DARK RAIN

DARK RAIN 23. BÖLÜM

DARK RAIN

23. BÖLÜM

Kyungsoo sabaha kadar bekledi; elleri ellerinde, gözleri Sehun'un yüzünde bir saniye bile uyuyamadan bekledi. Bazen saçlarını okşadı, bazen ise dudaklarını avuçlarına bastırdı çekimser bir şekilde. Acaba hissedebiliyor mudur diye de düşündü. Yada uyandığında benden nefret eder mi, başlığı altındaki cümleler kemirdi beynini. Ama asla korkusu yüzünden yanından ayrılmadı. Artık korkmayacaktı. Ne ona olan hislerinden ne de onun davranışlarından korkmayacaktı.

Çünkü Sehun asla vazgeçmemişti. Ölürken bile vazgeçmemişti. Ne olursa olsun tutunmuş ve bir şekilde hayatta kalabilmeyi başarmıştı.

Kyungsoo bunun hakkını asla ödeyemeyeceğini düşünüyordu. Ama bir şeyden emindi ki o da ne olursa olsun Sehun'dan vazgeçmeyecekti. Onu sevmekten, onun yanında olmaktan veya onun ellerini tutmaktan asla usanmayacaktı.

Günün ışıklarıyla birlikte Luhan gelmişti kapıya. Uyuyamadığı çok belliydi ve ellerinde de iki kupa kahve vardı. İçeri girdiğinde gülümseyerek yaklaştı. Bu yorgun ama içten bir gülümsemeydi. Kyungsoo da Sehun'un omzuna yasladığı başını kaldırıp ona minnettar bir şekilde baktı.

"Teşekkürler Hyung." Uzattığı kahvelerden birini alınca Luhan'ın gidip bir koltuğa oturmasını izledi.

"Nasıl gidiyor? Biraz daha rengi yerine gelmiş gibi sanki değil mi?" kahveden bir yudum aldığında Kyungsoo'ya çevirdi gözlerini.

"Soluk alışverişleri de düzeldi sayılır Hyung. Çok sığ ve düzensizdi. Anladığım söylenemez ama şuan oldukça derin ve ritmik. İyi olacak biliyorum. O güçlü. Tüm her şeyden sonra yeniden burada. Elimden ne gelirse yaparım onun için. Herhangi bir duruma karşı yurt dışına bile götürebilirim tedavi olabilmesi için. Yeter ki sağlığına yeniden kavuşsun." Avuçları içindeki neredeyse sadece kemikleri kalmış parmakları tek tek okşuyordu. "Hatta onunla yemek yesin diye kavga bile edeceğim. Spor yapmaya çalışmasını yasaklayacağım." Derin bir nefesin ardından fısıldadı. "Yeter ki iyi olsun. Bir daha mutsuz olmasına asla izin vermeyeceğim."

Luhan dudaklarında içten bir gülümsemeyle başını salladı. Sehun'un ne kadar üzüldüğünü ve yıprandığını biliyordu bu ilişkiden. Sonuçta en yakın arkadaşıydı. Ama yine de Sehun asla özelini öylece ortaya döken birisi değildi. Sadece Luhan ile birlikte birkaç şişe devirdiklerinde bazı şeyler açığa çıkabiliyordu bu doğal bir şeydi. Aynı zamanda Soo'yu da tanıyordu. Değerlerini, yetiştiriliş tarzını ve ne kadar bu benliğini kabullenebilmek için uğraştığını da biliyordu. İkisinin birbirlerine bunu itiraf etmeleri yada bu ilişkiyi devam ettirmeleri çok zor olmuştu. Sonra ise en büyük sınavla sınanmışlardı. Kyungsoo'nun şuanda aldığı bu önemli kararlar Luhan'ı fazlasıyla mutlu ediyordu.

"Bunlar çok güzel adımlar Soo. Eminim Sehun uyandığında tüm bunlar için çok sevinecek." Ona ferahlatıcı bir gülümseme sunduğunda Kyungsoo da içinin rahatladığını hissediyordu. Bu dünyadaki en büyük şansı Sehun'sa ikincisi de EXO'ya sahip olmaktı. Hyungları ne zaman zor durumda olsa, hatta olmasa bile yanındalardı. Belki de herkesten uzak yaşadığı o dönemde kendi hayatına son vermesini bile engellemişlerdi.

Kyungsoo aklından geçirdiği kendisine dehşet veren hisle yutkundu. Ya ölseydi? Sehun bu dünyadayken ya O canına kıysaydı? O zaman ne olurdu kestiremiyordu ama boğazındaki yumruyu gidermek için çabaladı. Şimdi bunu düşünmek bile istemiyordu. Sadece önündeki bedene odakladı gözlerini. Bazen de kahvesinden içti. O kadar iyi gelmişti ki gergin ve uykusuz bedenine birkaç yudumu bile. Şimdiden kendini daha dinç hissediyordu. Luhan bir süre daha oturdu yanında. Hatta bir ara daha derin sohbetler bile etmişlerdi. Sehun uyandığında ailesine söylenecekler konusunda, sonra ailesine, fanlara ve medyaya nasıl yansıyacağını konuştular. En önemlisi de tüm bu olanlardan Sehun'un olanlardan nasıl etkileneceğinden bahsettiler.