bu hikaye #cemser olmaz diyenlere inat yazıldı ve ayrıca cemser konusunda yazılan ilk kitap!!!!
Cemre olayların arasında doğum gününü unutdu.Kızlar bile hatırlamazken....biri bunu iyi hatırlıyor
Gözlerini yeni açan Cemre odada yalnız olduğunu fark etti.Kızlar bir kaç saat önce,Cemreyle beraberken şimdi yurta yetişmek üzereydiler.Bu günler Cemre için çok zordu.Yarası yüzünden bir kaç gündü hastanede kalıyordu . Ama kızlar , Hediye ve Feride onu burda yalnız bırakmıyordu.Sonuçta Cemrenin yaptığını bir çok insan yapamazdı.Arkadaşı uğruna ölüme gitmek. Cemre dün Eylülle konuşmasını hatırladı. EYLÜL:Kardeşim senin benim için yaptığın çok büyük fedakarlıktı.Sen benim için önce Serkandan vazgeçtin.Gerçekleri görmem biraz zaman aldı.Bilmiyorum hangisi daha kötü sana aşk acısı yaşatmam mı,yoksa benim yüzümden ölümle burun -buruna gelmen mi?! Lütfen beni affet.... CEMRE:Eylül sen ne saçmalıyorsun?!Olanlar senin suçun değildi. EYLÜL:Hayır Cemre hepsi benim suçum,ama ben Serkanla konuşucağım ve senin de ondan hoşlandığını söyleyeceğim.Belki böyle kendimi affettiririm.Cemrenin daha fazla konuşmasına bile izin vermedi.Eylül Cemrenin daha fazla üzülmesini istemiyordu.Sonra odaya yalnız giren Kader Cemreye hastaneye getirildiyi gün olanları ,kalbinin durmasını,Serkanın Eylülün üzülmesini bile göze alarak ,Cemrenin elini biran bırakmamasını anlatınca Cemre: -Kader sen ne diyorsun? Gerçekten o sırada Serkan benim yanımamı geldi...??? Cemre şaşkındı....bunun sebebi onun gördüğü rüyayla ilgiliydi.Rüyada Cemre en sonunda annesine kavuşmak için adım atarken Serkan onu bırakmamıştı.Meğer se Serkan onu gerçekten bırakmamak için yanındaymış.Şimdi Cemre kendini tutamadı."ben se hala Serkanın Eylülü sevdiği için ona döndüğünü düşünüyordum" Demek gerçekten Serkan beni..... KADER:Cemre neden dalqınsın? Hem neden ağladın? CEMRE: Yok bir şey....ben sadece ... KADER:Cemre eskiden söylediklerim için üzgünüm,sen çok iyi arkadaşsın.Biz artık Serkanın seni çok önemsediğini anladık.Eylül için zor olsa da o da bunu kabul etti.Zorla güzellik olmaz. -Kardeşim sen sıkma canını,her şey yoluna girecek,bak Kemal pisliği de yakalandı.Eylül de kendi hayatına devam edicek.Demem o ki, e artık aşkını saklama bence. CEMRE :"İyi ki varsınız"
KADER:İyi ki sen bizi bırakıb gitmedin .Canım kardeşim. CEMRE:Gitmem zaten ,sizsiz ben ne yaparım?!!! Kader güldü KADER: bizim için mi kaldın yoksa...elini bırakmayan.... CEMRE:Kader!!! -tamam ,sadece şaka alınganlık yapma... benim şimdi gitmem gerek,Songüllere gidicektim de, CEMRE:Songül nasıl ? KADER: iyi ama hala tefeciler yüzünden Güneye kızgın. CEMRE: Ya Songül kimseye kızgın kalamaz ki,yakında barışır. Kader kızların hepsine selam söyle! KADER: tamam söylerim, a bide yarın senin burda son günün, yani yarına kadar sabr et ! CEMRE:Ya evet haklısın,sizinle kavga etmeyi bile özledim. KADER: Akşam Feride hanım sana uğrayacaktı galiba..... CEMRE:Gerek yok,ben iyiyim,Feride hanıma Metinin ihtiyacı daha çok.
