KARAMAVİ BİR RÜYA

#SekizinciBölüm 💀🐦 /Dünya Güzel Bir Yer değil/

Bölüm şarkısı: Pera - Ya da yok

🐦🐦🐦
💀💀💀

Hayatımdaki fazlalıkları atmam gerekirken çöplüğe dönmüştü sanki hayatım.. Sanki herkes istediği gibi kullanıp atıyordu beni o köşeden bu köşeye..

Ama ben, benken benim. Bu ben değilim. Hani ne oldu o özgür Sen'e? İstediğini yapan, istediği yere giden, ailen seni biraz kısıtlasa bağırıp çağıran? Nerde?
Şimdi sevdiğin insanların arasında boğul böyle. Yapmak istemediğin şeyleri yapmak zorunda ol. Çünkü buna sen izin verdin. Çek şimdi cefasını!

Berke'nin sorusu karşısında afallamıştım. O böyle bir durumdayken ve benden böyle birşey istemesi..
Cevap veremezdim ki. Birşey söylersem yanlış anlayıp olumlu veya olumsuz bir yöne çeker diye korktum. Kendimi açıklayamamaktan, yanlış anlaşılmaktan.. Son zamanlarda durumum hep buydu zaten. Kim ne derse desin yanlış anlaşılsam bile susuyordum.

Yine sustum.

"Peki.. " diyip sol elini direksiyona, sağ elini önce gözyaşlarına sonra vitese attı.

Sanırım susuşum bile birşey belirtiyordu. İstemediğimi düşünmüştü.

Durup bir an sordum kendime "Ada sen ne istiyorsun? " dedim. Sevdiğin adam sana evlenme teklifi etti ama senin aklın nerede? Bir hata yaptı ama telafi edilemez bir hata değildi ki bu. En azından güvenimi kazanabilirdi- ki bunu başarabilmek için çok şey yapmıştı.

Tuzlu sulu ıslak ellerine dokundum.
Bıraktı. Sürmedi arabayı. Umut dolu gözleriyle bana döndü. Gözlerimin içine içine bakıyordu. Dudaklarımdan çıkacak iki kelimeye bağlıydı sanki hayatı.

"Berke ben sevgili rolü yapabilirim Nermin teyze için. Ama evlenmek.. Berke bu biraz fazla değil mi? "

"Biliyorum.. Biliyorum.. Bak Ada'm gözün korksun diye demedim. Gerçek bir evlilik değil, sahte. Yarın hastaneye gidip sonuçları alacağım. Ben senin ağzından yarı olumlu olsa da bir söz duydum. Bu şimdilik bana yeter. Sadece birkaç saat.. Şimdi eve gidelim yarın sabah sonuçları alınca ne olacağı en azından daha net olur ha?"

Kafamı salladım "tamam." der gibi.

Yine gözleri dolmuştu. Sağ gözünden iki damla tuzlu su bıraktı kendini aşağı. Vitesi tutan ıslak sağ elini yanağıma koydu.

"Sen benim iki dünyada da eşim olacaksın. Sahte değil gerçek. Sen benim annemden sonra en sevdiğim kadınsın ve hep öyle kalacaksın. Seni o kadar çok seviyorum ki prenses.. Bilsen asla gitmezdin kalbimden. Bilsen.. Yeltenmezdin bu sıcacık yerden çıkmaya. Ama biliyor musun eğer geri geleceksen şu kalbime gidişin bana çok şey öğretti. Seninleyken seni sevdiğimin bu kadar farkında değildim.

Hayır ağla diye söylemiyorum. Bak biliyorsun sen ağlayınca ben deliriyorum. Lütfen yapma. "

"Sen.. Sen beni bu kadar seviyor muydun?"

"Dedim ya ben bile bilmiyordum bu denli aşık olduğunu sana. Ada sen benim nefesimmişsin. Sen gidersen ben nasıl yaşarım, nefessiz yaşar mı bir insan? "

Ama bu konuşmalar.. Yahu n'oluyordu bana? Bir Taş Kafa'ya gidiyordu kafam gelmeyi bilmiyordu, bir de bakıyordum Berke'nin süslü sözleriyle kavruluyorum..
Hayatımda hiç iki erkek arasında kalacağımı tahmin edemezdim. Ama bu konuşma bana birşeyleri farketmemi sağlamıştı.

"Berke şimdiye kadar evet sevdiğini söylüyordun sonra birkaç şeyle unutup affediyordum. Ama her seferinde aynı şeyi yaşatmadın mı bana? Berke sen bana ne zaman güveneceksin? Gitgide hastalığa döndü kıskançlığın. "