A Whole New Life

HOOFDSTUK 2

Hij kon blijkbaar nog arroganter zijn! Ik kon mezelf wel op mijn hoofd slaan. Wat dacht ik ook?! Dat hij vandaag vriendelijk ging zijn als hij gisteren ook al arrogant deed.
Ik kon me de rest van de les niet meer concentreren. Terwijl ik normaal wel een goede studente was, wat doet die jongen toch met mij..

Ik ben opgelucht als de les eindelijk gedaan is. Het leek wel alsof die leraar heel de tijd ging blijven praten en dan nog op zo'n luid volume.

De volgende uren gingen sneller voorbij. Bij maths en US History zat Thomas ook in mijn klas, gelukkig waren er dan wel nog andere plaatsen vrij.

In de middag ga ik bij Natalie, Marie en Elizabeth zitten. "Wel, wel wie we daar hebben. Hoe was het met Thomasje?" zegt Natalie lachend.

"Wat?" zeg ik verbaasd.

"Wat?" doet Elizatbeth me na.

"Je hebt gisteren tegen hem opgegaan tijdens de muziekschool en hij zei bijna niks terug?! Je mag van geluk spreken! Normaal heeft hij iedereen een hele preek, zodat ze nog banger van hem worden!"

"Je hoeft niet te overdrijven, hij is echt arrogant! Zo'n klootzak heb ik nog nooit tegengekomen." zeg ik lachend.

"Hij valt wel mee, hoor" zegt Marie. We kijken haar alle drie raar aan. "Wat?" We proesten allemaal in lachen uit. "Zit iemand van jullie in het hockeyteam?" vraag ik dan.

"Jep, het hockeyteam is de beste!" juicht Elizabeth.

"Dat hoop je omdat jij erin zit" lacht Marie. We beginnen weer allemaal te lachen.

"Zit jij er ook in?" vraagt Elizabeth als we gestopt zijn met lachen.

"Ja, op mijn vorige school was ik aanvoerder" zeg ik trots.

"Nou, dat komt goed uit we hebben er nog een nodig."

De middagpauze is voorbij en samen met Natalie loop ik naar French. Ik verlang al naar de hockeytraining, hopelijk is het net zo leuk als in mijn vorige school.

De hockeytraining is veel intenser dan in mijn oude school vind ik. Maar gelukkig lukt het allemaal goed. Als ik na mijn douche bij mijn locker sta merk ik op dat Elizabeth bij me komt staan. "Ik zou snel doen als ik van jou was. De jongens van het footballteam komen straks douchen en geloof me daar wil je niet bij zijn. Tenzij je iets wil zien natuurlijk" ze knipoogt en lacht. Ik kijk haar raar aan, wat wil ze daar nu weer mee zeggen. Ze moet mijn rare uitdrukking hebben gezien want ze rolt met haar ogen en zegt "de jongens en hun spiertjes natuurlijk." Ik moest lachen, ik had het kunnen weten. "Vlug, ze komen" haalt ze me uit mijn gedachten. Snel trek ik mijn kleren aan. Net op tijd, de jongens komen binnen en ik hoor ze al direct fluiten en dingen tegen elkaar over ons zeggen. Typisch jongens, ahja ik zal het maar gewoon moeten worden zeker..

Als ik thuis kom is mijn moeder al thuis. "En hoe was het vandaag?"

"Je weet wel school is school.."

"Heb je nog vrienden kunnen maken? Heb je huiswerk?"

"Ja en nee. Wat eten we?"

"Spaghetti."

"Hoe was het met Brad vandaag? Hebben jullie nog gepraat over gisteren?"

"Hij neemt me vrijdag mee naar een theater" gilt mijn moeder en ik lach.

"Chillax mam" lach ik.

"Hoe was je hockeytraining?"

"Lastiger dan in België."

"Wanneer moet je naar de muziekschool?"

"Vrijdag heb ik les en morgenvanavond is er een openingsconcert."

"Oh leuk! Ga je gaan?"

"Ik weet het nog niet."

"We kunnen samen gaan als je wil."

"Ja, misschien. We zien nog wel."

Na het eten krijg ik een bericht van Natalie. Kom je morgen naar het concert van de muziekschool?

Misschien.. :) zend ik terug.

Je moet echt komen! Zo leer je mensen van in de buurt kennen. En we kunnen er jongens spotten ;)

Misschien moet ik wel gaan, dan leer ik wat mensen kennen want eigenlijk ken ik alleen nog maar Natalie,Elizabeth en Marie. En ik hou van muziek! "Mam, ik zal toch naar het openingsconcert gaan, er zijn veel jongeren en Natalie zal er ook zijn." Mijn moeder is blijkbaar opgelucht en zegt "heel goed meisje leer maar nieuwe mensen kennen." Typisch iets voor haar om te zeggen. Ik weet wel dat ze wil dat ik veel vrienden maak, maar dan nog moet ze niet over enthousiast zijn! Ik mis België en mijn vrienden daar nog altijd... Ik zal straks met ze skypen en dan gaan slapen.

Wat ik niet wist was dat Thomas ook op het concert ging zijn..

Sorry dat het zo lang duurde voor er een nieuw deel opkwam. Maar met de examens is het nogal moeilijk.. hopelijk vonden jullie het mooi!!