Duâ İle Sevdim

GEL BE GÖKYÜZÜM

Bu adamın da müeccime benzer bir tarafı yok ama. Nasıl olduysa bildi. Evet. Gördüm ne olacak?

-Seni bir yerde görecek olsaydım emin ol bu kâbustan başka bir yer olmazdı.

-Kabus mu? O da olur. Ben kabusları da güzelleştiririm.

-Sen mi?
Sırf onu küçümsediğimi göstermek için baştan aşağı süzdüm onu. İçim bakışlarımın aksini söylüyordu. Vücuduna oturan gömleğinin üstten iki düğmesi açıktı. Bu kez gömleğinin üstünde ceketi yoktu. Saçlarına özenle fön çektiğiyse her halinden belliydi.
O da bakışlarımın aynısıyla beni süzdü. O beni süzerken kafamı nereye çevireceğimi bilemedim.

-Evet ben. Beğenemedin mi?

-Yoo beğendim. Sen ve egon ekip çalışmasıyla başarabilirsiniz bunu.
Tam ağzını açtı. En sevdiğim melodi. Telefonu çaldı.

- Söyle!

-.............

- Tamam geliyorum.
Telefonu kapattı. Az önceyi unutmuş gibi bana döndü.

- Sen neden geldin? Dedemin iş teklifini reddetmek için mi?
Bu defa yanlış tahmin. Sanki babasının malı diyeceğim ama daha önce tescillenmişti babasının malı olduğu. O yüzden ben sustum . Şaka şaka ,ne susacağım?

- Yaa... onun için geldim.

-İyi aynı yere gidiyoruz. Bu asansör de gelmedi gitti. Bozuk galiba. Gel diğerine binelim.
Reddedeceğimi düşünüyor ya bu gazla asansörü üstüme bile yaptırır.
Başbaşa geçen bir asansör yolculuğunun ardından dedenin odasına yol aldık. Benden iki adım önde gidiyordu. Onu gören çalışanlar ayağa kalkıp selam veriyordu. Özellikle de kızlar. Odanın kapısını çaldı. Benden önce girdi odaya. Bende arkasından girdim. Kerim Dede koltuğuna oturmuş elindeki dosyaya bakıyordu. Başını kaldırıp Ilgaz'a baktı. Hiçbir mimiği oynamazken bakışları Ilgaz'dan bana kayınca gülümseyerek ayağa kalktı.
Yine Noel Baba gibi güldü. Yanıma gelip elini uzattı. Bende elini öpüp alnıma koydum

- Hazal? Hoşgeldin kızım.

-Sağolun Kerim Dede.
Kerim Dede kendi koltuğuna dönerken bende Ilgaz Bey' in bacak bacak üstüne atıp oturduğu koltuğun karşısına oturdum.