Güvensizlik; kendisinin ve karşısındakinin sevgisinden karşılık beklenmesiydi. Bu durumda gecenin ve gündüzün kâbustan farkı yoktu.
Şüphe; sadece kendi sevgisine inanarak başkasının sevgisine inanmamaktı. Bunun sonucu ise kişinin; geceleri yalnızlık ve karanlık içinde kalması, gündüzleri kalabalıklar içindeki boşluklarda avunmasıydı.
Özgüven; hem kendi sevgisine hem de karşısındakinin sevgisine inanmak, arayış içinde olmamak demekti.
Umut ise; duygusal ve psikolojik bir enkazın içinde yok oluşu reddederek karanlığı delmek, hayatta ben varım ve kendimle gurur duymalıyım demekti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAZİNİN GÜNEŞİ
RomanceBir düşü vardı sevgilinin. Sevmek demek bir delinin bir düşe inanması demekti.
