My Po-faced Teacher Is My Husband [ Major Editing ]

Epilogue

******

9 months later...

Stacey Dela Rama Menzel

Hindi ko inaakala na magiging ganito ka ganda ang lovelife ko. Haha! It was just an arrange marriage. And imagined, professor ko pa siya nung college at ang terror pa. Who would think na maiinlove kami sa isa't isa right?

Pag naaalala ko ang mga nangyari, natatawa nalang ako. Sa lahat ng mga pinag daanan namin ,nanatili parin kaming matatag.

February 14. 6:00 AM

"Happy Valentine's Day, hon" hinalikan ni Zed ang pisngi ko at ngumiti sa akin. "Hey, are you okay?" Napahawak ako sa tummy ko. Ang sakit T___T "Hon, may masakit ba saiyo?" Nag aalalang tanong ni Zed.

Parang gustong lumabas na ni baby. Huhuhu! Napahawak ako sa balikat ni Zed. Pinagpapawisan narin ako.

"Dalhin mo ako sa hospital...." Mahinang sabi ko. Napapikit ako dahil sa sakit. Ito na ata yun. "W-what? Are you in pain?" Hay naku! Tiningnan ko ng masama si Zed. Kitang nahihirapan na ako, dakdak parin siya ng dakdak.

"Letse! MANGANGANAK NA AKO!" sigaw ko. Nanlaki naman ang mata niya at agad akong binuhat. Huhuhu! Ang sakit. "Okay okay. Hold on hon." Natataranta niyang sabi. "Maka hold on ka na man diyan, hindi naman ako mamatay noh!"  naiinis kong sabi.

"Manang! Pakidala ng mga gamit ni Stacey" utos niya kay Manang na nanlaki ang mata ng makita ako. Huhu! Manganganak na ako. "Opo Sir!"

Pinasok na ako ni Zed sa kotse at dali dali niya itong pinaandar. Napahawak ako sa tummy ko. Shit! Mukhang excited lumabas si baby.

"Hon, composed yourself. Malapit na tayo" sabi ni Zed na halatang kinakabahan. "Anong composed yourself ang sinasabi mo diyan?! Magmaneho ka na nga lang!" Naiinis kong sabi. Salita pa kasi ng salita e. Siya kaya ang magbuntis kung maka composed pa siya-- aray T____T

----

Dali dali akong sinakay sa wheelchair at pinasok sa delivery room. My water just broke down.. Huhuu! Nakita ko namang nakasuot ng hospital gown at mask si Zed.

"Stacey, you can do it. Now push!" Sabi ni Doc. Menerva. Naramdaman ko naman ang sakit at ang paghawak ng kamay ni Zed sa akin. Naluluha narin ako habang push parin ako ng push. Huhuhu! "Push!"

"Waaaaa!!!!" Hiyaw ko at napahigpit ang hawak ko kay Zed. "You can do it hon. I'm here" napatingin ako ng masama kay Zed. "Manahimik ka! Palit kaya tayo?" Aray! Pinunasan niya ang luha ko.

"One more push!" I push and push hanggang sa maramdaman ko ang paglabas ni baby. Hindi ko maexplain ang feeling nung marinig kong umiyak yung baby ko. Huhuhu!

"It's a baby boy!" Nakangiting tumingin ako kay Zed. He's teary eyed and he kissed me.

"Another one is coming, Stacey. You have a twin babies" nanlaki ang mata ko sa sinabi nung doctor. H-ha? Kambal?! Nanlaki din ang mata ni Zed at naramdaman ko ulit ang sakit. Shete! "Push!"

"Ahhhhh!!!!" Naiyak na naman ako. Habang si Zed pinupunasan ang luha ko. "You can do it, hon. I love you" I smiled.

"Push!"