"Break na tayo Karen!"
"Pero Eivan hindi pwede! Mahal kita. Hindi ko kakayanin kung mawawala ka sakin! Tsaka pwede pa naman natin ayusin 'to diba? Ano bang problema? Eivan, mahal kita. Mahal mo rin naman ako diba? Don't leave me. Please. I love you."
Habang sinasabi ko ang mga katagang yan, hindi ko mapigilan ang sarili ko na umiyak.
"No. You have to understand me."
"Understand you? Paano kita maiintindihan kung hindi mo pinapaliwanag sakin ang lahat?!"
"Someday.. Malalaman mo rin. But please, Karen. Let me go. Move on."
"Kung yan ang gusto mo, then fine. I'll respect your decision."
Tumakbo ako ng tumakbo, ni hindi ko man alam kung saan ba ako pupunta. Ang sakit. Ang sakit sa pakiramdam. Sumigaw nako ng sumigaw para kahit paano, eh mawala yung sakit. Kaso hindi eh. Walang epekto sakin. Patuloy paring dumadaloy ang mga luha sa pisngi ko.
First love. First heartbreak.
Napagod nako sa kakatabo, nakahanap ako ng isang playground, na kung saan walang ka-tao tao. Iniyak ko na lahat, pero seems like kulang parin.
Tama nga yung sinasabi nila na kung gaano mo daw kamahal ang isang tao, doble daw nun ang mararamdaman mong sakit kapag dumating yung time na mawawala na siya sayo.
Ang masakit pa, yung taong hindi mo inakalang iiwan ka eh, siya pala ang mang-iiwan sayo.
10 months ko ng boyfriend si Eivan. Natatandaan ko pa nun, sobrang saya namin kapag magkasama kami. Parang perfect na nga yung relasyon namin eh..
Maraming nagsasabi na kami na daw ang magpo-prove ng salitang forever. Bagay daw kami sa isa't-isa. May chemistry daw, may spark..
Kaso hindi ko alam kung anong nangyari kung bakit niya ako iniwan. Kung bakit niya ako sinasaktan ng ganito. Wala, wala akong ideya.
"Nagsawa kana ba sakin? Ano bang nagawa ko bakit moko iniwan? May nasabi o nagawa ba ako sayo kung bakit na nagkakaganyan? Pero bakit mo ako iniwan? Bakit?"
Nakaupo ako dito sa may playground. Kinakausap ang sarili. Hindi ko na alam kung anong gagawin ko. I love him so much. I can't afford of losing someone like him.
Patuloy ang pag-iyak ko..
"Someday.. Malalaman morin kung bakit. But Karen, please. Let me go. Move on."
His last words. Iniwan niya ako ng hindi malinaw sakin ang lahat.
He let me without any explanation.
