aşkın sesi, kalbin acısı

157 16 4
                                    

Bazen her şey tam yolundayken , bir şey çıkar senin mutlu hayat hayellerine noktayı koyar! Cemre tamamen iyleşmiş, okul hayatına kaldığı yerden devam ediyordu.Okul onun için çok heyecanlı oluyordu.Nasıl olmasın ki? Cemrenin okula döndüğü İlk haftalarda Serkan eski yerinde otursa bile,şimdi  Cemrenin yanında tam yakınındaydı.Her dakika onun elini tutmak için bir bahane arıyordu.O sıralar Serkan sokakta  şarkılar söylerken Cemreyi de yanı başında görmekten bir hayli mutlu oluyordu.Aşıklar aşkla hayatlarına devam ederken,Serkanın şarkılarını uzaktan dinleyen Eylül şimdi yaptığı hatayı anlıyordu.Bu yüzden Serkan Cemreye aşık olmuştu.Cemre her an Serkanın yanında onun gözleri önünde ,onun mutlu olmasını sağlıyordu.Eylül bunlar için pişmanlık duyuyor,göz yaşlarına hakim olamıyordu.Belkide Atakanla gitmek , burdan kurtulmayı istemiş ola bilirdi.Ama  karşılığında ona en çok değer veren kişiyi kayb etmişti.
Sonunda hayat Serkan ve Meralin yüzüne gülmüştü.Onlar ilk defa klübte düet yapacaklardı.
Bu mutlu anı Serkan Cemreyle paylaşıyordu.Serkan Cemrenin elinden tuttu.Cemre onun gözlerine baktı ,Serkan ona o kadar aşk dolu bakıyordu ki, Cemre gözlerini kaçırdı, yanakları kızardı.
SERKAN:bu halini çok seviyorum
-......
-bak hala yanakların kızarıyor,ve çok sevimli oluyorsun
CEMRE:Kim bilir ,bunu daha kimlere söyledin...
SERKAN:   Çok fazla değil ,aslında...
CEMRE:Gerçekten mi?!!!!!
Cemre yerinden durunca,Serkan
SERKAN:tabi ki şaka yapıyorum
CEMRE:biliyorum,zaten, sen hiç bi zaman çapkın bir tip olmadın
SERKAN:Öylemi? Nasıldım peki
CEMRE:Söylemem
SERKAN:Tamam şimdilik israr etmiyorum,ama akşam geliyorsun değil mi?
CEMRE:nereye?
SERKAN:bizi izlemeye
-tabi ,kusura bakma unutmuşum..
-zaten aşk böyle bir şey sana her şeyi unutturuyor,keşke her anımız böyle olsa
Cemre Serkanın koluna yaslandı
-Zamanla oda olucak ,ama önce liseyi bitirip,ünversteyi kazanmalıyız.
-Ya da Güney gibi nikah kıyarız
-Bakıyorum ,evlenmek için acele ediyorsunuz ,Serkan bey
-Fena mı olur,akşam geldiğimde,Songül gibi sende benim için yemek yapsan?
-Ama ben ,ya yemek yapmayı bilmiyorsam?
-Songülden öğrenirsin
Serkan güler
-Ama bence sen harika yemekler yaparsın?
Öylemi?
-tabi , hatırlasana bize geldiğinizde, yaptığın şey çok güzeldi.Hatta Defnede beğenmişti.
-Ama o çok kolaydı.
-Ya Cemre bize bi baksana sanki evlendik te....
-evet haklısın,gidelim mi artık ? Hem senin de hazırlanman gerek....
Akşam her kes Serkan ve Meralın mutlu anına ortak olurken Eylül orda değildi.İşte O gece  olan olmuştu.Kemal kendi canına kıymıştı ama aslındaysa hastaneye yetişir yetişmez ordan kaçmayı başarmıştı.Eylülün kabusu geri dönmüştü.O gece Kemal ,Eylülün klübe yalnız  gitmesinden yararlanıp onu kaçırıp onu uzaklara götürüyordu.Aramalar başlamış,her kes perişan halde onu ararken, Eylül Kemalden son bir kez kurtulmayı deniyordu.
Serkan ve Cemre bu duruma çok üzülselerde ellerinden bir şey gelmiyordu.Kaçmayı düşünen Kemal Eylülün ona karşı direnmesi sonucu arabayla kaza yaptı.Eylül ormandan kaçmayı düşünüyordu.Bu sefer belki kaça bilirdi.Ama ne yazık ki yolun sonuna geldiğini anladı , karşıda uçurum vardı.İki yoldan birini seçmesi gerekiyordu İşte yapılıcak tek şey vardı.Arkanda duran o sapık katil adama teslim olmamak .Bu yüzden Eylül uçurumdan atlamayı tercih etti.
Bu haber geldiği andan yine sadık arkadaşlar hastanedeydi.Polis her yerde Kemali arıyorken,Eylül ölümle yaşam arasında mücadele ediyordu.Uzun süren emeliyat sonrası hastanın iç kanaması durduruldu.
****
Eylül gözlerini yavaşça açtı .Güney, Meral ve Serkan hariç her kes ordaydı.Onlar klübün patronu yüzünden,işe gitmek zorunda kalmışlardı .Eylül kızları görünce mutlu oldu ama,
-Serkan nerde? Sorusunu sordu
Kader buna çok şaşırsa bile..
-..Serkan mı?
-evet,o yok mu? ,ben onu görmek istiyorum?
-Ama Eylül.....
-Kader sus!
diye Cemre sinirlendi.
Doktor onlara Eylülün atlama sonrası kafasına aldığı darbeler yüzünden hafıza kaybı yaşadığnı açıkladı.
-Bakın kızlar Eylül hangi yıl,hangi gün olduğunu hatırlıyor,ama beyni onun ,başına gelen kötü olayları kabullenmiyor, olanları ona zamanla alıştıra-alıştıra söylemelisiniz!
Kızlar
-Doktor söylesenize!
peki  geçmişi hatırlaması ne kadar sürer???
-bunu söylemek zor bu bir haftalık hafıza kaybı olduğu gibi bir yıllık,ve ya hayatı boyu devam ede bilir.Ama   ona tanıdık olan eşyaları,insanları görünce her şeyi hatırlaması daha kolay ola bilir.
-Kızlar nerde kaldınız? . Bakın benim Serkanı arayıp,randevuya gelemiceğimi açıklamam gerek! Annem yine bana inanmadı,Kemalı savundu.Biliyormusunuz kızlar annemle bir daha konuşmicağım,iyiki hayatımda siz varsınız,  bide sevgilim, bu gün beni bu saate kadar aramasa bile...
Cemre duramadı ve odadan çıktı.
-Nesi var Cemrenin?
Songül: hiç bu gün seni ararken çok yorulduda,şimdi hastane ...biraz hava alsın kendine gelir..
-Ya da..... Eylül üzgün halde içini çekti
-ya da hala Serkanın onu arkadaş olarak görmesini kabullenemedi,ben bu duruma çok üzülüyorum,Cemre benim kardeşim ,ama Serkan beni seviyor ve ben Cemrenin bu yüzden  üzülmesini de istemiyorum.
Cemre dışarda göz yaşlarını siliyor,kendini toparlamaya çalışıyordu.
-Bunu yapa bilirim, Eylül için!...

