"Vond jij ook dat Bram zich raar gedroeg?". Ik en Ryder zaten terug in de auto op weg naar huis maar de blik van Bram had me niet losgelaten. Vrijdag had hij mij aangekeken met zijn bekende grijns. Die grijns was nu nergens te bekennen, zijn mond was een streep. Het stond het helemaal niet goed. Bram was knap, een mooi blank huidje met blauwe ogen en zijn donkerblonde haren die altijd in model zaten.
"Ik ken hem nog niet zo lang maar hij leek inderdaad niet 100 % zichzelf". Ryder gaf een kneepje in mijn hand. "Hoe laat is het?". "Wacht ik zal even je gsm pakken". Ryder schoof zijn stoel een beetje naar achter en deed een hele rare beweging waardoor zijn been nu gestrekt was. Na veel gezucht van mij en gevloek van Ryder had ik eindelijk men gsm. "Dat duurde lang". Had ik nog gemompeld toen Ryder zijn stoel terug goed zette. "En hoe laat is het nu" Herhaalde Ryder men vraag. "3 uur." Zodra ik men gsm in men tasje had gestoken had Ryder de kans gezien om men hand vast te houden. In de auto werd er gezwegen maar de radio zorgde voor de juiste sfeer. Ryder tikte op het ritme van de muziek op het stuur met zijn duim en ik neurie zacht mee.
"Heb je misschien zin om nog even bij mij te blijven?" vroeg ik aan Ryder toen we de oprit van mijn huis op reden. "Tuurlijk". Ik was redelijk snel de auto uitgegaan terwijl Ryder alles op zijn eigen -trage- tempo deed. "Ik kan men sleutels niet vinden". Ik had ondertussen al 3 keer men tasje doorzocht en nog steeds niets gevonden. "Hebben jullie nergens een reservesleutel liggen?". "Ja dat hebben we inderdaad". Ik kon mezelf wel slaan, hoe kon ik dat nu vergeten.
"Kom maar even mee dan gaan we via de garage naar binnen". Ondertussen had ik de sleutel al gevonden maar wat me opviel was dat er meer fietsen stonden dan normaal. "Wat zit jij raar te kijken". Ik negeerde Ryder zijn opmerking en open de deur die uitkomt in de keuken. "Kom je?" ik gebaar met men handen dat hij moet volgen.
Zodra ik de woonkamer binnenkwam slaagde ik een gil en draaide me zo snel mogelijk om. "Alex" hoorde ik mijn broer ongemakkelijk zeggen. "Ik praat pas als je een T-shirt aan hebt". "Je kan je omdraaien". Zodra ik me had omgedraaid kon ik men ogen niet geloven. "Noor?". Mijn beste vriendin stond nogal ongemakkelijk naast Matt en had een blos op haar wangen. "Trut" riep ik maar het was niet bedoelt naar Noor maar naar Matt. "Mattheus jij bent hier de trut voor de duidelijkheid". Ik zag dat Noor een beetje moest lachen. "Wat?! En gebruik men volledige naam niet" Hij probeerde dreigend over te komen maar het was eerder smekend. "Of zal ik jouw volledige naam eens zeggen". Hij had een duivelse grijns op zijn gezicht. "Dat durf-" "Alexandra Marie-Roos Adams". Mijn broer had een duivelse grijns op zijn gezicht, ik had echt zin om die grijns van zijn gezicht te slaan. Ik keek even rond en ik zag zijn telefoon liggen. Zonder te aarzelen pakte ik die en gooide ik die naar zijn hoofd. "Ik hoop dat die kapot is klootzak". Had ik nog schreeuwt voordat ik boos naar boven was gelopen.
Nog steeds boos gooide ik deur van mijn kamer te hard dicht en spong op mijn bed. Hoe vaak in men kussen had geschreeuwd weet ik niet maar het meeste van mijn frustratie was weg. Toen ik terug recht kwam zag ik Ryder in de deuropening staan. Hij leunde met zijn linkerarm tegen de opening en dat zag er zo enorm sexy uit. Heel even vergeet ik dat ik boos ben op Matt en is al mijn aandacht op Ryder gevestigd. "Dus". Begint hij. "Alexandra Marie-Roos Adams". "Ik heb een hekel aan die naam". Ik gooide mezelf terug op het bed en zuchtte dramatisch waardoor Ryder moest lachen. "Sta niet zo te lachen, ik heb het recht om kwaad te zijn ik heb net mijn broer zien" Ik schudde mijn hoofd bij de gedachte alleen al. "Wat dat ook was met mijn beste vriendin". Ryder kwam voorzichtig bij mij op bed zitten. "Ik snap alleen niet dat je boos bent op Matt en niet op Noor". Ik zuchtte weer maar deze keer minder dramatisch. "Ik wist al langer dat Noor mijn broer leuk vond want als ze soms hier was waren die 2 altijd aan het flirten. Maar die sukkel van een Matt zou eerst mijn toestemming moeten vragen". Vanuit mijn ooghoek zag ik Ryder lachend zijn hoofd schudden. "Misschien moet je eens met je broer en Noor gaan praten". Ik zette me recht en ging naast Ryder zitten. "Waarom ben jij altijd diegene met de slimme ideeën". Ik zuchtte weer en Ryder schudde lachend zijn hoofd. Na nog een paar keer gezucht te hebben was ik eindelijk naar beneden gegaan.
JE LEEST
de nieuwe laatste jaars
RomanceAlexandra word al bijna heel haar leven gepest. Niet omdat ze geen vrienden heeft want die heeft ze wel alleen niet op school. Ze word gepest om haar uiterlijk, omdat ze goede punten haalt en graag leest. Ze wordt beschouwd als een echte nerd terwij...