DOLUNAY

BÖLÜM 2

Siz hiç annesiz babasız bir iki gün,ay ya da yıl geçirdiniz mi ? Evet ben geçirdim annemle babam her zaman yurt dışına çıkarlar iş için ayda bir bazen de senede bir gelip giderler tekrar onları o kadar çok özlüyorum ki bazen her zaman her yerde abimlerin yanında bile kalbimde içimde hep bir boşluk oluyor sevilirken üzülürken hep bir yanım boş ama bu özlemim gittikçe büyüyor annemle babamın sevgisini pek fazla görmedim evet abilerim var her zaman yanımdalar beni koruyup kolluyorlar ama ne bileyim işte anne ve baba sevgisi bir başka...
Sabah uyandığımda aşağıdan sesler geliyordu dünde Arasla sahilden sonra eve gelip film izleyip uyudum.Hemen yataktan kalkıp üzerimi falan degiştirip aşagıya indim Allah kahretsin bu onun sesi onun burda ne işi var salona geldiğimde onu gördüm Berk'i .Berk abilerimin arkadaşı Ediz abimden bir yaş küçük esmer uzun boylu yakışıklı biri ne diyosun Derin kendine gel bu Berk oyle igrenç bir insan ki bir aralar abimin şirketine gittim asansordeydim ki oda bindi tektik ve beni köşeye sıkıştırıp boş boş konuşuyordu yani bana kafayı takmıştı hatta bir ara o kadar sinirlenmiştim ona abilerime söylememek için kendimi zor tuttum gerçi o günden sonra fazla görmedim ama abilerimede söyleyemem ki araları bozulur falan neyse Derin tamam sakin ol hemen bu düşüncelerimden sıyrılarak onlara dönüp
"Günaydın"dedim zoraki bir gülümseme ile
Ediz abim:Günaydın canım gel bak Berk bize kahvaltıya gelmiş
Bende sinirli sinirli Berk'e bakarken o ise abimlerin görmeyeceği bir şekilde bana bakıp sırıtıyordu.Şeytan diyor git yapış yakasına döv ama işte abilerim olmassa yapardım "Hoşgeldin"dedim buz gibi bir sesle Cağlar abim bana kaşları çatılmış sekilde bakarken mecburen Berk'e güldüm zar zor
Berk:Nasılsın Derin ?
"İyiyim sen ?"
Berk:İyiyim saol dedi şuna bakın ya nasıl da imalı imalı bakıyo tamam Derin sakin ol hemen Aras'la konuşmam lazım
"Aras bi gelsene" bana bakıp yanıma geldiği an hemen kolundan tutup misafir odalarından bir tanesine çektim
"Bu burdamı kahvaltı yapacak ?"
Aras:Evet Derincim beraber kahvaltı yapıp iş konuşacağız.
"Ne ! Neden burda kahvaltı yapıyor kendi evi yokmu bu adamın !
Aras:Dedim ya iş için konuşacaz ondan Derin de neden abicim ne oldu ?
diye sordu kaşları çatılı bir şekilde aferin Derin ne diyeceksin şimdi acaba ne uydursam söylesemmi acaba saçmalama Derin
"Hiç Aras ya ne olacak hadi gidelim bekletmeden" dedim ve salona dogru gittik Ediz ,Caglar abim ve Berk oturmuş konuşuyorlardı.
"Çağlar abi"
Cağlar abim:Efendim Derin
"Emine teyze kahvaltıyı hazırlamış bizi bekliyor."
Çağlar abim:Tamam geldik Derin.Berk kardeşim hadi kalkta kahvaltı yapalım.