Peki bu kadar kolay mı olucak tı! Serkanı yeniden Eylüle iyade etmek, ya Serkan o bunu kabul eder mi? Bir oyuncak gibi iki kızın arasında kalmayı.
Cemre odaya yaklaştı tam kapıyı açıyordu,Serkan gelip,
-üzgünüz geçiktik
Meral ve Güney içeri girince Serkan
-Eylül nasıl?.....
-Serkan.....
-Cemre sen ağladınmı?! Yoksa Eylüle bir şey mi oldu?
-yok !bir şey yok sadece...
-o zaman neden ağladın, yoksa ben mi bilmeden seni üzdüm,tamam benim yokluğuma dayanamadın.....anladım
-Hayır Serkan ! Şaka yapmanın hiç sırası değil! Eylül annesinin öldüğünü,seni, yani seninle  ayrıldığını  hatırlamıyor,hala sevgili olduğunuzu düşünüyor!!
-Cemre sen....ne diyorsun......
Kader:
-Cemre Serkan........ .......Eylül  Serkanı görmek istiyordu da....
Serkan az evel duyduklarının etkisinden kendine gelemezken ,sanki zorla içeri götürüldü.
-Serkan gelsene.....
Songül Cemrenin içeri girmediğini görünce kızın durumunun kötü olduğunu anladı.
-Hadi bizde çıkalım...
Herkes çıktı,içerde yalnız  Serkan kaldı.
-Serkan gelemediğim için üzgünüm......çok bekledinmi?
-anlamadım ?
Serkan şimdi  kendini toparladı.
-Serkan yoksa sen de mi buluşmamız  olduğunu unuttun???
-Eylül ne buluşması,biz her yerde seni arıyorduk
-Özür dilerim,Kemal beni zorla kaçırmaya çalışıyordu.Ben ondan kaçmaya çalışırken uçurumdan düşmüşüm ve  kafamı çarpmışım galiba doktor öyle söyledi de.Neden ben bir şey hatırlayamıyorum?
-Eylül sakin ol !ağlama ,zamanla hatırlarsın.....
Serkan elini Eylülün eline dokundurdu, bu onun gözünde arkadaşcaydı ama Eylül bunu sevgilisinin tesellisi olarak algıladı.Serkanın fikirleriyse arkadaşlarının desteğine rağmen kendini ve masum aşkını yeniden feda  etmek zorunda kalıcağını düşünen kızın yanındaydı.

#Cemser (anlamlı hediye )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin