[Zed's POV]
Hindi ako mapakali habang hinihintay yung Doctor na lumabas. Sunod sunod din ang pag buntong hininga ko. Umupo ako at napahilamos nalang ng mukha. She don't deserve this. I don't know what to do if I'll lose her. Napasandal nalang ako at napapikit, please save her...
Napatayo ako bigla ng bumukas ang pinto ng OR at lumabas ang doctor.
"Doc, how's my wife?" Tanong ko agad. She sigh "She's in a critical condition right now, she lost too much blood. Kaya kailangan siyang masalinan. Good thing we still have a type B blood . " Ang dami nga talaga ng dugo ang nawala sa kanya. I know she'll be safe. "But...." Kinabahan ako bigla at napatingin sa doctor. "The baby didn't survive. I'm sorry, nakunan siya dahil sa impact ng pagkakabangga niya. We're very sorry"
O_o
Parang huminto bigla ang mundo sa narinig ko.
Nakunan?
She was pregnant?
Damn! Napasuntok nalang ako sa pader dahil sa galit at napaiyak. It's all my fault. Wala akong kwentang asawa. I let our baby dies.
Kaya pala ganun siya. Dahil buntis pala siya. Uhg!!!! Mood swings. Minsan sweet, galit, pikon, mabait dahil nga sa buntis siya. Bakit hindi ko napansin yun?
***
After the operation, they move Stacey in a VIP room as I ordered. They told me that she'll undergo a series of test and observation.
"Let's wait 2 or to 3 days to gain her consciousness. For now her vital signs are improving" sabi nung Doctor. "Thank you" sabi ko. Umalis na siya pagkatapos niyang icheck si Stacey.
Hindi ko alam kung paano ko sasabihin sa kanya na nakunan siya. It must be hard for her. Umupo ako sa upuan na nasa tabi ng hospital bed niya.
"I'm sorry for putting you in this situation , hon" alam kong hindi niya ako naririnig but I don't care.
I kissed her hand. I already miss her voice, her cuteness, I miss her so much.
------
Magkasabay na dumating sila Mommy at yung kaibigan ni Stacey. Dia and Ellis, I called them and they are really worried about what happened to Stacey.
"Nakita mo ba ang plate number nung car na nakabangga kay Stacey?" Naiiyak na sabi ni Ellis habang nakatingin kay Stacey na wala pang malay. "Mapapatay ko talaga ang nakabangga sa kanya. Ni hindi nga siya tumulong" Dia hissed.
"Anong nangyari kay Stacey?" Napatingin kami kay Lola na papasok at naiiyak na lumapit kay Stacey. "Bakit mo pinabayaan ang asawa mo?" Galit na sabi ni Lola habang umiiyak kaya napaiyak nalang din yung mga kaibigan ni Stacey.
"I'm sorry" Nasabi ko nalang. I don't know how to explain and tell everything to them.
"Pinagkatiwala ni Sebastian ang anak niya sa atin tapos pababayaan mo lang!" Galit niyang sabi at hinampas ako. Nanatiling nakayuko lang ako. I deserve this. I didn't protect my wife. "Ma, tama na " nilayo ni Mommy si Lola sa akin saka pinaupo. Alam kong disappointed siya sa akin.
"It's all my fault. Walang kasalanan si Zed dito" nag init bigla ang ulo ko ng makita ko si Zane. Naikuyom ko ang kamao ko. "Anong ginagawa mo dito?!" I yelled. Kwenelyuhan ko siya, malaki ang kasalanan niya. "Tumigil nga kayong mga bata kayo!" Hindi ko pinansin si Mommy. Gusto kong suntukin ang pagmumukha ni Zane ngayon.
BINABASA MO ANG
My Po-faced Teacher Is My Husband [ Major Editing ]
FanfictionPasaway na estudyante sa kanyang terror na asawa. I'm proud to say that "My Po-faced Teacher is my Husband" "Is it possible for us to love each other despite of the circumstances and lies? Are we strong enough to become a real couple? We'll be able...