Kabanata 15

2 0 0
                                    

Kabanata 15:Tragedy

"Deborah bantayan mo nang maigi si Sam habang wala ako dito!" Tugon ni kuya Rafael.

"Yes kuya!" Pag kukunwari ko.

Sa wakas. Makukuha ko na ang kompanya ni kuya nang walang kahirap hirap.
Ang that Samantha. Patatalsikin ko siya nang walang kahirap hirap.

Kita ko si kuya na sumakay na sa private jet nila.
Pero ang diniya alam. ME ULTTIMO ADIOS na ang peg niya.
Hahahahaha. Kawawang Samantha. Mawawalan na nang Daddy.

Pwera nalang kung may skill si kuya na ala Darna.

That Samantha. Siya ang dahilan kung bakit napad-pad kami sa America.
Pero ang masaklap pa niyan ipang buwan lang kami doon.
Inilihim nalang namin ni Piper.
Sa totoo niyan dito lang kami sa Pinas nanirahan.
Kasi wala kaming pera.
Because of that Samantha.

Pag kalipad at pagkalipad nang jet ay agad na akong nag pahatid sa bahay.

Dapat mag kukunwari muna ako lay Sam. Para hindi niya mahalata na may ginawa ako sa papa niya.

At sa mga oras na ito ay sasabog na ang bomba na inilagay ko sa jet na sinasakyan ni kuya.
Hahahahahaa

Samantha's POV

Nakakainis lang hindi ako ginising ni Daddy. Ayaw niya siguro akong sumama sa kanya.

I stood up from my bed and try to stretch my arms.
Come on let's do an energizer.

After a couple of minute I gone into sweat. So I decided to took a bath.
Since Sabado ngayon walang pasok sa opisina.

Pag katapos kong maligo ay agad akong bumaba para kumain.
Saktong nadatnan ko si tita Deborah at ang anak niyang si Piper na kumakain.

"Oh andiyan kana pala! Come Join us" pag yaya niya sa aking kumain.

Umupo na ako malayo sa kanila.
Kasi tbh naiirita ako sa pag mo-mukha nang dalawang to.
Mga patay gutom.

Naramdaman ko na puno na ang tiyan ko Agad akong nag tungo sa sala para manood nang TV.

Nakita kong sumunod naman si tita Deborah at si Piper.
Mag ina talaga. Kung saan ang isa sama naman ang isa.

Tumabi si Piper sa akin at hinawakan ang dress ko.

"Anong brand nito?" Tanong niya .

Batid ko na nagustuhan niya ito. Ang hirap lang sa kanya ay pakipot.
Agad ko itong hinubad at inihagis sa kanya.

"Ayan na. Una sa lahat ayaw kung may humawak sa damit ko bukod sa labandera nang bahay.
At ikaw kung gusto mong hingin ito wag pakipot huh? Kasi nakakairita." Turo ko sa kanya.

Naka Two piece nalang ako. Umakyat ako pabalik nang kuwarto ko para mag hanap nang ibang damit.

Bumaba ako ulit upang patuloy ang panonood nang TV.

Nakita ko si Piper na suot Suot na ang dress ko.
As if na babagay ito sa kanya.
Mukha na siyang si Dora. Hahahahaha.

Ilang sandali pa ang lumipas nang nag ring ang telepono nang bahay.

Sasagutin kona sana ito nang biglang nagsalita si tita Deborah sa itaas.

"Ako na ang sasagot. Upang patuloy muna lang an panonood mo nag TV." Kaya ibinaling kona lang ang aking atensiyon sa TV.

Deborah's POV

"Hello?" Tugon ko sa telepono.

"Madam si Kimpoy ito. Sumabog na ang jet na sinasakyan ni Señorito Rafael." Nasiyahan ako sa isla ni Kimpoy.

Si Kimpoy ang ang taong inutusan ko para mag lagay nang bomba sa jet na sasakyan ni kuya Rafael.

Siya rin ang pinakamahusay na assasin sa buong mundo.

Binaba ko ang telepono at agad na nag drama dramahan.

Kunwari iba ang tumawag at pinalam sa amin na patay na si kuya.

Samantha's POV

Kumunot ang noo ni tita Deborah at nag simulang umaga ang mga luha niya.

Nanginginig na rin ang tuhod ko sa takot. Baka anong nangyari.

Tumayo ako at pinuntahan siya.

"Tita what happen?" Tanong ko.

"Sam!" Tugon niya.

At umagos na talaga ang mga luha niya.

Naiyak na rin ako sa takot baka may nangyaring Masama kay papa.

"Your dad is dead!" Tugon niya na may panginginig ang boses.

Halos mawalan ako nang lakas sa sinabi ni tita sa akin.

Hindi to maaari. Anong ibig sabihin nito? Hindi kuna makikita si papa?
Ano? Hindi to pwede. Hindi ako iiwan ni papa. He cant leave ME here.
This cant be happening.

Niyakap ako ni tita.

Nanikip ang dibdib ko na halos ayaw tumanggap nang hangin.

I want to see papa. This is a big mistake.

This Tragedy couldn't happen in this fucking situation.

Nag sink in ulit sa utak ko ang matanda na nakilala namin dalawang taon na ang nakalipas sa adventure namin.
Yung nag pa pakilala na manghuhula.

Nag sisimula palang. Hindi lahat nang bagay ay mananatili sa mundong ito.

Ang katagang paulit ulit na binibigkas nang matanda na paulit ulit rin itong nag si-sink in sa utak ko.

The PaymentTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon