Princess Maid

Chapter 12: He knows

He's mylabs, Xander Feliciano

-------------------------------------------->

(Xander’s POV)

 

 

 

Nang medyo napakalma ko na si Phoeliz niyaya niya na ako umuwi sa kanila, syempre ako naman si hatid.

“Diyan lang” sabi niya sabay turo sa bahay, malungkot pa rin yung tuno ng boses niya. In-stop ko yung kotse sa mismong tapat ng bahay na tinuro niya. Ako ang unang lumabas ng kotse para pag-buksan siya.

Ngayon asa tapat kami ng bahay nila naka-tayo, hinarap niya ako pero naka-tungo lang siya. Siguro dinadamdam pa rin niya yung nangyari.

“Thank you” matamlay niyang sabi sa akin

“Don’t worry everything will be fine, I promise” sabi ko dito habang yumuko ako para maabot ng tingin ko yung mukha niya, nakita ko naman na may pumatak na naman na luha galing sa mata niya

“Stop crying” tapos pinunasan ko ng palad yung pisngi niya na meron luha niya

“Pwede ba hindi siya bata para patahanin mo” napa-tingin naman ako sa harapan ng bahay kung saan nang-ggaling yung boses, and I saw Zef na hindi maipinta yung mukha.

Parehas napunta yung attention namin kay Zef nang lumakad ‘to papalapit sa kinatatayuan namin

“Get inside” medyo inis niyang utos kay Phoeliz, hinarap naman siya ni Phoeliz pero maya-maya din nilipat niya yung attention niya sa akin

“Thank you ulit” sabi niya sa akin

“Wala yun” sabi ko na lang

“I said get inside! Hindi ka ba nakikinig?!” ngayon maka-sigaw na si Zef kay Phoeliz, I don’t like his attitude towards his girlfriend. Hindi dapat ganito yung pag-trato niya sa GF niya.

Hindi na lang pinansin ni Phoeliz yung pag-sigaw niya, pumasok na lang siya sa loob.

“You” pagtutukoy sa akin ni Zef, pero hindi ko pinansin yung sinabi niya

“Bakit mo naman sinigawan si Phoeliz?” pagtatanong ko sa kaniya kasi hindi tama yung ginawa niya kanina