Cemre sabahkı konuşmaların etkisinden hemşirenin içeri girmesiyle ayrıldı.Hemşire elinde bir demet çiçekle girdi.Çiçekler çok güzeldi. -Bir Misafiriniz var. CEMRE:kim? diye soran Cemre aslında Serkan olmasını istiyordu ama gelenin TUNA olduğunu görünce eski mutluluğu kayb oldu. TUNA: nasılsın Cemre? CEMRE:iyiyim ,sen nasılsın? TUNA:doğrusu,sıra arkadaşımın kahraman olduğunu duyunca, bende şaşırdım.Aslında Serkanın neden seni deli gibi aradığını,şimdi anlıyorum.Baksana senin her anın aksiyon gibi. CEMRE:Serkan beni ararken sen de mi ordaydın? TUNA:önce haberim yoktu,bilseydim arardım,Serkan bize gelince anladım.Bilyormusun eskiden neden senin gibi birini üzüyor diye Serkanı sevmiyordum.Ama seni aradığı gün ,onun gözlerinde öfkenin arkasında saklanan aşkı gördüm.Yani o çoçuk ta seni seviyor.Bence bir birinizi daha fazla üzmeden itiraf edin. CEMRE:TUNA ben yokken ,nasıl da değişmişsin. TUNA:E kızım bazan akıllanıyorum.Neyse ben gideyim.Serkan görürse kıskanır falan .Elinden zor kurtulurum. TUNA:kapıya gitti ve durdu. - Biliyormusun, okula girdiğimde seni bir meleğe benzetmiştim.Ama sen gerçekten de bir meleksin.hep mutlu ol Ama Cemre şu an Tunanın söylediği bir cümleye takılmıştı. -Madem ben kayb olurken,Serkan her yerde beni aramış,peki neden ,kendime geldikden sonra beni arayıp sormadı.Serkan nerde acaba? diye düşünen Cemre öyle de uykuya daldı. "Karanlık depoda Bunu sen istedin kız.!!... Bırak götürme Eylülü!!!! -Aaaaaa...... yine gömlek bir anda kan oluyor -Kemal bırak Eylülü..." -Eylüllll.!!!!!.......... ............ SERKAN:Cemre sakin ol, sadece kabus Bak ben burdayım ,Korkma tamam mı?!!! Cemre Serkanı baş ucunda görünce az evvel gerçekden de kabus gördüğünü anladı. CEMRE:Serkan????!!!! Serkanın elleri hala Cemrenin yanaklarındaydı ve parmakları akan yaşları silyordu. Cemre derinden nefes aldı .Serkan sanki hemen anladı ve derinden sımsıkı Cemreye sarıldı. SERKAN:korkma Cemre! Ben burdayım artık kimse sana zarar veremez! Cemre Serkanın sıcak ve içten sarılması karşısında biraz rahatladı.Serkan Cemrenin yanına, yatağa oturdu Cemrenin sakinleşmesini bekledi.Cemre korkarak ama istekli bir şekilde Serkanın sarılmasına karşılık verdi ve ona sarıldı.Zaman sanki durmuştu.Serkan Cemreden uzaklaşmak istemesede, onu yavaşca bıraktı.Cemre önce -ne oldu ?sorusunu sordu sonra hiç vakit geçmeden CEMRE: haklısın .... ben artık iyiyim,sen annenleri yalnız bırakma....geç oldu..bir kaç şey daha söylemek isterdi ama Serkan onu durdurdu. SERKAN:Cemre ben hiç bi yere gitmiyorum ki,sadece böyle oturunca bacaklarım uyuştu.Ama dur biliyirum ne yapacağımı...... CEMRE :Serkan ?? Sen...ne yapıyorsun...???? Cemrenin cümlesi ağzında kaldı ve sadece şaşkınlıkla izledi.Serkan önce ayakabısını çıkardı sonra Cemrenin yatağına oturdu ve bacağını Cemreninkilerinin yanına uzattı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ama hala Serkan birşeyler düşünüyordu, sanki bir türlü söyleyemiyordu.Cemre bunu hiss ede biliyordu. SERKAN:Ben hiç bir yere gitmiyorum,seni zor döndürdük,bu kadar çabuk bırakmam. CEMRE:duydum...... SERKAN:ne duydun???? CEMRE:senin benim için yaptıklarını... SERKAN:senin Eylülü kurtarmak için