Berk:Tamamdır.Lavabo ne tarafta Derin gösterir misin ?diye sordu ben ona sen hayırdır bakışı atınca tüm abilerimin gözleride tabi bana kaydı
"Yukarda sağdan"
Berk:Teşekkurler dedi ve bana göz kırptı abilerimin görmeyeceği şekilde ben seni öldürmezmiydim yaa sadece zoraki bir tebessümle rica ederim dedim oda abilerim anlamasın diye.Berk yukarı doğru cıkınca abimlerde masaya geçti ben hâla öle bak mal duruyodum
Aras:Prenses gelmeyi düşünmüyomusun ?😁😁 Bende iç sıkıntı ile
"Geldim abi"
Aras:Abimi Derin hayırdır sen bana kolay kolay pek abi demezdin ne oldu?
Diye sordu tabi Çağlar abimle Ediz abim hem kahvaltılarını ediyodu hem de kaşları çatılı şekilde beni dinliyorlardı evet tam zamanı Derin bence söylemeliyim
*Abi benim size önemli birşey söylmem lazım" 😦
Çağlar abim:Derin ne oldu ?
Ediz abim:Abicim ne bu halin kötü bişeymi var diye sordular
"Abi" tek diyebildim Allah kahretsin Berk geldi nasıl söyleyecem şimdi ben nasıl da sallana sallaba geliyor ya Berk gelip masaya oturdu
Çağlar abim:Derin söylesene hadi nedir bu önemli konu ? Diye sordu Berk'in bakışları hemen bana döndü sinirli bir şekilde ne diyecem şimdi ben
Berk:Ne diyecekmissin Derin çok merak ettim şimdi bak dedi tehtidkâr bir sesle
"Hiç ya önemli Değil Damlalara gidebilirmiyim diye soracaktım da."
Aras:Ne yani prenses bu muydu bizde önemli birşey sandık
"Ya Aras susarmısın"
Ediz abim:Tamam canm gidersin bırakırız biz seni
"Tamam" diyebildim sadece ne yapçam ben böyle yaa Tabi iştahta kalmadı ki tabağımla oynarken
Çağlar abim:Derin oynamayı bırak ye artık şu yemeğini dedi sinirli bir şekilde
"Abi ben aç değilim siz yiyin "dedim sıkkın bir sesle normalde olsa hayvan gibi yerdim ama bu Berk yüzünden iştahta kalmadı Farkındayım şuan masada herkes bana bakıyor özellikle Ediz abim
"Ben yukardayım sonra Damlalara gitcem zaten"Diyip onların birşey söylemesine izin vermeyip hemen çıktım odama onları şaşkın bir şekilde bırakarak Odama geldiğimde elim telefonu alıp Damlayı aramam lazım Damla benim en yakın arkadaşım orta okuldan beri tanışıyoruz cok iyi ve güzel biridir.
"Alo Damla"
*Kızz ararmıydın sen beni*
"Saçmalama kızım ya aradım ya"
😁😁
*Neyse Deroşum ee ne yapıyon*
"Hiç ya can sıkıntısı işte evdemisin bugün"
*Tabi kızım ya gel gel hem belki alışverişede cıkarız olmazmı ?*
"Olur zaten eksiklerim vardı"
*Tamam o zaman*
"Peki canım iki saate sizdeyim"
*tamam bebeyim öptüm bb*deyip kapattım ki odamın kapısı açıldı ve Berk evet evet Berk geldi odama bunun benim odamda ne işi var
"Ne oldu niye geldin"
Berk:hiç seni görmeye geldim olamaz mı ? Diye sordu pis pis sırıtarak bu ne yapmaha çalışıyor
"Çık odamdan !"dedim sesimi yükselterek
Berk:Şşşt sakin ol dedi bana yaklaşarak
"Eğre bir adım daha atarsan avazım çıktığı kadar bagırırım o zaman görürsün"dedim aşagılayıcı bir sesle
Berk:Ovvv çok korktum Küçük Derine bakın ya dedi alay ederek
"Defolll"
Berk:Tamam sakin ol güzelim şimdilik iniyorum ama sen sinirlenince daha bir güzel oluyomuşsun ha dedi göz kırpıp sırıtarak
"Defoll"dedim tekrardan ki indi oda hemen yok bu böyle olmayacak bir şekilde abilerime söylemem lazım