Kabanata 17: pity Samantha.
Kakalibing lang kay Daddy kahapon.
At hangganang ngayon ay dipa rin alam kung sino ang may kasalanan non.
At sa oras talaga na malaman ko. Ibang Samantha ang makikita nila.
Andito ako ngayon sa companya.
Kasama ko si Piper at tita Deborah.
Nag a-asign siya nang mga posisyon namin.
Siya na ang kasalukuyang namamahala sa kompanya ni papa.
Ang hindi ko lang talaga maintindihan kung bakit kinuha ni papa ang posisyon ko.
Tumaas nga ang ratings nang kompanya dahil sa akin.
Tang ina lang.
"Ikaw!" Turo sa akin ni tita.
"You are fired! Wala akong paki kung ang papa mo ang may ari nito.
Wala na siya Sam. Wala kanang aasahan." Nagulat ako sa inasta niya.
Hindi ako makapaniwala sa ginawa niya sa akin.
She dumped her own pamangkin.
Tila nawalan ako nang pasensiya sa kanya at agad itong hinambalos nang Sampal.
"Walang hiya ka. Peste ka. Papatayin kita. Isa kang maggagamit hayop ka!" Tugon ko habang sinasabi niyan siya.
Patuloy akong nag sasampal sa kanya.
Pero di nagtagal ay may umawat sa amin.
"Let ME Go!" Tugon ko.
Hinahawakan ako ni Piper.
"Tama na ate Sam." Tugon niya.
Itinulak ko si Piper at agad niya akong nabitawan.
May nakita akong guard na paparating at kinarga nila ako palabas nang opisina.
Kasabay nang paghagis sa ng gamit ko.
Ay kasabay na pag hugis nila sa akin sa labas.
Tumayo ako para pumasok.
Pero pinigilan ako ang guard.
Pinaglingkitan ko sila nang mga mata pero walang effect iyon.
Kaya no Choice nalang ako.
Umupo ako sa labas nang kompanya namin.
Wala sa liham ni papa ang tanggalan ako nang tungkulin sa companya.
Gagawa talaga ako nang paraan.
Wala na akong pera ngayon.
Walang wala na ako.
Pati bahay ko I binenta ni tita Deborah.
Walang hiya talaga sila.
Natigilan ako sa kakaisip nang maaninag ko ang matanda na nakita namin sa adventure namin.
Nilapitan ko siya at tinanong ang bumabagabag sa akin.
"Manang!" Tugon ko.
Ngumisi lang ito.
"Manang sinong pumatay sa papa ko!" Tugon ko.
"Nasa tabi tabi mo lang. At hindi mo dapat siya sisihin dahil kabayaran mo yan.
Sinampal moko kaya pang habang buhay mong sisisihin ang sarili mo." Nawala uto bigla.
Tang ina.
Pumara ako nang taxi at agad na nag tungo sa bahay.
Kukunin ko ang mga gamit ko Don.
Mabebenta ko iyon. At maaaring yon ang mag bibigay sa akin nang pera.
Nang marating kuna ang bahay.
Binilisan kong pumasok para makapagbalot balot.
Nang matapos na ako.
Ay sumakay ako ulit nang taxi.
Buti pa kay Mark. Nalang muna ako titira hangga't diko pa nabebenta ang mga gamit ko.
"Manong sa Sto.domingo street po!" Tugon ko.
Tumango ito at agad na pinaandar ang taxi.
Ilang minuto pa ang nakalipas nang maaninag kona ang bahay nila Mark.
Huminto ang taxi sa tapat nang bahay at buti nalang may ₱500.00 pa akong natitira sa bulsa ko.
Kailangan lumang maka benta nang mga gamit.
Nag doorbell ako.
Pangilang ring narin nang doorbell ngunit walang tao ang lumabas.
Aktong pipindutin kuna sana nang may nagsalita na babae sa likod ko.
"Anong kailangan mo iha?" Nagulat ako dahil bumigla niya ako.
Halos napasigaw ako sa gulat.
Nilingon ko ito.
"Si Mark po asan?" Tanong ko.
"Ay naku wala na sila dito iha.
Ako na ang mayari nang bahay na yan. Umalis na sila kahapon pa" tugon niya.
"Saan sila pumunta?" Tanong ko ulit.
"Sa states!" Usap niya.
Patay naako . Wala akong matutulugan ngayon. Gabi narin kasi.
Nag paalam na ako sa babaeng kausap ko. At nag lakad lakad ako patungong exit nang Village na ito.
Hay naku. Saan na ako pupunta ngayon.
Wala Ma akong pera.
Tas ang dami kupang dalang gamit.
Anong nararapat Ma gawin?
IM All alone.
And IT sucks.
