#Cemser (anlamlı hediye )

son dileğim sensin

Yurt .kızların odasında
-ya bu kadar şey olmuş ama ben hiç bir şey hatırlamıyorum.Şaka gibi demek bizim Songül ev hanımı olmuş.Hiç düşünmezdim Songülün Güneyle evleniceğine,ama çok mutlu oldum.Daha neler olmuş? Kader Cemre sizin de sevgiliniz falan varmı ki,malum ben hiç birşey hatırlamıyorum da?
Bu soruyu beklemeyen Cemre ve Kader
-ııı
-Hayır canısı,bunlar yalnız takılmaya alışık,nerdee bunların bundan sonra da sevgili bulması zor
Cemre ayağa kalktı.
-Meral sus!
Dedi ve odadan çıktı.
Kader :"Meral sen bizi konuşacağına kendi sevgilinle olan maceralarını anlatsana!....
-anlatırım canısı,biz sizin gibi sıkıcı hayat yaşamıyoruz, Eylül hatırlamıyorsun ya bu yüzden anlatıyorum.Benim sevgilim çok yakışıklı,zengin çoçuk.Ne söylesem yapıyor sırf beni mutlu etmek için.
Feride ve Hediye yurtta Büşrayı Eylülden saklamaya devam ederken,aniden Büşra Eylülle karşılaşır.Büşra ablasına annesinin onu da buraya bıraktığı, yalanını söyler.Doğruları ablasının üzülmemesi için saklayan küçük kardeş,ablasını da onun yalanlarına ne kadar inanıp üzüldüğünün farkında değildi.Bir kaç defa öfkeden çıldıran Eylül hesap sormak için annesinin evine gitmek istese bile kızlar ve Büşra buna engel olur.
Bir kaç hafta sonra
Eylül  kızlarla okula gidiyorken okulun önünde Serkanı gördü.Serkan orda aslında Cemreyi beklerken, Eylülü de onlarla görünce biraz şaşırdı
- kızlar siz gidin,ben birazdan geliyorum.
Eylül kızlardan ayrılıp, Cemrenin yanından geçti ve Serkana doğru gitti.Cemre yerinde durdu ve Eylülün Serkana yaklaşmasını,öylece ,içinde kopan fırtınalara rağmen sessizce izledi.Eylül Serkana yaklaştı ona sarılmak istedi ama Serkan bunu fark etti ve elini hemen Eylülün omuzuna koydu.Eylül  Serkanın bu halini pek anlayamadı.Bir kaç haftaydı onunla görüşemezken şimdi,Serkanın bu kadar soğuk olması ona tuhaf geldi.
-E e ... nasılsın Eylül?
-Eylül cevap verirken Serkanın gözleri, hala yerinde kıpırdamadan durmuş, onları izleyen Cemredeydi. Serkanın Eylüle karşı soğuk davranmasının ardından gözleriyle Cemreyi bulması ,Cemreni kendine getirdi ,o hızlı adımlarla sınfa gitti.
Kader Cemrenin sınfa mutsuz halde girmesinden, durumun iyi olmadığını anladı.
-Kardeşim Eylül hatırlayınca böyle yapmıycak ve siz de o zamana kadar biraz sabr edin.
-Benim dileğim de bu zaten ,biran önce Eylülün her şeyi hatırlaması....
-Kızlar buldum
-Neyi...buldun ......Meral??
-Madem Eylül hiç bir şey hatırlamıyor,biz de hatırlatırız canısı...
-Zaten yaptık,ama bir işe yaramadı
-O zaman daha çok yapalım.Mesela Songüllere götürelim
-haklısın,aferin canısı
-e Kader ,ne sandın...
-Ama ,Kemal ya görürse..
-Merak etme Cemre ,biz hep birlikte gideriz o zaman pis köpek ona yaklaşamaz değil mi..???????..
Songül sarma ve çorba yapmış kızları bekliyordu.Kızlar sofraya oturmuş yemek yerken Eylül
-keşke Serkan da gelseydi...
Songül
-üzülme kardeşim Serkan şu aralar biraz çok çalışıyor.
-Evet söyledi,babasını kayb etmiş...bide Nazan hanımın bir gün böyle mahellede yaşıycağını hiç düşünmezdim...
- canısı bilmiyormusun o ve kızı cadı Defne Cemrenin paralarını yeyince sonunda böyle olucaklardı.
-Defne!paralar benim umrumda değil;ayrıca ben Nazan teyzenin bu duruma düşmesini de hiç istemezdim
-Ay biliyoruz Cemre , sen  zaten onlara kin tutamazsın...
Cemre Merale gözleriyle Eylülü işare etti.
-yani şey Cemre bir melek gibi de.
-ben su alıcam
-dur Cemre ben getiririm
Eylül ayağa kalktı ve mutfağa geçiyorken durdu.Gözlerinin önünde bir hatıra canlandı..
" Cemre ben senden uzak durmak falan istemiyorum, hem sende bana karşı bir şeyler hiss ediyorsun, biz bunları hiss ederken neden Eylüle röl yapalım ki,bu daha büyük yanlış değilmi? BU DAHA BÜYÜK YANLIŞ DEĞİLMİ???
YANLIŞ DEĞİLMİ?
BEN SENDEN UZAK DURMAK İSTEMİYORUM !!!!İSTEMİYORUM!
Eylülün kafası dönmeye başladı elindeki bardak yere düşünce kızlar oraya koştu.
-ne oldu? Eylül iyimisin?
-ben...ben....sanki birşeyler hatırlar gibi oldum da
-ne hatırladın
-ne hatırladın Eylül ? Söylesene?
