Mode Off KyungSoo

●~● 23 ●~●

"Neresinden tutarsam tutayım elimde kalıyor bu lanet olası!"

Jackson elindeki aparatı uygun yere takmak için çadırı sinirle çekiştirirken söylendiğinde çadırını çoktan kurmuş ve tamamlamak üzere olanlara doğru ofladı.

"Neden tek beceriksiz benmişim gibi hissediyorum?"

Hoya elinde et paketleri ile, mangalı hazırlayan Yongguk ve Himchan'ın olduğu yere giderken durup Jackson'ı acıyan bakışlarla süzdü.

"Beceriksiz olmak çok can sıkıcı olmalı."

Jackson ona kaşlarını çatıp işaret parmağını sallayarak tehdit etti.

"Gece çadırına işicem senin!"

Hoya arkasını dönüp poposunu göstererek vurdu.

"Dene de gör sana ne yapıyorum!"

"Ateş olsan cirmin kadar yer yakarsın oğlum!"

"Cirmim seni yakıp kavurmaya yeter oğlum."

Jackson ona orta parmağını sallarken en büyük çadır olan Jongin ve KyungSoo'nun çadırına gözleri takıldı.

"Vay vay vay! "

Elindekileri yere atarak adımlarını onlara doğru hızlandırdı.

"Bence bu çadıra üçümüz sığarız."

Jongin, KyungSoo ve çadırı arkasına alarak onu uyardı.

"Yuvamızdan uzak dur insanoğlu!"

"Ben evsiz yuvasız bir âdemim. Bir köşede kıvrılır, hiç ses etmem.
Sevişmelerinize içerde gözlerimi ve kulaklarımı, dışarda da çenemi kapalı tutarım."

Jongin elleri ile çarpı yaparak başını iki yana salladı.

"Sevgilimle başbaşa olma fırsatını yakalamışken içeri böcek bile almam!!"

"Yani soğukta öleyim mi istiyorsun?"

"Ne soğuğu be bu ayda!"

"Ben sabaha doğru üşüyorum hala.."

"Git arabada uyu o zaman!"

"Yani havasızlıktan öleyim?!"

"Koca poponu kaldır Jaek ve çadırını kur!
Yuvamızdan da uzak dur!"
[잭 : Jaek : Jack gibi okunuyor, 'kaldıraç' demek. Yazar sesteş kelime oyunu yapmış :") ]

Jackson başı önünde, boynu bükük, malzemelerinin olduğu yere dönerken reddedildiği çadıra son kez buruk bakışlarla baktığında KyungSoo, Jongin'e geriden sarılarak çenesini omzuna yasladı.

"Bu biraz ağır olmadı mı?"

Jongin, omzuna yaslı gencin yanağına elini yaslayarak okşadı.

"Çadırını kurabilmeli. Bu onun sorumluluğu. Başkasına yamanarak yaşayamaz."

KyungSoo yanağını okşayan parmakları usulca öptü.

"Biz onun arkadaşlarıyız. Ebeveyni ya da öğretmenleri değil. Ona ders vermek yerine yardım etsek ya!"

Jongin sıkıntı ile nefeslenerek başını eğdi.

"Çok üşeniyorum. Bizimkini kurana kadar ne haller çektik."

"Onun çadırını kurduktan sonra bir öpücük versem."

Belini saran kolların arasında dönerek kollarını omuzlarının üzerinden serbest bıraktı.

"Şimdi istiyorum!"

"Şimdi aceleye gelir. Sonra daha özverili bir tane almış oluruz."

Jongin omuzların üzerinden sardığı kollarla onu kendine çekerek sıkıca sarıldı.