I love you (Larry Stylinson)

hoofdstuk 4

Harry pov.

Ik word wakker en kijk recht in de ogen van Louis. Als hij ziet dat ik wakker ben lacht hij. 'Goedemorgen.' Zeg ik. 'Goedemorgen.' Zegt hij terug. 'Welke dag is het?' 'Het is zaterdag Harry, we hebben weekend.' 'Mooi, zullen we vandaag samen iets leuks gaan doen?' 'Echt Harry? Wil je dat?' 'Ja waarom niet.' Zeg ik lachend. 'Gewoon, niemand wil ooit iets met mij doen, niemand mag me op school.' En ik zie dat hij weer tranen in zijn ogen krijgt. Dan begint hij echt te huilen. Mijn hart breekt gewoon als ik hem dat hoor zeggen en hem zie huilen. Ik pak hem stevig vast en geef hem een hele dikke knuffel. Hij verdient het niet om zo gepest te worden, hij is zo lief en dat hij gay is maakt toch helemaal niks uit? Ik moet toegeven dat ik zelf ook al een tijdje worstel met mij gevoelens, of ik nu op jongens of meisjes val, maar op school mogen ze mij, terwijl ik zelfs nieuw ben. Ik merk dat Louis wat rustiger is geworden. Ik kijk hem aan. 'Louis je bent perfect zoals je bent, geloof me nou. Ik zal er altijd voor je zijn dat meen ik.' Hij glimlacht tussen zijn tranen door. 'Dankje Harry, je bent het beste wat me ooit is overkomen.' 'Maar nu heb ik nog geen antwoord op mijn vraag.' Zeg ik lachend. 'Ja Harry tuurlijk wil ik iets leuks met je doen.' 'Nou, wat wil je dan doen? Naar de bios, of zwemmen of ja kies maar.' 'Uhh.. Zullen we naar de bios gaan en daarna naar het park?' Vraagt Louis. 'Ja is goed, maar het is dan wel al donker denk ik.' 'Daarom juist, dan kunnen we naar de sterren kijken enzo, daar word ik rustig van.' 'Is goed Louis.'