Accidentally Married to my Boss [Under Revision]

ThirtyEight: Proposal

Keziah's Pov

"What?! Why did you sign that contract?!" Inis at gulat na tanong ni Brina.

Napakibit balikat ako.

"Because I don't love him anymore" sagot ko sa kanya at sumandal sa upuan.

Nasa restaurant kami ngayon ni John dahil tinutulungan ko syang ayusin ang wedding nila

Buti pa sila Brina at John mag papakasal na samantalag ako?

Ako?! Wala official single and I don't know if ready to mingle.

"Bakit parang malungkot ang mata mo?.."

"Is that true? That you dont love him anymore? O sinasabi mo lang yan because you're trying to convincing yourself that you don't." Makahulugang ngiti ang ibinato nya sa akin.

Napabuntong hininga ako.

"Its true. Hindi ko na sya mahal matagal na" sabi ko at sumubo ng pag kain.

"Sige itanggi mo pa. Kapag pinigilan mo pa yan, lalo ka lang mahihirapan.."

"Ikaw din ang mag sisisi kapag itinago mo pa yang nararamdaman mo..."

"Hindi pa huli ang lahat Keziah, ipaglaban mo sya hanggat hindi pa sila kasal ng impaktang Hanna na yun" pag pupush nya sa akin.

Napairap ako sa sinabi nya.

"Nababaliw kana ba? Bakit ko naman ipag lalaban ang lalaking hindi naman ako mahal..?"

"Or should I say hindi naman ako minahal kahit kailan..." Malungkot kong sabi.

"So inaamin mo din na mahal mo sya?" Nakangising sabi nya.

"Tss alright. But I don't want to entertain my feelings anymore..."

"Ayaw ko ng masaktan pa at mag mukha pang tanga sa taong hindi ako mahal" malungkot kong sabi.

Ngumiti sya sa akin at hinawakan nya ang kamay ko.

"You're wrong about that Ziah, he love you, alam ko yan dahil ako ang dumamay sa kanya nung panahong umiiyak sya..."

"Nung panahong nawala ka at iniwan mo sya, kahit mama at lolo nya hindi sya makausap eh..."

"At hindi ba nabanggit sayo ng mama mo na pinuntahan ka namin sa probinsya nyo?" Tanong nya.

Pilit kong inalala kung may nabanggit ba sa akin si mama...

Pero wala akong matandaan.

"Hindi. Wala syang nabanggit" sagot ko.

"Pinuntahan ka namin ni Stephan sa inyo para sa makipag ayos pero huli na ang lahat..."

"Nakaalis kana pala at nag ibang bansa..."

"Sinundan ka ni Stephan sa USA dahil yun ang binanggit ng mama mo, and he spend the whole year para hanapin ka dun.."

"Hanggang sa mapagod sya kakahanap sayo at mapag pasyahang isuko ka." Malungkot na kwento ni Brina.

Hindi ko ini expect na ginawa pala yun ni Stephan.

Hindi ko lubos maisip na mahal pala ako ni Stephan,

Bakit ba kasi hindi nya narealized kaagad yun bago ko sya iniwan?!

Edi sana happily ever after na kami ngayon -.-

"Pano nya naman ako mahahanap sa US eh sa Europe ako nag punta" sabi ko sa kanya.

"Yun na nga ehh. Hindi naman namin alam" sabi nya.

"Pero about sa kwinento mo, did Stephan truly love me?" Tanong ko.