'Howly shit! Ik ben het maar.' Zegt Thomas verontwaardigd en steekt zijn handen omhoog als gebaar dat hij niks bij zich heeft.
Een luide zucht van opluchting verlaat mijn mond.
'God! Ik dacht dat je mijn v-.. ' nee dat mag hij niet weten '-kweet niet wat was.' Zeg ik snel.
Hij begint lachen. 'Kijk je dan niet op je gsm?'
Ohjah juist hij had een bericht gestuurd. Alleen heb ik het niet serieus genomen..
'Mag ik binnenkomen? Het is nogal koud buiten..' vraagt hij twijfelend.
Is hij onzeker over zijn vraag?! Hoe schattig! Ik zal hem er maar niet mee uitlachen anders doet hij het nooit meer.
'Jah tuurlijk.' Ik stap opzij en open de deur zodat hij kan binnenkomen. Daarna doe ik hem weer op slot.
Je kunt misschien wel denken dat ik paranoïde ben maar met zo'n vader is dit normaal, geloof me. Ookal zegt hij dat hij veranderd is.
Ik zet de kandelaar terug op de dressoirkast en loop Thomas voor naar de woonkamer.
'Dus wat wil je doen?' Vroeg ik terwijl ik ging zitten.
'Ik zie dat je een film wou kijken.'
'Euh ja ik keek als er wat interessants op tv te zien was. Wil jij een film kijken?'
'Ja is goed.'
Ik start netflix op en geef dan het bakje aan Thomas. 'Kies maar wat, ik ga popcorn maken en drinken halen.'
'Okeeh. Is het gelijk wat?'
'Ja hoor. Overdreven horror hoeft wel niet.' Lach ik. Ik begin popcorn maken en vraag dan aan Thomas wat hij wil drinken. Als de popcorn klaar is zet ik alles op een dienblad en loop terug naar de keuken.
Als ik het dienblad veilig neer heb gezet zonder morsen, kan ik eindelijk kijken welke film hij heeft opgezet.
'THE MAZERUNNER!!!'
'Vind je het goed?' Lacht hij.
Overbodige vraag..
'Duuh.'
En dan vertrekken ze in die helikopter.. Zonder Chuck. Iedere keer opnieuw vind ik het zo erg dat hij dood gaat.. en ik heb de film al zeker 8 keer gezien.
Nu is het wachten tot de derde film uitkomt. Hopelijk is Minho niet dood!
Tijdens de film had Thomas zijn arm rond mijn schouder gelegd. En dat was zeeeeer subtiel gegaan.
Hoe laat zou het zijn? Eigenlijk ben ik best wel moe. Kort na die gedachte verlaat een geeuw mijn mond.
Thomas heeft het opgemerkt en lacht. 'Ik ga dan maar eens.' Hij doet zijn arm van rond me weg en staat rustig op.
Direct voel ik hoe hij de warmte met zich meetrekt. Ik kijk naar hoe hij zich uitstrekt.
Eigenlijk is hij echt nog niet mis!
'Staren is onbeleefd, kleintje.'
'Kleintje?!' Vraag ik nep beledigd met een hand op mijn hart.
'Ja je bent kleiner dan mij hoor.'
Ik ging recht staan op de toppen van mijn tenen en dat was het moment waarop Thomas in lachen uitbarstte.
Zelfs op de toppen van mijn tenen was ik nog een beetje te klein. Ik begin ook te lachen en ik denk dat we zowat alle twee de slappe lach krijgen.
Als we uitgelachen zijn, volgt er een aangename stilte.
'Nou dan ga ik maar.'
Ik zou wel willen zeggen dat hij mag blijven slapen, maar wie weet hoe hij morgen tegen me doet... en ik ben niet klaar om gekwetst te zijn zeker niet door hem!
'Ja doei!'
Ik loop nog mee naar de deur waar we nog even praten.
'Bedankt dat ik mocht komen.'
'Je gaf me niet echt een keus.' Lach ik.
Hij staart wat naar zijn voeten.. heb ik hem nu beledigd?!
