ŞOK

9.3K 605 140
                                    


Hemen toparlanıp dikleştim . Sen gözlerini bana dikmiş bakarken kalbim öyle çarpıyordu ki saçmalamak istemiyordum.

Gözyaşlarımı silip, sık sık yutkundum. Sen ise biraz daha eğilip benimle göz teması kurmaya çalıştın. Gözlerimi senden kaçırırken.

"Bir sorun mu var?" Diye sordun tekrar.

Ağzım bir anda kurumuş gibiydi bu hissi yok etmek için, yeniden yutkunup

"İyiyim " Diye fısıldadım. Başını sallayıp yanımdaki sıraya oturdun. Elini başına yaslayıp öylece bana bakmaya devam ettin. Bense bunu yapmaman için dua ediyordum. Evet bana bakmanı istedim ama bana böylesine bakarken.

Yaşamak sence kolay ?


Bir anda yanımda belirmenle fazlasıyla şaşırmıştım. Bu ilgi alaka nerden geliyordu elbette bilmek istiyordum ama bir tesadüfte olabilirdi. İkinci seçenek kalbimde ağır basarken.

Telefonunun melodisi bu boş sınıfta yankılanmaya başladı. Sen arayanın kim olduğunu anlamış gibi elini bıkkınca ceketinin cebine soktun. Ardından telefonunu çıkarıp ekrana baktığında yanılmamış gibiydin. Gözlerini abartılı bir şekilde devirip,


"Ne var !" Diyerek telefonu açtığında. Böylesine sinir olduğun kişinin kim olduğunu merak etmiştim.

"Kaç defa diyeceğim bunu! Seninle bir yere gitmeyeceğim "

Saçlarını sıkıntıyla karıştırmaya başlarken karşındakini uzun süre dinledikten sonra, gözlerin beni buldu.

Meraklı gibi görünmemek için anında önüme döndüğümde.

"Çünkü başka biriyle geleceğim bu yüzden sana ihtiyacım yok bunu anla artık" dedin.

Nereye gidecektin ? Kimi bulmuştun? Ve konuştuğun kişi kimdi?

Bakışların bana daha da yoğunlaştığında

"Akşam görürsün ' deyip telefonu kapattın. Olduğum yerde daha çok diklenip, sakin kalmaya çalışırken yerinden kalkıp sıramın tam önünde durdun. Ardından ellerini sıraya koyup bana doğru eğildin. Bense o güzel kokunu yakından hissetmiş ve adeta büyülenmiş gibiydim.

Bakışlarımı olabildiğince yüzüne çevirdiğimde.


"Bu akşam vaktini bana ayırabilir misin ? Hana.."  dedin.

NOTHING LIKE US✔  (Jeon Jungkook)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin