama Eylül de sonunda kendi -kendine kabul etdi."Serkan eskisi gibi değildi.Sanki onu zorla burda tutuyorlardı.Artık Eylül, Cemre aramızda birşey yok dese bile Serkan için  de bunu söylemeğin mümkün olmadığını anladı.Kendisi Eylülle beraberken ,gözleri Cemreni arıyordu.Ne zaman Tuna Cemrenin yanına gitse,Serkanın yüz ifadesi değişiyordu.ortalıktan kayb oluyordu... Bu gün Cemre, Serkan ve Eylülü yine eskisi gibi baş-başa görünce ,"kardeşim sen mutlu olucaksın!"dedi.Ama sanki bunu sessizce kendine kanıtlamaya çalışan Cemrenin kalbi sızlarken,"affet beni Serkan bizim bir-birimizi sevmemiz imkansız" biz bir-birimizi geç bulduk,ama malesef çok çabuk kayb ettik.Belki bizim aşkımız,mutluluğmuz kimseyi üzmese çok mutlu ola bilirdik.Ama görünen bana mutluluğu sonsuz olan bir aşk nasip değil.
Bunları kalbinden geçiren Cemre yolu geçiyordu.Birden siyah bir araba onun önünü kesti.
Arabadan inen Kemal
KEMAL:Ne oldu!bu adamdan saklana bileceğinizi mi düşündünüz.?! Bakalım Eylül seni ne kadar seviyor.
Kemal ve yanındakı adam kaçmaya çalışan son ana kadar çabalayan Cemreyi bayılttı, arabaya koyarak ordan uzaklaştı......