'Grapjeee!' Zeg ik snel.
En daar komt zijn glimlach weer.
'Tot morgen?'
'Morgen is het zaterdag, ik weet niet hoe het met jou zit, maar op vrije dagen ga ik echt niet naar school.' Lach ik weer.
Waarom lach ik altijd zo dwaas in zijn buurt?!
'Euhm jaah we zien wel.' Lacht hij ongemakkelijk. Zag ik nu een gekwetste blik in zijn ogen?! Ughr!! Ik ben echt dom!
'We kunnen misschien wel afspreken..' zeg ik voorzichtig en stil.
'Jaaa?' Zijn hoofd schiet omhoog. Hij is even verbaast door zijn eigen actie maar herpakt zich snel. Hij hoest kort en zegt dan 'dat kunnen we natuurlijk doen.'
'We zenden nog wel.' Glimlach ik. Waarom moest hij nu zijn blijheid verbergen? Jongens zijn soms zo raar! Waarom laat hij zijn oprechte gevoelens niet gewoon zien?
Doordat ik zo in mijn gedachten bezig ben, heb ik niet door dat Thomas wat naar voor gekomen was. Wat moet ik doen?!
Zijn zachte lippen komen op mijn wang terecht.
'Tot later!'
Stomverbaasd keek ik hem na.
'Da-daaaag!' Zei ik als een domme koe en zwaaide nog altijd stomverbaasd van de kus.
Wat doet deze jongen toch met me? Ik bedoel het was maar een kus.. en dan nog maar op de wang. Maar hij duurde wel langer dan normaal. Of was dat mijn verbeelding.
Tijd om te gaan slapen. Ik pieker er morgen wel verder over.
Ik word wakker gemaakt doordat mijn gsm maar niet stopt met trillen en oplichten. Blijkbaar heeft de wereld me nodig.
Ik strek mijn arm uit, maar kan net niet aan mijn nachtkastje waar mijn gsm opligt. Ook liggen er nog allemaal dingen waarvan ik voor de helft niet weet waarom.
Dan maar anders proberen mijn gsm te pakken. Één rondje draaien moet gaan. Gelukkig ben ik net op tijd om af te remmen, anders lag ik nu op de grond.
Eindelijk heb ik mijn gsm kunnen pakken. Er vallen wel andere dingen van mijn nachtkastje op de grond, maar hej wie zegt dat ik goed kan zien in het donker.
Ohh het is toch al half tien, ik dacht veel vroeger
8 nieuwe berichten
Okeeh?! Misschien de volgende keer niet vergeten mijn gsm te checken voor het slapen gaan? Best een goed plan denk ik.
4 van Flore, 1 van mama en 3 van Thomas.
Eerst die van mama:
Ben even een wandeling gaan maken, zal passeren bij de bakker, dan kunnen we samen eten en nog wat praten? X
-8u08-Waarom zend ze met een x-je dat doet ze nooit.. Ik zend vlug een ok berichtje terug.
Dan Flore:
Omggg je gelooft nooit wat er gebeurt !! -23u58-Antwoord!! Ligj serieus al inj bed? -00u00-
Is Thomas ook al naar huis? Want ik zie hem nergens. -00u01-
Goed aangezien je het zelf niet vraagt om een of andere rare reden. Alex is daarjuist voor me opgekomen bij Taylor en haar marionetten! Je had hun moeten zien!! Ohjaah heel misschien hebben we gezoend.. :)))) -00u24-
Vlug stuur ik een bericht terug naar Flore en vraag naar alle details.
Dan nu de 3 berichten van Thomas:
Ik vond het echt leuk met je vanavond! -00u12-Slaap je al? Slaapwel! X -00u21-
Zin om af te spreken..? -09u14-
JE LEEST
A Whole New Life
RomanceEmma, een 17-jarig meisje verhuist met haar mama van België naar Santa Barbara in Amerika. Niemand kent de reden van hun verhuis. In het begin kent ze niemand maar dat verandert snel als ze tegen een jongen aanloopt. En wat voor een! Eerst kunnen ze...