de nieuwe laatste jaars

Ryder

Ondertussen waren er al een paar maanden voorbij en nog steeds ben ik samen met Alexandra. Ze is een grote steun voor me geweest, elke keer als ik naar de dokter moest ging ze mee. Ookal was het om men hand vast te houden en te zeggen hoe stom ik er wel niet uitzag in die ziekenhuispakjes. Elke keer dat de dokter goed nieuws had barste ze in tranen uit, wat men hart brak. Maar we wisten allebei dat er ooit een dag zou komen dat de dokter geen goed nieuws zou hebben.

"Alexandra?". Ze zat naast me in de auto mee te neuriën met een of ander rocknummer van een rockband maar ik de naam niet meer van wist. "Ja Ryder". Met haar voeten rikte ze het ritme mee terwijl ze op mijn vraag wachtte. " Het is binnenkort eindbal jij gaat toch met mij he?". Door men vraag begon ze een beetje te blozen en kreeg ze een schattige kleine grijns op haar gezichtje. "Als je vriendin hoor ik dat toch te doen". Ze giechelde een beetje. "Anders zou ik wel een heel slechte vriendin zijn". Zei ze nog voor ze terug mee begon te neuriën.

"Ik moet nog naar de schoolbibliotheek. Zie je tijdens de pauze". Alexandra drukte een snelle kus op men mond en was weg. Pas toen ik klaar was met haar na te staren besloot ik om ook naar binnen te gaan.

"Meneer Lock". Ik draaide me om en zag de directeur staan. "Meneer". Ik zag dat hij een grote stapel papier in zijn handen had." Ik heb hier enkel brochures van universiteiten en hogescholen die u misschien zouden interesseren. En de meeste richtingen die ze aanbieden duren niet langer dan 2 jaar". Dat laatste kwam hard aan. "Excuseer?" Vroeg ik op een beleefde manier. Ik voelde dat ik men achterzak nog een aansteker had zitten die ik had gestolen van Alexandra. Ze zei wel dat ze wilde stoppen maar het gebeurde nooit. Sinds dien pikte ik haar aanstekers of haar pakjes sigaretten. Ik pakte de papieren van hem aan, en zo snel mogelijk pakte ik de aansteker en stak het bovenste papier in brand. "Hartelijk bedank Meneer". Ik gooide het brandende papier op de grond en liep richting het lokaal waar ik moest zijn.

"Ryder Lock word bij de directeur verwacht". Zuchtend gooi ik men hoofd naar achter. "Mevrouw krijg ik een gangpas?". Al snel heb ik men rugzak ingepakt en sta ik aan de deur. "Wat heeft u gedaan Meneer Lock". Zuchtend neem ik de deurklink vast. "Ik heb waarschijnlijk bijna de broek van de directeur in brand gestoken".

"Neem plaats Ryder". De directeur wees naar de stoel die nog vrij was. Naast mij zat de leerlingencoördinator. "Ryder". De directeur begon te praten. "Vind jij dit gedrag normaal?". De neppe glimlach op zijn gezicht maakte me nog bozen. "Vind u het normaal dat u leerlingen discrimineert". Ik zag de leerlingencoördinater grote ogen trekken. "Het is niet omdat ik ongeneselijk ziek ben dat ik geen studie kan doen die langer dan 2 jaar duurt". Ik stond recht en pakte men rugzak stevig vast. "En meneer de directeur het spijt me zeer dat ik u veel te dure broek in brand heb gestoken". Zei ik op een sarcastische toon en gaf hun nog een neppe glimlach.

"Wat doe jij hier alleen?". Ik keek op en zag Jaxon staan. Hij glimlachte breed waardoor je zijn ijzerwinkel in zijn mond goed zag. "Alexandra zit in de aula, ze stuurde me weg". Ik zag hem met zijn ogen draaien en kwam naast me zitten. "Ga je niet naar haar? "Ik wee het niet Jax, ze gaat waarschijnlijk weer pist zijn dat ik haar aansteker heb". "De welke heb je deze keer gestolen". De enthousiaste Jaxon kwam boven. "Die met die regenboogkat". Hij gierde het uit. Bram en hij waren samen naar de kermis in de buurt gegaan en Jaxon had die voor Alexandra meegenomen. Hij vond al die zwarte maar saai. "Geef jij hem maar terug aan haar". Ik stond op en liep richting de aula.

In de aula was het voor een keertje heel druk. De laatste keer dat het zo druk was toen dat Bram ons voorstelde aan zijn vriendje Jaxon. Ik kan me het moment nog goed herinneren. Vele hadden hem uitgescholden maar ik en Siem hadden hem gesteund. En uiteindelijk zijn er ook wel mensen hun excuses aankomen bieden.

"Ryder". Ergens op de derde rij van de tafels zag ik een klein meisje met bruine haren zwaaien. Zodra ik iets dichter kwam zag ik dat Alexandra andere kleren aanhad. Haar bovenbenen waren net voor de helft bedekt door een strakke zwarte rok. En daarop droeg ze een iets korter blauw T-shirt. "Wat heb jij aan?" vroeg ik terwijl ik naast haar kwam zitten. "Jax had extra kleren voor me meegenomen, vind je ze niet mooi?". Ik bekeek haar nog eens goed. En natuurlijk stond ze hier goed mee, heel goed zelfs maar nu zou ze veel meer aandacht krijgen van jongens. "Jawel, maar vind je die rok niet een beetje te kort". "Doe niet zo flauw" Alexandra sloeg speels tegen men boterham en begon haar tas al te maken aangezien de les weer bijna zou beginnen.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Nog 3 hoofdstukken en dan zit het erop *snik snik*