Bölüm:25 "Bir Şehirler Geçidi: Ruh"

3.8K 493 126
                                    

Umut; insanoğlunun acıdan moraran göz altlarına işlediği uykusuzluk çizgileriydi. Göz bebeklerine uzanan kırmızı yollarla... Çaresizlik ve kimsesizlik hissinin eşsiz birlikteliğinden de yalnızlık doğuyordu.

O gittikten sonra, ruhumdan ona doğru uzanan ilk matem, gözlerimde oluşan umudumdu; kanla yol edinen... Ardından vücudum onsuz geçen zamanda; kendi payına kimsesizliği biçmişti, çaresizlikle harmanlanan... Şimdi ise yalnızlığım umuduma bulanmış, bitkin tenimde sırtıyordu. Sahi intiharı düşünmek böyle bir şey değil miydi? Yalnızsın, çaresiz ve kimsesiz... Kör karanlıktasın, fakat birgün beklenenin geleceği ümidi ile...


SELAM VE DUA İLE...

SİYAH VE BEYAZ/İslami (Hikaye Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin