Sevgili kelamdaşlarıma...
Birçoğunuz ile uzun bir süredir ve bir çoğunuzla da daha yeni tanışıyoruz. Bu hikaye uzun zamandır yazdığım ve bir türlü sonlandırmaya cesaret edemediğim ilk kitabım oldu. Benim için içinde birçok farklı duyguyu aynı anda barındırıyor. Lisenin 11 sınıfında başlayıp şu an üniversiteyi bitiren bir öğrenci olarak aynı kitabın cümlelerini yazıyor olmak eşsiz bir duyguydu. Uzun zamandır cesaret edemediğim finale artık siz de şahitsiniz. Aslında sadece benimle beraber bu kitabı okumadınız ergenliğime, üniversite sınavıma, üniversitenin ilk zamanlarına ve son zamanlarına hatta ve hatta sevdiğim adama ve evlilik adımlarıma hepsine şahit oldunuz. Bendeki yeriniz tartışılmaz o yüzden bu bir son değil yeni bir başlangıç olsun.
Size teşekkürü borç bilirim.
Yeni hikayelerde, yeni satırlarda, yeni kitaplarda, yeni umutlarla beraber başlayalım... Çünkü ben sonlardan nefret ederim...
Ve sizden en büyük ricam Siyaz'ı ve ONLARI asla unutmayın. Bir kitap karakteri ancak unutulduğunda ölür.
Ve ben uzun bir süre ne Siyaz'ı ne de finali okumaya cesaret edemeyeceğim.
İtiraf etmeliyim daima korkak bir yazar oldum. Sırf sonu yaşamamak için aylardır sizi bekletmemden anlamışsınızdır.
Yine de her şeyiyle çok güzeldi, çok özeldi.
Üzerine yeni çalışmaya başladığım kitabımda görüşmek üzere iyi ki varsınız İyi ki hayatımdasınız...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SİYAH VE BEYAZ/İslami (Hikaye Tamamlandı)
EspiritualBen Onun edep ve haya gömleğinin iliklerinde takılı kalmıştım. Seviyorum dediği kadar var, gidiyorum dediği kadar yok olmuştum... ***** Boğazımı yakan yumru ile kitabevinin uzun rafları arasına diz çöktüm. Sesim çıkabildiği kadar bağırmaya b...