yaptıklarının yanında,benim ki hiç.. CEMRE:öyle söyleme! -aslında ,hani benim kalbim durmuş ya benim bayqınken gördüğüm rüyaya benziyordu.Ben annemleri görüyordum, kızlarla vedalaştım,sonra ,annemlere doğru koşuyordum.Ama beni kolumdan tutup durduran,benim gitmemi istemeyen biri yüzünden ,ben annemlere gitmedim...gidemedim.. Serkan o an Cemrenin kalbinin durduğu anı hatırladı"Cemre gidemezsin ,beni bırakamazsın"diye Cemrenin elini tutduğu o anı.Ne garip ama Cemre benim kalbimden geçenleri duymuş , diye düşünen Serkan kalbindeki mutluluğun sıcaklığıyla Cemreye göstermeden yüzündeki gülümsemeyi gizletmeye çalışarak dedi SERKAN:E senin için bu kadar önemli olan o insan kim ki ?..... Tuna mı yoksa?baksana çiçek bile almış CEMRE: SERKAN!!! SERKAN:Şaka Cemre,gül diye yaptım.. CEMRE:Şaka diyorsunda,Tuna bile ziyaretime geldi,ama seni iki gündür görmeyince kötü bir şey oldu zann ettim. Kötü bir şey yok değilmi? Cemre Serkana bakınca Serkanın yüz ifadesinin değiştiğini fark etti.Serkan yataktan kalktı SERKAN:Cemre aslında çalışıyordum. CEMRE:Özür dilerim,benim ki de soru,doğru çalışman gerek.Ailenin sana ihtiyacı var. SERKAN: Hayır Cemre!öyle değil...kendim için değil.....senin için.... CEMRE:Benim için mi? Sen ne .... SERKAN:Cemre benim sana bir şey söylemem gerek.... CEMRE: Serkan ......beni korkutuyorsun... SERKAN:Cemre annem bize yalan söylemiş,aslında senin paran bu güne kadar saklıymış.Annem senin paranı saklamış .Biliyormusun Cemre Defne hiç kaçırılmadı,Defne paranı duyunca anneme Kemal onu kaçırmış numarası yapmış,ama nasıl bilmiyorum,Kemal de paradan haber almış,Defnenin salaklığı yüzünden,senin paralarına Kemal sahib olmuş, ben bunu duyunca ,annemlerle çok kötü tartıştım. Bunu nasıl yaptılar,o paralar senin hakkındı.Ama şimdi özür dilerim, bu yüzden iki gündü yoktum,bir kaç iş baktım, nasıl olursa olsun ben senin paranı geri vereceğim.Kızgın olduğunu anlıyorum. Cemre: Evet !kızgınım! Ama onlara değil! Sana! Serkan!!!Beni bu kadar mı paragöz görüyorsun? Ben hastanedeyken sen gece gündüz çalışarak, benim paramı mı düşünüyorsun.... Bak ,Serkan o para bana acıdan başka bir şey vermedi.Dün ben ölümle burun-burunayken beni kurtaran,beni geri döndüren,para değil ,senin aşkındı!!!! Şimdi...... Cemre daha şimdi ne dediğini fark etti,az önce resmen Serkana olan aşkını itiraf etti. Serkan -Cemre ben seni kırdığım için özür dilerim.Ben...... dur bi dakika az önce sen.... ne dedin..???? Cemre başını yana çevirdi
SERKAN:Cemre ????? Sen bana....az önce aşık olduğunu söyledin değil mi?.... CEMRE:konu bu değil, Serkan! SERKAN:Bence tam da bu.Bak Cemre ben seni üzdüğüm için özür dilerim.Haklısın.Ama şimdi asıl konuya geçelim. Demek sen de beni ......seviyorsun.?!!!!!!! Serkan yeniden Cemrenin yatağına oturdu ve bacaklarını da yatağa koydu sonra Cemreni kendine çekti.Cemrenin yüzü kızardı.Ama Serkanın sarılması karşısında,kafasın Serkanın göğüsüne yasladı.Serkan bunu görünce SERKAN:Bu gün çok mutluyum,doğru ben sana ne kadar çalışsam da ödeyemem.Çünkü sen bana hayatta en büyük hazineyi aşkı verdin! Onlar şu an çok mutluydu.Bu mutluluk onları sabaha kadar bırakmıycaktı.Ama Sabah olmasına daha bir kaç saat vardı
