Accidentally Married to my Boss [Under Revision]

TWENTYFIVE: BackOffBithch

Keziah's Pov

*aachhuu*

Ako yan. Aish. Ang hina ko talaga sa lamig, tinablan kaagad ako ng sipon.

"Hays. Bakit ka kasi nag pa ulan eh, yan tuloy sinisipon ka" pagalit na sabi ni Stephan sa akin.

Kasalukuyan kaming nasa sala at pumipili ng wedding gown ko.

Si Hanna? Ayun pinatay ko na!

Charing~ ewan ko kung saan nag punta, sana hindi na bumalik.

"Hello Stephan"

Speaking of the devil -.-

Nakangiti ito at humalik sa pisngi ni Stephan.

Kapal talaga ng mukha!

Tumingin sya sa akin, inunahan ko na syang mag taray

Umirap ako sa kanya at isinandig ko ang ulo ko kay Stephan.

"Are you okay?" Nag aalalang tanong nito

"Medyo masakit ang ulo ko, gusto kong matulog." Sabi ko.

"Okay. Hatid na kita sa kwarto" sabi nya at inalalayan nya akong tumayo.

"By the way Hanna, ano palang gagawin ngayon?" Tanong ni Stephan kay Hanna.

"Uhm, you guys suppose to visit the cater to choose the menu, but since Keziah is sick I will be the one to accompany you" nakangiting sabi ni Hanna.

Psh. Excited yatang masolo ang mister ko?!

"Can we re-schedule it in some other time?" Tanong ng bebeloves ko.

"Ahmm, sorry but no" lungkot lungkotang sabi ni Hanna.

Ehh halata namang gusto nyang makasama si Stephan eh.

"Ganun ba, then wait me here hahatid ko lang si Keziah sa kwarto nya" sabi ni Stephan.

"Ahh okay na pala ako ako!" Bigla kong sabi at tumayo ng maayos.

Hindi pwedeng masolo ng ahas na si Hanna ang asawa ko noh!

Napansin ko ang pag kunot ng noo ni Stephan.

"What are you talking? You should take a rest" sabi ni Stephan.

Pinalo ko sya ng bahagya sa braso nya.

"Tss. Okay na ako ano kaba?! Hindi nag tatagal ang sakit sa akin." Masiglang sabi ko.

But deep inside gustong gusto ko ng humiga at matulog mag hapon.

"Are you sure kaya mo?!" Tanong ni Hanna na may halong kaplastikan.

Siguro 30% pure at 70% plastic yung tono ng boses nya.

"Oo naman, kaya na nga naming dalawa ehh" sagot ko na may halong pag kairita.

"Okay, then lets go to the reception area" nakangiting wika ni Hanna pero palihim na umirap sa akin.

Nginisian ko nalang sya at dumiretso sa kotse ni Stephan.

Habang nasa daan kami, narinig kong may kausap sa phone si Stephan.

About work na naman. Tsk.

"Sorry hon, I will not able to join you today. I have an urgent meeting today Im so sorry" apologetic na sabi Stephan.

"Okay lang naiintindihan ko, kaya ko naman ang sarili ko eh" sabi ko sa kanya.

Wala naman akong choice diba?!

"Are you sure?" Paninigurado nya.

"Oo naman" pag aasure ko.

"Then I should go now, choose what ever you want okay? I'm going now, take care i love you" sabi ni Stephan sabay halik sa noo ko.