The Four Elementals

Chapter 38:Buwan

Arianna's POV

Minsan pala masama ang maging mabait.Masama ang maging mahinhin dahil minsan inaapak-apakan ka na lang ng mga tao,at ang mas masaklap niloloko pa.

Akala ko siya na ang hinihintay ko sa buong buhay ko.Simula nung makita ko siya,nagustohan ko siya at naging masaya ako nung palaging kami ang naging partner lalo na nung sabihin nilang siya ang itinakda para sa akin.

Naging mabait ang pakikitungo niya.
Sweet at napakamahinhin tulad ko.Mabait...lahat na ng gusto ko nasa kaniya.How come na nung training nagkaganun siya?

Nandito lang ako ngayon sa harap ng batis dito sa academy.Ang ganda dito,'yan lang ang masasabi ko.Napakarelaxing...

Pinaglaruan ko ang tubig.
Pinapaform ko ito ng kahit na ano,just to make myself amused and happy.

"You and I,
We're like fireworks and symphonies exploding in the sky.
With you, I'm alive
Like all the missing pieces of my heart, they finally collide.

So stop time right here in the moonlight,
'Cause I don't ever wanna close my eyes.

Without you, I feel broke.
Like I'm half of a whole.
Without you, I've got no hand to hold.
Without you, I feel torn.
Like a sail in a storm.
Without you, I'm just a sad song.
I'm just a sad song." dahil sa kalungkutan ko napaawit na ako.

Patuloy ko pa ring pinaglalaruan ang tubig.Nakatingala ako sa taas habang pinagmamasdan ang napakalaking buwan.

Mayamaya ay biglang tumulo ang luha ko.

"Mom...Dad,namimiss ko na kayo.
Alam ko na dahil sa amin ay nawala kayo....miss na miss ko na kayo....magkita pa kaya tayo,kung nasaan man kayo ngayon sana masaya na kayo"sambit ko habang nakatingala sa kalangitan.

"Maririnig ka rin nila"
sabat ng isang boses.

Napatingin ako sa likod ko.
Isang gwapong lalaki ang aking nakita.
Ano naman ang ginagawa ng isang 'to dito.

"May I sit with you?"
tanong niya. Tumango na lang ako.

"Akila,ako si Akila nice
to meet you Water Princess"
pagpapakilala niya.

"Arianna,nice to meet you,Akila.
Pwede na tawagin kitang Aki?"-ako

"Sure,first nickname ko"-ako

Mayamaya ay napatawa na lang kami sa di ko malaman na dahilan.Napahinto rin naman kami. Tiningnan ko siya bago ko ibaling ang tingin ko sa kalangitan, if I would describe him... His facet holds a calm expression, his eyes are blue as the ocean that with a gaze on it you'll be pulled deeper, his lips are thin and pinkish. His complexion is tan, his body well built. All those from a glance, pretty sure habulin rin ang lalaking 'to.

"Ano po ba ang problema at mag-isa kayo dito?" Tanong niya saka nagtapon ng bato sa batis.

"Problema?....siguro?" Sarkastiko kong sagot sa tanong niya. Nahawaan na ata ako nina Flame at Airah eh.

"Oo nga 'no. Problem" saad niya saka siya napatawa ng mahina, I did the same to lighten up the mood.

"Naku!hindi ko sinasadya na magpilosopo,pasensya na talaga" pagbawi ko, baka naman kasi isipin niya na ang sunget ko naman which is not true.

Di ko naman sinasadya na magpilosopo sa kaniya eh,sadyang bad mood lang ako ngayon...aish!

"Pasensya na talaga"dagdag ko pa.

"Naku! okay lang.
Nagtatanong pa kasi ako eh masyado na ngang obvious"Usal niya saka hinimas ang batok niya, what he said just made me feel guilty.

Napahawak na lang ako sa aking batok saka ngumiti ng fake. Ano ba kasi 'tong nagawa ko?Tsk!

"So....alone in the lake Maruwali,broken hearted ka 'no?"nabigla naman ako sa tanong niya.

"B-Broken hearted?M-Maruwali?"
tanong ko.

"Pano mo naman nasabi 'yun?"
pagpapatuloy ko.

"Lake Maruwali,a place were broken hearted elementalist go. To relax and forget stuffs"sagot niya ng nakangiti.

"Wala akong alam....hehe"

"Okay lang yun....so what happened sa Mom and Dad mo?"

Napalungkot ako sa tanong niya.
Nakita ko naman na nabigla siya kaya pilit niyang binawi ang tanong niya.

"Naku!pasensya!pasensya!hindi na mauulit!pakiusap huwag niyo po akong parusahan"pagsusumamo niya saka lumuhod sa harapan ko.

Sa di ko matukoy na kadahilalanan.
Tumawa ako ng tumawa sa kaniya kaya naman napakunot noo siya.

"May mali po ba akong nasabi mahal na prinsesa?"tanong niya nung natahimik ako.

"Hahaha,wala naman ang cute mo lang kasi"sabi ko saka bigla kong napansin na napablush siya.

Napakamot naman siya ng batok niya saka ako sinabayan na sa pagtawa.Nagtagal rin ang usapan namin hanggang sa nabanggit ko na sa kaniya ang lahat-lahat.

"Madalas kasi kapag nakalabas ang buwan sa kalangitan ay lumalabas kami nina Mommy at Daddy para magcamp.We always enjoy that camps.
Masaya kaming magkakasama at nag-uusap until those.....augh,
basta! nung dumating sila nasira ang lahat sa amin,sa akin!"sabi ko sa kaniya.

"Ah pasensya na kung ganun, condolence....alam mo ba na wala akong mga magulang o kahit pamilya man lang?Pero para sa kanila nagpapakabuti ako.Kahit nung simula ay mahirap,masasanay ka rin"
nakangiti niyang turan.Kahit siya nakangiti.Hindi mo maipagkakaila na malungkot ang ngiti niyang 'yun.

"Pasensya na,akala ko na masahol na ang nangyari sa mga magulang ko mas matindi pala ang sa'yo."
sabi ko saka siya yinakap.Hindi ko alam kung bakit ko yun ginawa.Ang alam ko lang ay naiiyak na ako kaya yinakap ko siya.

Simula ngayon Akihito,kakalimutan na kita.Itaga mo sa bato,wala ka na sa akin!

Akihito's POV
Oo na ako na ang nagluko.
Nakakainis man isipin pero ginawa ko 'yun.Kahit na para lang 'yun sa training ginawa ko kasi alam ko na pareho kami ng ugali nito. Ginalit ko siya para gumaling siya,kaso nasobrahan ata.

Sa kasamaang palad,
Ngayon ay nasaktan ko siya.
Nasaktan ko ang puso ng prinsesa ko.
And seeing her with other man,breaks the hell out of me!

Nandito ako sa likod nila.
Nakatingin sa kanilang yakapan at tawanan at kwentuhan.Kanina pa ako nandito actually,lalapit na sana ako nun kaso dumating 'tong isang 'to kaya pinagmasdan ko na lang....

"Wala na nga ba akong pag-asa?
PATAWAD NASOBRAHAN...."

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~