Kris' POV
Anu ba yan?! Bored na bored na ko. Kanina pa kami kain ng kain. Wala bang ibang alam gawin 'tong babae na 'toh? Nadaya na naman akong nang dalawa na 'yun!
Lexi: Bored ka na ba?
'Di ba obvious? Paulit-ulit na lang ako sa pag-order. Naubos na nga pera ko kakalibre sa'yo. Wala na nga ako pamasahe pauwi e.
Kris: Ah.. Hindi. Enjoy nga ako e. Saya mo pala kasama.
Lexi: Talaga? Thank you ah.
Kris: Ah.. Wala 'yun. Basta ikaw.
Wala pa ba 'tong balak umuwi? Please . . Uwi na!
Lexi: Hmmm...Kris, Nood tayo ng sine?
Ano raw?! Asar naman e. Grabe talaga 'yung dalawang 'yun! Naisahan na naman ako! Gusto ko nang umuwi!
Kris: Ah . . Sige. Good Idea.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Derrick's POV
Pumunta kami ni Joyce sa park para mag date. Nakakasawa na kasi sa resto at mall e. Sa akin naman okay lang kahit saan basta kasama ko siya. Joyce is my life. Without her, my life was useless. Kaya malaki ang pasasalamat ko kay Kris dahil tinulungan niya kong manligaw kay Joyce. Syempre, mahirap ding manligaw lalo na kung bestfriend mo pa ang liligawan mo. May chance kasi na either umiwas siya or she'll accept you, diba? Kaya I'm so thankful naman that Joyce never push me away.
Joyce: Seryoso ka d'yan?
Derrick: Wala. May iniisip lang.
Joyce: Ano naman 'yun?
Derrick: Kung gaano mo ko kamahal. . . Mahal mo ba ako?
Joyce: Ha? Anong klaseng tanong 'yan.
Derrick: Seryoso ako. Gaano mo ko kamahal?
Nagdilim ang langit. Biglang bumuhos ang malakas na ulan. Hinila ako ni Joyce para makasilong kami pero nanatili ako nakatayo sa park.
Joyce: Huy! Lakas ng ulan oh. Sumilong ka na dito.
Saka siya bumalik para hilahin ako uli. Pero 'di pa din ako nagpahila.
Derrick: Ga'no mo ba ko kamahal?!
Joyce: Sumilong muna tayo please. . . Ayokong magkasakit ka.
Derrick: Joyce . . . Sagutin mo muna ang tanong ko.
Joyce: Alam mo naman 'yun e... I suuppeer love you.. It's endless.
Tapos ngumiti siya. Sobrang saya ko sa mga sinabi niya.
Joyce: Lika na, basang-basa ka na oh.
Derrick: Tutal naman basa na tayo. Halika.
Hinawakan ko ang kamay niya and we play under the rain. In-enjoy lang namin ang ulan. Sana ganito na lang kami lagi. Sana lagi na lang kaming masaya.
Joyce: Thank you for always making me happy.
Derrick: Kasi mahal kita.. mahal na mahal.
Joyce: Mahal din kita.
Then I kissed her on her forehead. And she gave me a perfect smile.
BINABASA MO ANG
Let The Love Begin.. Again?
Fanfic"Nasa huli ang pagsisisi" 'yun ang sabi nila. But there's always a second chance right? To make things better. Maibibigay kaya ang chance na ito para sa kanya? O huli na talaga ang lahat para pagsisihan niya?
