Zodra ik zag dat Jaxon naast mij zat liep ik zo snel mogelijk de aula uit. Nu stond ik tegen iemand zijn kluisje geleund. Terwijl ik op adem aan het komen was zag ik het moment terug voor me. Ik was op Jaxon zijn feestje om men excuses aan te bieden. Maar toen ik hem zag was hij druk bezig met een of andere gast af te lebberen. Dat was de druppel geweest voor mij en had hem zodra hij klaar was een mot verkocht. Niet dat het veel uitmaakte maar ik voelde me eventjes iets beter.
"Bram?". Een veel te bekende stem riep men naar. Ik keek opzij en zag een overbezorgde Jaxon staan. "Wat wil je?" riep ik bot terug. Jaxon zweeg en kwam voor mij staan. "Wat doe jij nu weer hier moet jij niet naar je vriendje gaan?". Ik voelde de woede weer in me opborrelen. "Die jongen die ik had gekust is men vriendje niet. Ik had hem gekust als wraakactie". Zuchtend zette Jaxon een hand op mijn schouder die ik er al snel afduwde. "Ik was op jouw feest om men excuses aan te bieden en ik hoopte dat ik wat wij ook hadden nog kon redden". "Bram, dat kan nog altijd". Ik schudde men hoofd. "Jij" Ik boorde men vinger in zijn stevige borstkas. "Jij met je stomme wraakactie heeft alles verpest. Jij hebt mij gekwetst". Ik haalde even diep adem. "Ik wou jou als mijn vriendje voorstellen aan mijn vrienden. Maar nee meneer wou wraak waardoor ik de hele zaterdag namiddag in het ijssalon men verdriet zat weg te eten"
Zonder nog achterom te kijken loop ik de gang uit. Weg van Jaxon, weg van de school. Weg van al de problemen, en weg van het feit dat ik nog niet uit de kast ben gekomen.
JE LEEST
de nieuwe laatste jaars
RomanceAlexandra word al bijna heel haar leven gepest. Niet omdat ze geen vrienden heeft want die heeft ze wel alleen niet op school. Ze word gepest om haar uiterlijk, omdat ze goede punten haalt en graag leest. Ze wordt beschouwd als een echte nerd terwij...