-bilmiyorum,üzgünüm sizi de korkuttum
-önemli değil kardeşim,hadi kızlar siz Eylülü de alıp,içeri geçin ben şuraları toparlayıp geliyorum.
O gece Eylül uyuyamadı ,hep Songüllerdeki o" anı" gözü önüne geldi.
-Serkan sinemaya gidelim mi?
-Sinema mı? Nerden çıktı bu?
-bak ne zamandır baş başa birşeyler yapmıyoruz, fena mı eski günleri hatırlarız.. .
-Peki,Tamam
"Keşke olanları bir an önce hatlrlasan, ben de  dejavu yaşamasam"ama Serkan bunları sadece içinden geçirdi.
***
Kader:
Demek sinemaya gidiyorsunuz?
-evet eski günlerde ki gibi
Meral:
-bence romantik olsun,Bi romantik film gelmiş harika! Ne var? Mertle dün izledik te.
-Cemre sence ne giymem gerek, Serkan şimdi nelerden hoşlanıyor bilmiyorum ki,
Cemre kendini toparladı ve dedi
-Sen hatırlamasan bile Serkan aynı,hem ne giysen yakışır.Benim Feride hanıma uğramam gerek
-Cemre sen iyimisin?
-evet Eylül, ben iyiyim,merak etme
-Seninle Serkan arasında bir şey mi var?
-nerden çıkardın bunu,
-bilmem , ne zaman ondan ikimizden bahs etsem yüzün düşüyor da
-Hayır benim sadece...
-Cemre bana doğruyu söyle sen hala Serkana aşıkmısın?
Kader:ya Eylül saçmalama o eskidendi yanlış anlamaydı.Hem Serkan seni seviyor
-Evet biliyorum,ama Cemreden duymak istiyorum
-Neyi benden duyucaksın, neyi?
-senin arkadaşının kardeşinin  aşkını çalmıycağını?
-yazık ! Sen beni öylemi görüyorsun!Ben kardeşim ,arkadaşım için her şeyi yaparım,ama sen...
Meral: Cemre lütfen!
Cemre gözleri yaşlı odayı terk eder
Kızlar Eylülle konuşmaya çalışır.Eylül onları dinlemez ,o  kime neye inanacağına şaşırmıştır.
Meral diğer odadan Serkanı arar olanları anlatır.
Cemre anne ve babasının mezarı başında oturmuş,kalbinden geçenleri onlara anlatıyordu.
-Anne ,baba keşke bu zor zamanlarımda benimle olsaydınız,sizin desteğinize,gücünüze o kadar ihtiyacım varkı...
-allahım lütfen bana güc ver,
-ne için,şimdi yeniden benden uzak durmak için mi?
-Serkan?
Serkan Cemrenin arkasında durmuş ,onu izliyordu.
-beni nasıl buldun?
-Meral olanları anlatınca,bende seni burda bulucağımı anladım.
Ama konu bu değil sen şimdi ne yapıcaksın,Eylül için yine mi, benden vazgeçmeyi düşünüyorsun.Ya ben nasıl bir günah işledim ki, mutsuzluk beni bırakmıyor
-Serkan ben senden vazgeçmiyorum,geçemem de,ben seni çok seviyorum,ama
-Ama? Ama  ne Cemre şimdi de Eylül iyleşinceyedek mi benden uzak duracaksın????
Ben çok yoruldum sürekli Eylül için senden uzak kalmak istemiyorum.Belki de bu benim cezam eskide kalsa bile ben zamanında seni çok üzdüm...
Cemre Serkanın bitirmesine izin vermedi parmaklarını onun dudaklarına koydu.
-sus! Lütfen böyle konuşma! Geçmişi geçmişte bırak
Serkan elini Cemrenin eline götürdü.,avucundan öptü.
-o zaman gel benimle Eylüle bizimle ilgili gerçekleri anlatalım.Eylül bunu bir kere kabullendi,yeniden anlar eminim.
Serkan parmaklarını Cemrenin parmaklarına kenetledi.Tam gidiyorken birden Eylül karşılarına çıktı ve Serkana sarıldı.Serkan neye uğradığına şaşırdı.
-Serkan hepsi yalanmış,beynim benimle oyun oynuyor.Ama ben gerçeği gördüm.Ben Anneme klzgınken  ,ama o, ama o yokmuş,onu Kemal öldürmüş,ben bunu nasıl unuta bildim,allah beni kahr etsin..
-Eylül kendine gel,geçicek hepsi geçicek,biz seninleyiz
Eylül Serkandan ayrılmadan
-artık ben annesiz,yapa yalnızım,biliyormusun senin gerçekliğin beni mutlu eden tek şey
Cemre Serkanın bırakmadığı o eli zorla geri çekti.
Eylül o kadar üzgündü ki ,Cemrenin varlığını bile hiss etmedi.
Cemre bir şey söylemeden onları yalnız bırakmak için gitti.
Serkan yine eliyle Cemrenin bileğinden tuttu.Gözleriyle             " gitme "diye yalvarıyordu.Cemre de "malesef yine geç kaldık" lütfen bırak gidiyim diye israr ediyordu.Serkan Cemreyi bıraktı.Eylül az evvel olanlara sırtı dönük,Serkanın göğüsüne yaslanmış  halde ağlamaya devam ediyordu.Onun için anne acısını tekrar yaşamak çok zordu.O bu gün annesiyle Büşrayla ilgili konuşmak istemişti.Ama malesef acı gerçeyi öğrenmişti.Cemre yalnız başına mezarlıktan ayrıldı......