Snow White and the 7 Gangsters

Chapter 16: Haze Mantallion

Chapter 16: Haze Mantallion

(Zia's POV)

Sinipa ko ng malakas ang pinto dahilan para ma-alerto ang mga Tauhang nakabantay sa loob ng VIP Room. Isa-isa silang naghablot ng baril at itututok na sana sa akin pero agad nilang ibinaba ang kamay nila ng ako ang makita nila.

"Lady Snow." at lahat sila ay yumuko sa harap ko tanda ng respeto.

"Where the hell is him?" pormal na tanong ko pero may autoridad sa tono ng boses ko.

"In his room, Lady Snow. This way.." iminuwestra ng isang Tauhan ang kamay niya sa kaliwang bahagi niya kung nasa'n ang kwartong tinutukoy niya.

Hindi na ako nagsalita pa't naglakad agad patungo sa kwarto. Pinihit ko agad ang hawakan ng pinto at agad itong binuksan.

Nagdidilim ang paningin ko ng makita siyang prenteng nakaupo sa Sofa habang may hawak na baso ng alak.

"Haze" diin na banggit ko.

"My Queen. You're here. Thanks for coming--"

Hindi niya naituloy ang pagsasalita ng agaran ko siyang sinunggaban. Inagaw ko muna ang basong hawak niya at malakas na itinapon kahit saan bago ko siya kwinelyuhan.

"What you did is unacceptable! How dare you do that to one of my friend??" galit na galit kong sigaw sa kanya.

"Chill Queen, daplis lang iyon." natatawa pa niyang sabi. Mas lalong nag-init ang ulo ko.

Mas lalo kong diniinan ang pagkaka-kwelyo sa kanya,  "Daplis lang?" nagdukot ako ng maliit na punyal sa bulsa at idinantay ito sa leeg niya.

"As far as I know, you don't want your body to be injured. Can i stab your neck?" ngisi kong sabi.

Nanlalaki ang mata niya at napapalunok sa sinabi ko. Alam ko ang kahinaan ng Taong ito. Mukha lang siyang nakakatakot pero alam kong kinakakatakutan niya ang masugatan. Kaya nga umaasa lang siya sa akin at sa mga Tauhan niya. Gawain niya lang ang mang-utos pag may Tao siyang gustong ipaligpit.

"Queen. That's not a good joke." he said seriously but the fear in his eyes was obvious.

"You know I'm not kidding, Haze. I know you well. You're one hell-scaredy cat. Your people don't know your weakness, but I know it very well. You are afraid to fight. Ah, no, let me rephrase that: You don't know how to fight. You only use your position and power to get your people to follow you. But I'm sorry, I'm not like that." itinago ko ang punyal sa bulsa ko at tumayo ng tuwid sa harap niya.

"T-that was so close.." hinihingal na banggit niya sabay buhaghag ng necktie niya. Takot talaga siyang masugatan. He has a Phobia, Traumatophobia. Fear of war or physical injury.

Naging isa siya sa Boss ng Organisasyon ng dahil lang sa Ama niya. Nag-iisang anak lang kasi siya kaya sa kanya ipinamana lahat ng ari-arian ng pamilya nila.

"Tsk. You are afraid of me but you still fight me."

"I have to! My father will kill if i don't bring you back. The clan is really need you, Queen!"

"Not now, Haze! I have something more important to do here. Why did we become partners if you just depend on me for everything? Are you afraid of your dad? Then fight him! You are the boss of the clan! Stop being subservient to your father."

"But I need you.."

Napabuga ako ng marahas. "You know that i don't feel the same way, Haze."

"Is that because of that Guy name Zai?!" galit na tanong niya. Tumayo siya at humakbang palapit sa akin.