Koca Göz

372 28 54
                                    




Bir gün bir şey olur .Bir yerde dikilir ve etrafındakilerin hiç birini istemediğini fark edersin.

-Sayın Yargıç müvekkilimin hiç bir suçu yoktur.dedi Kafamı çevirdiğimde karşımda duran adama baktım.

Altı üstü birini dövdüm diye man kafanın biri olmasını istemezsin.Savurduğum yumrukların elbette haklı bir sebebi var.Asla affedemeyeceğim şeyler olur insanın hayatında bu da benim prensibimdir.

-Sayın yargıç burada on beş burada yirmi beş dikiş izim var. dediğinde kafamı çevirip gösterdiği yaralarına baktım.

Ya Babanın

Yada kardeşin

Yada ailendeki her hangi birinin.

Bakışlarım abimi bulduğunda önüme döndüm.Karşımda oturan adam benim hayatımı zindana çeviren adamdı. ?

Elimle kavradığım boynuna bedenimin kasılması ile yüzüne sayısızca indirdiğim yumruklar. Gözüme inan karanlık sadece ÖLDÜR kavramını beynime odaklanırken art arda attığım yumruklar.

Kalbinizine giren ilk annenizdir. Yirmi beş yaşında olsanız da sizi hala çocuk gibi sever .Hayatınızın ilk kadınıdır değer verirsiniz kendinizi huzurda hissedersiniz. Ellerimde ölümüne ant içmiş adamı sonsuzluğa uğurlamak istesem de sesinle huzur bulduğum annem artık benim için hiç bir şeyden ibaretti.

-Sanık ayağa kalksın.dedi.Ayağa kalkıp ellerimi birleştirip karşımda duran yargıca baktım.

-Mahkeme Sefa Akdeniz saldırı suçludan suçlu bulmuş.Ve on sekiz ay hapis cezası vermiştir.Ama bu ilk oluğu için suçu otuz bin cezasına çevrilmiştir.Mahkeme sona ermiştir. dediğinde ise arkama bakmadan mahkeme salonundan çıktım.

Sadece kaçmak istersin !

-Artık daha dikkatli olmalısın.Başka bir suç işlemen hapsi boylamam anlamına geliyor .Peşi sıra arkamdan gelen avukatımın hasılatları üzerine ceketimi çıkartıp abime attığımda bana uzattığı deri ceketimi elinden alıp üzerime geçirdim.

-Sefa beni dinliyor musun ? dedi babamın endişeli sesi kulaklarımı buldu;

-Annem neden gelmedi ? dediğimde bu sefer ki yalanı duymak için sabırsızlanıyordum.

-Geziye gitti Sefa ! dediğinde olduğum yerde durup babama baktım.

Bana Sefa deme ! dediğim de babamın yüzü anında değişmişti adımlarım hızlanarak adliye binasından çıktım .Uzaklaşmam gerekiyor , kendimi bulmam gerekiyordu.Sert tavrımı korumam gerekiyordu.

Her neredeysen oradan bir an önce uzaklaş. Kendimi rahat hissetmem gerekiyordu değil mı ? Benim hayatım ise motorum du.Hiç düşünmeden beni istediğim yere getirek tek varlığım motorumdu.Seri şekilde çıktığım yolda yüzüme çarpan rüzgârın içimdeki yangını soğutmasını diledim.

Aniden bir şey olur. Ve olayların değişeceğini anlarsın. İçimdeki bütün stresini emen bir kız görürsün öyle naif ve bir o kadar da masum. Az önce mahkemeden çıkmış sinirim yüksek gerilim gibi tepemde ilen bir de yakalandığın trafikte varlığını farkettircek bir kıza vurulursun.

Yüzümde oluşan istem dışı tebessüm ile bir süre onu izledim.O kadar farklıydı ki ki saflığı içimdeki karmaşayı çoktan değiştirmiştir.

-Koca gözlü ? diye bağırdığımda beni bana dönmesi için ıslık çaldım. Terettüt etmeden çamdan çıkarttığı kafasını bana çevirmişti. Yüzündeki masumluk yerini anlamsız bakışlara bırakmıştı.

Aşk UykusuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin